خبرگزاری مهر، یادداشت مهمان- فاطمه پیشکاری: به مناسبت هفته کتاب، شهرداری تهران در راستای ترویج فرهنگ کتابخوانی، اقدام به نصب گسترده بنرها و بیلبوردهای تبلیغاتی در سطح شهر کرده است. فی‌نفسه اقدامی ستودنی و بسیار ارزشمند تلقی می‌شود. صرف هزینه‌های قابل توجه برای زیباسازی بصری و ترغیب شهروندان به مطالعه، نشان‌دهنده اهمیت‌بخشی به حوزه فرهنگ و کتاب در مدیریت شهری است.
با این حال، بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که در بخش اجرای گرافیکی این کمپین، یک ایراد فنی و بصری مشخص و قابل توجه به چشم می‌خورد که شایسته مدیریت فرهنگی پایتخت نیست. کارشناسان حوزه کتاب، گرافیست‌ها و مخاطبان دقیق، مشاهده کرده‌اند که در مواردی، طراحان به جای استفاده از موکاپ‌ها و الگوهای متناسب با کتاب‌های فارسی (که برای باز شدن و جلد رویی، جهت‌گیری از راست به چپ دارند)، از موکاپ‌های کتاب انگلیسی (جهت‌گیری از چپ به راست) برای نمایش عناوین و کتب فاخر ایرانی استفاده کرده‌اند.
این ناهماهنگی در نمایش کتب ارزشمندی همچون دیوان حافظ، آثار کلاسیک ادبیات کودک و نوجوان مانند «تن‌تن و سندباد» و دیگر عناوین معتبر، باعث شده تا طرح نهایی، علی‌رغم هدف والایش، دچار یک نقص هویتی و فنی شود. استفاده از موکاپ نامتناسب برای نمایش کتب فارسی، نه تنها حرفه‌ای نیست، بلکه از اعتبار بصری یک کمپین فرهنگی بزرگ می‌کاهد.
این پرسش به طور جدی مطرح می‌شود که آیا طرح‌های گرافیکی با این سطح از هزینه‌کرد و گستردگی انتشار، پس از فرآیند طراحی، توسط یک مدیر پروژه یا شورای فنی و هنری مورد بازبینی و عیب‌یابی نهایی قرار نمی‌گیرند؟ چنین ایراد مشهودی، ضعف در فرآیند نظارت و کنترل کیفیت (QC) قبل از چاپ نهایی و اکران عمومی را نشان می‌دهد. در یک پروژه شهری در مقیاس پایتخت، انتظار می‌رود کوچک‌ترین جزئیات فنی نیز توسط ناظران متخصص بررسی و تأیید شوند تا از بروز چنین خطاهای بصری جلوگیری شود.
در ادامه نمونه‌هایی از طرح‌های مشاهده شده را می‌بینیم:
