به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از گاردین، مدیران شرکت‌های بزرگ آب به گاردین گفتند که به شدت نگران چشم‌انداز زمستانی با بارندگی کمتر از حد متوسط هستند، که پیش‌بینی بلندمدت اداره هواشناسی آن را محتمل می‌داند. آنها گفتند اگر این اتفاق بیفتد، کمبود آب به معنای اتخاذ اقدامات شدید برای کاهش مصرف آب "فراتر از ممنوعیت استفاده از شلنگ" خواهد بود.
خشکسالی‌ها معمولاً رویدادهای چند ساله هستند. در حالی که بخش عمده‌ای از انگلیس تابستان امسال دچار خشکسالی شد و ممنوعیت استفاده از شلنگ در بخش‌های وسیعی از کشور اعمال شد، اوضاع به آن بدی که می‌توانست باشد، نبود زیرا پاییز و زمستان سال قبل پرباران بود. این به این معنی بود که مخازن پر بودند و آب‌های زیرزمینی - ذخیره آب در زیر خاک - پر شده بود.
اما ماه‌ها آب و هوای خشک بی‌سابقه به این معنی بود که مقدار زیادی از آن آب استفاده شد و با وجود بارندگی تقریباً متوسط در ماه‌های سپتامبر و اکتبر، جایگزین نشده است. میانگین ذخیره مخزن ۶۳.۳ درصد است در مقایسه با میانگین ۷۶ درصد برای این زمان از سال. آردینگلی در وست ساسکس و کلاتورثی و ویمبلبال در سامرست، زیر ۳۰ درصد هستند.
آب‌های زیرزمینی به طور قابل توجهی بیشتر از مخازن برای شارژ مجدد زمان می‌برند و وضعیت در انگلیس با وجود بارندگی‌های اخیر هنوز شکننده است. شرکت آب جنوب شرقی درخواست دستور محدودیت آب محلی را داده است که برخی از مشاغل را از استفاده از آب برای موارد خاص، مانند تمیز کردن ساختمان‌ها و تجهیزات یا پر کردن استخر هتل‌ها، منع می‌کند.
آلاستر چیشولم، مدیر سیاست‌گذاری و امور خارجی در موسسه رسمی مدیریت آب و محیط زیست، گفت: "از نظر مدیریت خشکسالی در انگلیس، دومین زمستان خشک زمانی است که اوضاع شروع به جدی شدن می‌کند. بنابراین هشدارهای اداره هواشناسی در مورد افزایش خطر خشکسالی در یک زمان مهم از سال برای شارژ مجدد منابع آب ما، زنگ خطر را به صدا در می‌آورد. این، همراه با آب و هوای خشک بهار و تابستان آینده، به معنای دستورات خشکسالی بیشتر خواهد بود - برداشت بیشتر از رودخانه‌ها زمانی که در سطح پایین هستند، ممنوعیت‌های بیشتر لوله‌کشی و احتمالاً محدودیت‌هایی در استفاده از آب برخی از مشاغل."
انگلیس با توجه به جمعیت رو به رشد، خطرات بالاتر تابستان‌های گرم و خشک و این واقعیت که بیش از 30 سال است هیچ مخزن آب جدیدی ساخته نشده است، از نظر آب با کمبود تاب‌آوری مواجه است. این بدان معناست که این کشور برای ادامه‌ی آب‌رسانی به شیرهای آب به بارندگی مداوم متکی است و وقتی این بارندگی‌ها اتفاق نیفتد، رودخانه‌ها باید خشک شوند و ممنوعیت‌هایی برای استفاده از شلنگ آب اعمال می‌شود.
چیشولم گفت که ساخت مخازن جدید کافی نیست و می‌توان اقدامات مربوط به بهره‌وری آب برای مشاغل و خانه‌ها را خیلی سریع انجام داد، به عنوان مثال با جلوگیری از نشتی‌ها، کنتورهای هوشمند گسترده‌تر و اطمینان از نصب لوازم کم‌مصرف در خانه‌های جدید.
او گفت: «در حالی که دولت بر اعلام مخازن جدید متمرکز شده است، در سیاست‌های بهره‌وری آب خود بسیار کمتر فعال یا جاه‌طلب بوده است. ساخت مخازن دهه‌ها طول خواهد کشید، در حالی که می‌توان از کاربران آب حمایت کرد تا مصرف خود را به سرعت کاهش دهند. این بی‌معنی است. در این مورد، مسئله، مسئله‌ی «یا این یا آن» نیست. ما یک ملت پرجمعیت هستیم که با آب و هوای شدید و متغیر فزاینده‌ای روبرو هستیم و تقاضای آب برای پشتیبانی از خانه‌های جدید، مراکز داده، تولید مواد غذایی و موارد دیگر رو به افزایش است. بدون مخازن جدید و کاهش نشت در کنار بهره‌وری بلندپروازانه آب و جمع‌آوری و استفاده مجدد از آب باران خانگی یا در سطح توسعه، خشکسالی احتمالاً به یک مشکل رو به رشد برای بریتانیا تبدیل خواهد شد.»
انتظار می‌رود خشکسالی تا سال آینده ادامه یابد. اگر این اتفاق بیفتد و بهار و تابستانی با بارندگی کمتر از حد متوسط داشته باشیم، انگلیس با خطر کمبود آب مواجه خواهد شد.
دکتر ویل لانگ، هواشناس ارشد اداره هواشناسی، گفت: «امسال با کمبود قابل توجه بارندگی در بیشتر نقاط انگلیس مواجه بوده‌ایم. تا ۲۸ اکتبر، داده‌های موقت نشان می‌دهد که انگلیس تنها ۶۱٪ از میزان بارندگی سالانه مورد انتظار خود را داشته است، در حالی که معمولاً در این زمان از سال (بر اساس میانگین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰) حدود ۸۰٪ بارندگی خواهیم داشت.»
