دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، روز یکشنبه گفت جمهوری‌خواهان در حال تدوین لایحه‌ای هستند که هر کشوری که با روسیه تجارت کند، با «تحریم‌های بسیار شدیدی» مواجه می‌شود. او گفت احتمال دارد قانون‌گذران آمریکایی نام ایران را هم به این لایحه اضافه کنند.

آقای ترامپ به خبرنگاران گفت پیشنهاد مربوط به اضافه کردن ایران به این لایحه را خودش ارائه داده است.

او تاکید کرد که «ممکن است ایران هم به این مدل اضافه شود.»

ترامپ این اظهارات را در پاسخ به پرسش خبرنگاران در واشنگتن مطرح کرد و گفت این پیشنهاد ابتدا از سوی او مطرح شده بود. او توضیح بیشتری درباره اینکه افزودن نام ایران به چه معناست یا چه نوع مبادلاتی مشمول تحریم خواهد شد، ارائه نکرد.

به نظر می‌رسد مقصود آقای ترامپ احتمالا گسترش دامنه تحریم‌ها علیه ایران است تا بدین ترتیب کشورهای طرف معامله با ایران نیز با مجازات‌های ثانویه روبه‌رو شوند. چنین رویکردی در سال‌های گذشته در دوره‌های مختلف سیاست آمریکا علیه برنامه هسته‌ای ایران استفاده شده است.

در سال‌های گذشته، به ویژه از دوره نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران تشدید شد.

دولت آمریکا این تحریم‌های کارزار «فشار حداکثری» می‌خواند.

آمریکا از زمستان سال گذشته و با شروع دور جدید دولت دونالد ترامپ، تحریم‌های خود را علیه ایران تشدید کرد و به طور خاص صادرات نفت، منبع اصلی درآمدهای خارجی ایران را نشانه گرفت.

دولت آقای ترامپ به ویژه نفتکش‌های «ناوگان سایه» ایران را هدف قرار داده است که به سختی قابل ردیابی‌ هستند و برای انتقال نفت خارج از مقررات مورد نظر آمریکا به کار گرفته می‌شوند.

چین بزرگترین واردکننده نفت در جهان است. تخمین‌ها در مورد اینکه نفت ایران چه سهمی از این واردات را تشکیل می‌دهد، متفاوت است. اما گزارش رسانه‌ها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد متغیر است و رویترز اخیرا این رقم را حدود ۱۳/۶ درصد برآورد کرده است.

اواسط مهرماه امسال چین به شدت به تحریم‌های آمریکا علیه شرکت‌های چینی طرف معامله با ایران، اعتراض کرد.

اقدامات جدید دولت آمریکا در ادامه موج جدید تحریم‌هایی است که در پی فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران وضع می‌شوند.

به جز آمریکا، بریتانیا و اتحادیه اروپا، ژاپن، ترکیه و چند کشور دیگر هم تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران را اعمال کرده‌اند.

بازگشت تحریم‌های سازمان ملل به معنای احیای کامل شش قطعنامه شورای امنیت علیه ایران است که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ تصویب شدند و محدودیت‌های گسترده‌ای را در برمی‌گیرند.

این قطعنامه‌ها در سال ۲۰۱۵ بعد از امضای توافق هسته‌ای برجام، تعلیق شده بودند از روز ششم مهر ماه امسال مجددا اجرایی شدند.

ایران، روسیه و چین می‌گویند بازگشت تحریم‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند.