بلعیدن قرص، با وجود اینکه روش رایج و ایمن مصرف دارو محسوب می‌شود، گاهی می‌تواند به مشکلی جدی تبدیل شود.
به نوشته نیویورک پست، التهاب مری (ازوفاژیت) ناشی از قرص زمانی رخ می‌دهد که قرص یا کپسول در بخش باریک مری، به‌ویژه در محل اتصال به معده، گیر می‌کند. به گفته آدام تیلور، استاد آناتومی در دانشگاه لنکستر، شیوع این عارضه حدود ۳.۹ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر در سال برآورد می‌شود، هرچند احتمال دارد موارد خفیف گزارش نشوند.
در حالی که هر قرصی ممکن است موجب ازوفاژیت شود، برخی داروها خطر بیشتری دارند. از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به بیس‌فسفونات‌ها اشاره کرد که برای درمان پوکی استخوان استفاده می‌شوند و بیشتر زنان را درگیر می‌کند. آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین نیز می‌توانند بافت مری را تحریک کنند. آسپرین و ایبوپروفن ممکن است ازوفاژیت ایجاد کنند، هرچند معمولا در بافت مری اختلال ایجاد می‌کند و آن را مستقیم نمی‌سوزاند.
مکمل کلرید پتاسیم به‌دلیل اندازه و چگالی بالا می‌تواند مری را تحریک کند. مکمل‌هایی مانند ال-آرژنین، قرص‌های کافئین و ویتامین‌های ث و ئی در دوزهای بالا نیز ممکن است مشکل‌ساز شوند.
کارشناسان هشدار می‌دهند ژلاتین موجود در کپسول‌ها خاصیت جذب رطوبت دارد و می‌تواند به‌راحتی به دیواره مری بچسبد.
مری پوششی از یک لایه مخاطی خاص دارد که به هدایت غذا به سمت معده کمک می‌کند. اگر قرص پیش از رسیدن به معده حل شود، مواد خورنده و سوزآور قرص می‌تواند این بافت ظریف را تحریک کند.
زمانی که قرص در مری گیر می‌کند و شروع به حل شدن می‌کند، مواد فعال دارو به بافت حساس مری می‌رسد و باعث درد، التهاب و حتی زخم می‌شود. علائم می‌تواند مشابه سوزش معده، سوءهاضمه یا درد تیز پشت جناغ سینه باشد. درد هنگام بلع یا تغییر ناگهانی صدا نیز گزارش شده است.
در بیشتر موارد، علائم چند روز یا چند هفته پس از قطع دارو برطرف می‌شود؛ اما در موارد نادر و درمان‌نشده، آسیب می‌تواند شدیدتر و موجب پارگی زخم‌ها، عفونت و حتی مرگ شود.
زنان میانسال در معرض بیشترین خطر قرار دارند زیرا طبق آمار، بیشتر از مردان داروهای خوراکی مصرف می‌کنند. سالمندان نیز به دلیل کاهش حرکات مری در سنین بالا، آسیب‌پذیرترند. افرادی که به بزرگی قلب یا تیرویید دچارند نیز ممکن است به‌دلیل تغییر شکل اعضای اطراف مری با مشکل بلع مواجه شوند.
پزشکان ممکن است برای برخی بیماران، شکل دارویی متفاوت یا نسخه تزریقی توصیه کنند. از جمله اقدام‌های پیشگیرانه این است که قرص با یک لیوان کامل آب بلعیده و دستور مصرف رعایت شود.
اگر دارو باید با معده خالی مصرف شود، فرد باید دستورها را رعایت کند و دست‌کم ۳۰ دقیقه در حالت خوابیده قرار نگیرد.
برای داروهای متعدد، توصیه می‌شود قرص‌ها تک‌تک خورده شوند یا از برش‌دهنده قرص برای کوچک کردن قرص‌های بزرگ استفاده شود.
در صورت تداوم درد یا مشکل در بلع، مراجعه به پزشک ضروری است.
