به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، به مناسبت ایام فاطمیه بیانیه ای صادر کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
هر سال ایام فاطمیه که می‌شود برخی از سایت‌ها و کانالهای منسوب به بخشی از اهل سنت حوادثی را که در فاصله رحلت پیامبر عظیم الشان – صلی الله علیه و آله – تا شهادت فاطمه زهرا – سلام الله علیها- گذشت و در نهایت به شهادت حضرت کشیده شد، مورد انکار قرار داده و بالطبع امامان اهل بیت – علیهم السلام – و عالمان شیعه را که از مصیبت‌های نابحق رفته بر صدیقه طاهره سخن به میان آورده، در معرض تهمت قرار می‌دهند و این در حالی است که نقل مصائب مورد اشاره – به ویژه حمله به خانه صدیقه طاهره – از نقل‌های مسلم تاریخ و غضب حضرت از شخص خلیفه اول، مطلبی است که در متون معتبر و متعدد سنیان آمده است.
(ر. ک: صحیح بخاری، ج ۸، ص ۱۸۵؛ همان، ج ۴، ص ۹۶؛ الامامه و السیاسه، ج ۱، ص ۳۰؛ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۵۸۶؛ المصنف، ج ۸، ص ۵۷۲؛ المعجم الکبیر، ج ۱، ص ۶۲؛ کنز العمال، ج ۵، ص ۶۳۲؛ العقد الفرید، ج ۵، ص ۲۱؛ تاریخ دمشق، ج ۳۰، ص ۴۳۰؛ مجمع الزوائد، ج ۵، ص ۲۰۳؛ و …).
به این بهانه راقم این سطور، نکاتی را بیان می‌کند:
۱. گردانندگان این سایت‌ها و کانال‌ها توجه داشته باشند که عالمان مصلح امامیه هرچند به همگرایی مسلمانان و پرهیز از هرگونه اختلاف بین مسلمانان پای‌بندند و این را وظیفه مورد سفارش امامان معصوم خود می‌دانند، لکن هرگاه احساس کنند با سکوت خویش جای متهم و مدعی عوض می‌شود و مسلمات تاریخ زیر سوال می‌رود، قهرا به دفاع از تاریخ گذشته خویش می‌پردازند و وقایع صدر اسلام را در معرض اطلاع نسل امروز قرار می‌دهند و البته در این صورت، نتیجه حاصله خوشایند شما حضرات نیست!
۲. به راستی آیا فکر کرده‌اید چرا گذشتگان شما تحلیل تاریخ صدر اسلام و گزارش‌دادن از آن دوره زمانی را که دوران «آشکارشدن برخی نهان‌های غیر صالح و ریزش بخشی از خواص» بود، تحریم کرده‌اند؟!
(ملاحظه نمائید: قاعده «الامساک عما شجر بین الصحابه» و «الامساک عن الخوض فی ما شجر بینهم» / ر. ک: مجموع الفتاوی، ج ۴، ص ۳۳۲؛ الصواعق المحرقه، ج ۲، ص ۶۲۱؛ تطهیر الجنان و اللسان، ص ۱۵۱؛ تسدید الاصابه فی ما شجر بین الصحابه، ج ۱، ص ۱۲۱؛ منهاج السنه النبویه، ج ۶، ص ۲۵۴؛ التحریر و التنویر، ج ۶، ص ۲۲۱؛ الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۶، ص ۳۲۱؛ الابانه الکبری، ج ۶، ص ۲۸۷؛ التوحید و العقیده، ص ۴۰۱؛ مقالات الاسلامیین، ج ۱، ص ۲۹۴؛ فتح الباری فی شرح صحیح البخاری، ج ۱۳، ص ۳۴؛ اعتقاد اهل السنه، ج ۱، ص ۱۷۷؛ و …).
واضح است با آشکارشدن حوادث آن دوران که مصیبت‌های روا انگاشته شده برصدیقه طاهره – سلام الله علیها – بخشی از آن است، بسیاری از باورها زیر سوال می‌رود؛ از این رو گذشتگان شما حکمت را در این دیدند – که برخلاف عقل و نقل – تحلیل تاریخ و کسب اطلاع از حوادث آن دوران را حرام بشمارند، حال چه شده است که شما کاری می‌کنید که افرادی ناچار شوند از آن حوادث بگویند و بنویسند و از مذهب و باور خویش دفاع کنند؟!
۳. صاحب این قلم، شما – عالیجنابان – را توصیه می‌کند ایام فاطمیه را به سکوت بگذرانید، از تفسیر، احکام، معاد، اخلاق و…بگویید؛ لکن وارد نقل آن دوره از تاریخ چه به اثبات (که به ضرر شماست) و چه به انکار نشوید که صلاح شما نیست.
۴. در میان سنیان، هستند عالمان، اساتید، طلاب و دانشجویانی که اگر بر واقعیت واقف شوند، راه دیگری را طی می‌کنند؛ از این رو، محققان و متتبعان را وادار نکنید تا از آن واقعیت‌های تلخ بگویند.
از ما گفتن بود و بس!
قم؛ حوزه علمیه؛ ابوالقاسم علیدوست
