در عراق، رأی‌گیری برای انتخاب پارلمان جدید در این کشور آغاز شده است. انتظار می‌رود نتایج اولیه ظرف ۲۴ ساعت پس از پایان رسمی رای‌گیری اعلام شود.

بیش از ۷۷۴۰ نامزد، که تقریباً یک سوم آنها زن هستند، برای کسب ۳۲۹ کرسی پارلمان در این انتخابات رقابت می‌کنند.

تنها ۷۵ نماینده مستقل، تحت قانون انتخاباتی که بسیاری معتقدند به نفع احزاب بزرگتر است، در این انتخابات شرکت کرده‌اند.

بیش از ۲۱ میلیون نفر در این انتخابات واجد شرایط رأی دادن هستند.

مقتدی صدر، روحانی بانفوذ شیعه، از هوادارانش خواسته است که انتخابات را تحریم کنند.

در سال ۲۰۲۱، مقتدی صدر پیش از آنکه در پی اختلاف با احزاب شیعه که از تلاش او برای تشکیل دولت حمایت نمی‌کردند، از پارلمان خارج شود، بزرگترین بلوک سیاسی را به دست آورد.

ایران و ایالات متحده به دقت این انتخابات را زیر نظردارند.

نخست وزیر فعلی این کشور، محمد شیاع السودانی، که ادعا می‌کند دوره‌ای از ثبات نسبی را به دست آورده است، امیدوار است که برای دومین دوره متوالی پیروز شود.

پس از تایید رسمی نتایج از سوی دیوان عالی فدرال، رئیس‌جمهور موظف است ظرف ۱۵ روز پارلمان جدید را برای برگزاری نخستین نشست فرا بخواند.

بر اساس ماده ۵۶ قانون اساسی که دوره قانون‌گذاری را چهار ساله و از زمان نخستین نشست پارلمان محاسبه می‌کند، دوره کنونی مجلس نمایندگان در ۸ ژانویه ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد.

پارلمان جدید باید ظرف ۳۰ روز پس از نخستین نشست خود، رئیس‌جمهور جدید را با رای دو سوم اعضا انتخاب کند.

عراق در سال‌های اخیر به ثبات نسبی را تجربه کرده است، چرا که این کشور تلاش می‌کند تا از دهه‌ها جنگ و سرکوب عبور کند.

اما این کشور ۴۶ میلیون نفری از زیرساخت‌های ضعیف، خدمات عمومی ناکارآمد و فساد فراگیر رنج می‌برد.

بسیاری از عراقی‌ها، امید خود را به اینکه انتخابات بتواند تغییر معناداری در زندگی روزمره‌شان ایجاد کند، از دست داده‌اند و رأی‌گیری را به عنوان نمایشی می‌دانند که فقط به نفع نخبگان سیاسی و قدرت‌های منطقه‌ای است.