به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجتالاسلام والمسلمین حسین انصاریان در مراسم ایام فاطمیه که در حسینیه همدانیهای تهران برگزار شد، با اشاره به آیه ۲۷ سوره لقمان «وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ...»، بیان کرد: پروردگار در قرآن از کل موجودات عالم، از جاندار و بیجان، به "کلمه" تعبیر کرده است. اگر تمام درختان زمین قلم شوند و هفت دریا مرکب آنها، باز هم شمارش کلمات الله به پایان نمیرسد. این نشان از عظمت و بینهایت خلقت دارد.
انسان، کلمهای که باید معنا یابد
وی سپس به مصداق بارز «کلمه الله» یعنی انسان اشاره کرد و افزود: انسان نیز یک "کلمه الله" است، همانگونه که حضرت عیسی(ع) در قرآن با این عنوان خوانده شدهاند. اما سؤال اینجاست که این کلمه چه معنایی میدهد؟ یک انسان میتواند در طول عمر خود تنها یک معنیِ "حیوانیت" بدهد، یا میتواند معانی متعالی مانند "عبد"، "صابر"، "متوکل" و "عابد" را در خود متجلی کند.

نسخه نجاتبخش، اتصال به دو منبع طهارت
این خطیب مذهبی، شرط اساسی معنادار شدن وجود انسان را «اتصال به دو منبع طهارت» عنوان کرد و توضیح داد: برای پاکسازی وجود از آلودگیهای فکری، قلبی، اخلاقی و عملی، باید به دو منبع الهی متصل شویم. منبع اول، "قرآن" است که خود "مَرْفُوعٍ مُطَهَّرٍ" توصیف شده؛ کتابی بلندمرتبه و پاککننده. منبع دوم، "اهلبیت(ع)" هستند که خداوند در آیه تطهیر، اراده کرده است تا هر گونه پلیدی را از ایشان بزداید و آنان را کاملاً پاک گرداند.
وی در ادامه به ثمرات عملی اتصال به قرآن و اهلبیت علیهمالسلام پرداخت و گفت: انسانی که با عمل به نسخه قرآن و تمسک به اهلبیت(ع) پاکسازی شود، به "عبدالله" تبدیل میشود. برای چنین انسانی، عبادت شادی و آرامش است، چرا که قرآن میفرماید: "أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ". این آرامش حتی در سختترین شرایط نیز او را رها نمیکند. در قیامت نیز فرشتگان از هر دری به استقبالش میآیند و به پاس صبر و عبادتش در دنیا، به او سلام و امنیت اعلام میکنند.
هشدار درباره زندگی بیمعنا
این کارشناس دینی در ادامه با هشدار درباره زندگی بیمعنا، خاطرنشان کرد: بدون اتصال به این دو منبع طهارت، وجود انسان، "بیمعنا" میماند. چنین فردی اسیر عبادت دنیا، پول و شهوات میشود و در نهایت، در آخرت نیز چیزی جز حسرت و عذاب برایش نخواهد بود. ما باید قدردان این نعمت بزرگ باشیم و در دریای متلاطم دنیای امروز که با هزاران ابزار میخواهد هویت ما را نابود کند، تنها به این دو ریسمان محکم الهی چنگ بزنیم.
وی با تشریح عمیق این مفهوم توضیح داد: این عنوان تنها یک لقب تشریفاتی نیست، بلکه بیانگر یک حقیقت وجودی است. حضرت عیسی(ع) "کلمه" بود، چون تجلیگر اراده خدا برای هدایت کتاب آسمانی آورد، پیامبر بود، مبارک بود و به نماز و زکات امر میکرد. او یک "کلمه" پرمعنا بود.
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان سپس این موضوع را به همه انسانها تعمیم داد و افزود: وجود هر یک از ما نیز میتواند همچون سفیر باشد که اگر با اراده الهی همسو شویم، میتوانیم معانی متعالی را در خود نمایان کنیم. اگر چنین نکنیم، همچون کلماتی بیمسمّا و بیاثر خواهیم بود.
قرآن و اهلبیت(ع) به مثابه «پاککنندههای جهانی»
این سخنران مذهبی با تأکید بر نقش کاربردی و همهجانبه قرآن و اهلبیت(ع) گفت: این دو منبع عظیم به عنوان «منابع طهارت» هستند. قرآن کریم تنها برای تلاوت در مراسم نیست. این کتاب آسمانی میخواهد اقتصاد را از ربا پاک کند، جامعه را از سرقت و اختلاس پاک سازد و اهلبیت(ع) نیز برای پاکسازی همه جوانب وجود انسان از فکر و قلب تا اخلاق و عمل آمدهاند.
وی ادامه داد: میتوانیم قرآنهای گرانقیمت در خانه داشته باشیم، اما اگر اقتصادمان ربوی، قلبمان پر از کینه و عملمان آلوده باشد، این قرآن در زندگی ما "بیسود" خواهد بود. نسخه آن، عمل است.
از ابوذر غفاری تا سلمان فارسی؛ نمونههای عینی تحول
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان با اشاره به روایتی از کتاب «الکافی» درباره حضرت ابوذر گفت: امام صادق(ع) فرمودند «بالاترین عبادت ابوذر، اندیشه در آثار الهی و پندگیری از تاریخ بود.» این، همان عبادت فکری است که قرآن و اهلبیت(ع) به آن دعوت میکنند.
وی سپس به داستان سلمان فارسی اشاره کرد و افزود: این کتاب قرآن کریم بود که یک جوان ایرانی زرتشتیِ آلوده به عقاید دوگانهپرستی را تبدیل به «سلمان از ما اهلبیت» کرد. پیامبر(ص) درباره او فرمودند: «سلمان دریایی است که پایان ندارد.» این است قدرت پاککنندگی قرآن کریم.
وقتی عبادت، آرامشبخش و شادیآور میشود
این سخنران مذهبی با اشاره به روایتی از پیامبراکرم(ص) که فرمودند: «کسی که عاشق عبادت شود، عبادت او را در آغوش میگیرد»، توضیح داد: برای چنین انسانی، عبادت دیگر یک تکلیف سنگین نیست، بلکه مأمن و مأوای اوست. عبادت برای او شادی میآورد، به او امنیت میدهد و آرامشبخش جان اوست.
وی افزود: قرآن کریم میفرماید: «بدانید که تنها با یاد خدا دلها آرام میگیرد.» این آرامش، موهبتی است که پس از پاکشدن از آلودگیها به انسان عطا میشود.
وداع فاطمه زهرا(س)؛ تجلی عملی یک زندگی «با معنا» تا واپسین دم
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان به روایتی از واپسین روزهای زندگی حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) استناد کرد و گفت: وقتی بانوی دو عالم در بستر بیماری بودند و زنان مدینه برای عیادت و پیشنهاد کمک آمدند، ایشان فرمودند: "من برای خانه کاری ندارم. پیش از این، لباسهای علی و فرزندانم را شسته و برای روزهای پس از خودم نان پختهام." اما تنها درخواست ایشان این بود که او را به کنار قبر پدرش برسانند تا با آن خداحافظی کند.
وی گفت: این، اوج "معنا" است؛ فردی که تمام عمرش را در طهارت و خدمت گذرانده، در آخرین لحظات نیز دغدغهای جز اتصال به سرچشمه وحی و عبادت ندارد. این در نقطه مقابل زندگی افرادی است که "شتر شهوت و پول میچرانند" و در نهایت، "بیمعنا" از دنیا میروند.
منبع: حوزه










