به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ این استدلال پیشنهاد می‌کند که حضور دائمی رئیس کل در جلسات کابینه ضرورتی نداشته و مدل تعامل باید به گونه‌ای باشد که تنها در زمان طرح موضوعات مرتبط با حوزه‌ی تخصصی بانک مرکزی، ایشان در جلسه شرکت کند.
حضور اجباری و دائمی رئیس کل در دولت، سبب می‌شود تا نیازهای روزمره و فشارهای مالی دولت به صورت مستقیم و دائمی بر دوش بانک مرکزی انباشته شود.
این انباشت توقعات و نیازهای مالی، عملا استقلال بانک مرکزی را نقض کرده و مداخله در وظایف اصلی آن یعنی کنترل تورم و مدیریت پولی کشور را به یک وضعیت مستمر تبدیل می‌کند.
