چشم ترامپ به‌دنبال میادین نفتی ۳۰۰ میلیارد بشکه‌ای ونزوئلا
در حالی که آمریکا مدعی «تعقیب قایق‌های حامل مواد مخدر» در کارائیب است، اعزام ناوهای سنگین، انجام ۱۵ حمله و مجوز عملیات سری سیا نشان می‌دهد واشنگتن هدفی فراتر دارد؛ هدفی که به گفته رسانه‌های آمریکایی به‌طور مستقیم با ثروت کم‌نظیر نفت و گاز منطقه گره خورده است.
خلاصه خبر
چشم ترامپ به‌دنبال میادین نفتی ۳۰۰ میلیارد بشکه‌ای ونزوئلا
در حالی که آمریکا مدعی «تعقیب قایق‌های حامل مواد مخدر» در کارائیب است، اعزام ناوهای سنگین، انجام ۱۵ حمله و مجوز عملیات سری سیا نشان می‌دهد واشنگتن هدفی فراتر دارد؛ هدفی که به گفته رسانه‌های آمریکایی به‌طور مستقیم با ثروت کم‌نظیر نفت و گاز منطقه گره خورده است.
گروه اقتصادی خبرگزاری فارس؛ تاریخ دخالت‌های آمریکا در ونزوئلا به بیش از یک قرن قبل بازمی‌گردد؛ زمانی که با کشف ذخایر عظیم نفت در این کشور، شرکت‌های انرژی آمریکایی دهه‌ها کنترل معادن نفتی ونزوئلا را در دست گرفتند. این سلطه تا سال ۱۹۷۶ ادامه داشت؛ سالی که دولت ونزوئلا با ملی‌سازی نفت، حاکمیت خود بر منابع طبیعی را بازیافت.ونزوئلا بعدها دوره‌ای از بی‌ثباتی اقتصادی و سیاسی را پشت سر گذاشت تا اینکه «هوگو چاوز» در سال ۱۹۹۸ به قدرت رسید. او با نزدیکی به روسیه، چین و ایران و اتخاذ سیاست‌های چپ‌گرایانه تلاش کرد کشور را از سیطره آمریکا دور کند. پس از مرگ چاوز در سال ۲۰۱۳، «نیکولاس مادورو» بر همان مسیر قدم گذاشت؛ مسیری که با افزایش تحریم‌ها، جنگ روانی آمریکا و تشدید محاصره اقتصادی مواجه شد. واشنگتن نه‌تنها انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا را غیرقانونی نامید، بلکه در سال ۲۰۲۰ وزارت دادگستری آمریکا حتی مادورو را به قاچاق مواد مخدر متهم کرد؛ اتهامی که بسیاری آن را تنها بهانه‌ای برای فشار سیاسی می‌دانند.
ثروتی که آمریکا را بی‌قرار کرده است
ونزوئلا امروز از غنی‌ترین کشورهای جهان از نظر منابع طبیعی به شمار می‌رود؛ دارای بیش از ۳۰۰ میلیارد بشکه ذخایر نفتی، یعنی رتبه نخست جهان، و همچنین دارای چهارمین ذخیره بزرگ گاز طبیعی با بیش از ۱۹۵ تریلیون فوت مکعب. چنین ثروتی به‌طور طبیعی توجه قدرت‌هایی مانند آمریکا را به سیاست‌های این کشور گره می‌زند.
افزایش تنش‌ها؛ بهانه جدید واشنگتن: مبارزه با مواد مخدر
در ماه‌های اخیر، دولت آمریکا به ریاست ترامپ گام در مسیر جدیدی از تشدید تنش‌ها برداشت.در ۹ اوت، سه ناوشکن آمریکایی در سواحل ونزوئلا مستقر شدند. در ۲ سپتامبر نخستین حمله هوایی علیه هدفی دریایی انجام شد که آمریکا ادعا کرد حامل مواد مخدر بوده است. چند هفته بعد، ۳ اکتبر، وزیر جنگ آمریکا اعلام کرد که شخصاً دستور حمله دیگری به یک قایق در همان منطقه را داده است. ترامپ نیز گفت که به سیا اجازه انجام «عملیات‌های سری» در داخل ونزوئلا را داده است.در مجموع، واشنگتن مسئولیت ۱۵ حمله را پذیرفته که به گزارش رسانه‌ها، دست‌کم ۶۲ کشته برجای گذاشته است. روزنامه نیویورک‌تایمز نیز با نقل قول از برخی مقامات آمریکایی نوشت: هدف واقعی این اقدامات «سرنگونی دولت مادورو» است. اما به‌طور رسمی، آمریکا همچنان ادعا دارد که صرفاً با «کارتل‌های مواد مخدر» مقابله می‌کند.
