به گزارش اطلاعات آنلاین، همایون ارشادی تعریف میکرد روزی در ماشین، پشت چراغ راهنمایی و رانندگی، غرق در افکارش بوده که میبیند کسی میزند به شیشه! شیشه را میدهد پایین و مردی که به شیشه میزده خودش را عباس کیارستمی معرفی میکند و میگوید میخواهد فیلمی بسازد که دوست دارد ارشادی در آن بازی کند. ارشادی هم با خوشحالی میگوید باعث افتخارش است. اما واقعیت این است که ۳ سال قبل از فیلم کیارستمی در سال ۱۳۷۳ در «کاکادو» ساخته تهمینه میلانی بازی کرده بود. گویا با محمد نیکبین، همسر تهمینه میلانی، دوستی داشت و از همین طریق نقشی کوچک در فیلم به او محول شد.

ارشادی در ایتالیا معماری خوانده بود و با دنیای هنر غریبه نبود. بعید است که انتخابش برای «طعم گیلاس» کیارستمی شبیه داستانی باشد که خودش تعریف میکرد.
نقشهای مهم همایون ارشادی
سال ۱۳۷۶ در «طعم گیلاس» نقش آقای بدیعی را بازی کرد که شمال تهران را زیر پا میگذاشت تا کسی را پیدا کند که بعد از مرگ خودخواستهاش چند بیل خاک روی او بریزد و در قبالش ۲۰۰هزار تومان بگیرد که معادل ۴۵میلیون تومان امروز است. بعد در فیلم «عشق گمشده» به کارگردانی سعید اسدی حاضر شد. این فیلم بین «طعم گیلاس» و فیلم مهم بعدی کارنامهاش، «درخت گلابی» داریوش مهرجویی، از یادها رفته و کسی معمولا به آن اشارهای نمیکند. واقعیت هم این است که کار با کیارستمی و مهرجویی در دو فیلم مهم کارنامه این دو کارگردان بزرگ، آنهم در شروع فعالیت ارشادی در سینما، آنقدر حائز اهمیت است که طبیعی است «عشق گمشده» در اشاره به کارنامه این بازیگر فقید فراموش شود.


در هر دو فیلم «طعم گیلاس» و «درخت گلابی» ارشادی نقش آدمی سرد و درونگرا و منفک از جامعه را بازی میکرد. البته در نقش آقای بدیعی «طعم گیلاس» بهتر از محمود نویسنده روشنفکر «درخت گلابی» است.
بعد از این دو فیلم نامتعارف، راه ارشادی به سمت سینمای تجاری کشیده شد. در فیلمهایی ظاهر شد که تقریبا هیچکدام حالا در خاطر کسی نمانده. سال ۱۳۸۸ دوباره با مهرجویی در «نارنجیپوش» همکاری کرد. سال ۱۳۹۲ برای سومین بار در «اشباح» جلوی دوربین مهرجویی رفت. تقریبا هرچه در سینمای ایران بازی کرد، جز همان دو کار مشهور اوایل ورودش به سینما فراموششدنی بودند. اما ارشادی با حضور در فیلمهای خارجی همه را غافلگیر کرد.
همایون ارشادی در فیلمهای خارجی
اولین بار در فیلم «بادبادکباز» (۲۰۰۷) مارک فورستر که اقتباسی از رمان مشهور خالد حسینی بود نقشآفرینی کرد. بعد با حضور در «آگورا» (۲۰۰۹) آلخاندرو آمنابار با ریچل وایس افسونگر و اسکار ایساک همبازی شد.
حضورش در فیلمهای بینالمللی به اینجا ختم نشد؛ در «سی دقیقه بامداد» ساخته کاترین بیگلو حضوری کوتاه داشت. در «تحتتعقیبترین مرد» این بخت را داشت که با فیلیپ سیمور هافمن فقید همبازی شود و نشان دهد اگر در سینمای ایران نقشهای دندانگیری نصیبش نمیشود، اما در سطح جهان میتواند رویاروی بزرگترین بازیگران قرار بگیرد.
ارشادی بعد از مدتی جدال با سرطان، سهشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۴ صحنه زندگی را برای همیشه ترک کرد.
عکاس: مریم لرستیان