رقابت ژئو‌اقتصادی؛ نزدیکی ونزوئلا به چین و روسیه
نگرانی واشنگتن از افزایش روابط تجاری میان ونزوئلا با قدرت‌های شرقی، به‌ویژه چین، بیش از پیش آشکار شده است. حجم تجارت دوجانبه چین و ونزوئلا در سال ۲۰۲۴ به ۶.۵ میلیارد دلار رسید و روند رو به رشد دارد. از نگاه آمریکا، هر حضور اقتصادی روسیه یا چین در آمریکای لاتین، به‌ویژه در حوزه انرژی، نقض «حیاط خلوت» واشنگتن تلقی می‌شود. همین ذهنیت بود که پیش از این نیز زمینه‌ساز حمله به پاناما در سال ۱۹۸۹ و دستگیری «نوریه‌گا» با اتهام مشابه «قاچاق مواد مخدر» شد.
سه سناریوی آمریکا برای تغییر رژیم در ونزوئلا
با بررسی اظهارات متناقض مقامات آمریکایی درباره اقدام نظامی علیه ونزوئلا، می‌توان سه سناریوی احتمالی برای طرح واشنگتن ترسیم کرد:نخست، کودتا یا شورش داخلی با حمایت آمریکا است؛ در این سناریو، آمریکا انتظار دارد بخش‌هایی از ارتش یا اپوزیسیون دست به قیام بزنند و واشنگتن با پشتیبانی لجستیکی یا حتی نظامی از آنان حمایت کند.با این حال، ضعف اپوزیسیون و انسجام امنیتی دولت مادورو احتمال موفقیت چنین اقدامی را کم‌رنگ می‌کند.سناریوی دوم، حمله نظامی مستقیم و گسترده یعنی حملات شدید به مراکز نظامی ونزوئلا و حتی تلاش برای بازداشت مادورو توسط نیروهای ویژه آمریکاست. در کنار این حمله، واشنگتن بر موج‌سازی رسانه‌ای پیرامون چهره‌هایی از اپوزیسیون—از جمله پس از دریافت جایزه نوبل توسط «ماتچادو»—حساب باز می‌کند. و سوم فشار سیاسی و معامله‌گری اقتصادی؛ محتمل‌ترین سناریو است؛واقع‌بینانه‌ترین سناریو، فشار سیاسی و ادعای «پیروزی» آمریکا پس از چند حمله محدود است؛ سپس بازگشت ترامپ به میز مذاکره برای امتیازگیری گسترده در حوزه انرژی، مهاجرت و امنیت منطقه‌ای. این مسیر می‌تواند به انتخابات جدیدی منجر شود که واشنگتن از طریق آن اپوزیسیون نزدیک به خود را بر سر کار آورد.ترامپ حتی در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵ تأکید کرد که برنامه‌ای برای حمله گسترده ندارد. از سوی دیگر، مادورو پیشنهاد داد برای کاهش تنش، منابع نفتی را در قالب توافقاتی مدیریت‌شده در اختیار آمریکا قرار دهد، اما ترامپ این پیشنهاد را رد کرد؛ نشانه‌ای از نگرانی عمیق ونزوئلا از حمله احتمالی آمریکا و تمایل کاراکاس برای حل بحران از مسیر دیپلماتیک.
آمریکا در نقش «قدرتی عصبی» نه «امپراتوری مقتدر»
رفتارهای چند سال اخیر آمریکا از بحران‌سازی در ونزوئلا گرفته تا ادعاهای مربوط به خرید گرینلند یا مداخلات دیگر نوعی پرخاشگری غیرمعمول را به نمایش می‌گذارد. این رفتار نشانه قدرت نیست؛ بلکه نشانه ضعف است؛، همان‌طور که فیلسوف فرانسوی «امانوئل تود» در کتاب «پس از امپراتوری» می‌گوید:«آمریکا برای پنهان کردن ضعف خود دست به خشونت افراطی می‌زند، نه برای اثبات قدرت.»#آمریکا_ونزوئلا#نفت_ونزوئلا
08:16 - 26 آبان 1404
نظرات کاربران
روزنامه اصولگرا: انتصاب سقاب اصفهانی نشان می دهد که اصلاح طلبان چقدر حاضر به حمایت از پزشکیان هستند
حاجیرضایی: فاطمیه باید عاشورایی برگزار شود- روحافزا: آیین تشییع پیکر شهید گمنام در ساوه برگزار می‌شود
- خوشحالی اوسمار از لغو بازی پرسپولیس با تراکتور
علت غیبت پورعلیگنجی مشخص شد- اقامه نماز باران در حرم شاهچراغ(ع)
بازیکن گرانقیمت پرسپولیس دوباره متولد شد | تحول بزرگ با هدایت اوسمار- عالیشاه در یک صورت در پرسپولیس میماند | کاپیتان دلخور شده اما ...
- پرسپولیس مدعی قهرمانی نیمفصل به شرط خروج سلامت از پیچ دربی!
- کتاب «اصول و مبانی نشریات دانشجویی از اندیشه تا اجرا» منتشر شد
- تجلیل ازپیرغلام قزوینی در اجلاس بینالمللی مشهد مقدس
منابع دیگر
