اختلاف بر سر تعریف جنسیت در کنفرانس جهانی اقلیمی

بنا به گزارش‌های رسیده از سوی مذاکره‌کنندگان، یک اختلاف بر سر تعریف‌های مربوط به جنسیت ممکن است مذاکرات کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل (COP30) در بلمِ را پیچیده کند. کشورهای پاراگوئه، آرژانتین، ایران، اندونزی، مالزی و واتیکان می‌خواهند تفسیر خود را به‌صورت ضمیمه در متون مذاکرات وارد کنند. هدف این کشورها جلوگیری از به‌رسمیت‌شناختن افراد "ترنس‌جندر" (فراجنسیتی) و "نان‌باینری" (دگرباشان جنسی) است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

گفته می‌شود رویکرد این کشورها باعث "ناامیدی" شده و می‌تواند "یک سابقه زیان‌بار" ایجاد کند که بر دیگر تصمیمات مشترک نیز تأثیر بگذارد. یکی از منابع آگاه روز چهارشنبه به خبرگزاری فرانسه گفت: «این موضوع دارد کمی مضحک می‌شود. اکنون شش ضمیمه و ملحقات داریم که قرار است به ۹۰ مورد افزایش یابد.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

آلیسیا بارسِنا، وزیر محیط‌ زیست مکزیک، گفت: «ما با آنچه برخی کشورها در ملحقات دستورکار می‌گنجانند موافق نیستیم. احساس می‌کنیم که داریم عقب می‌رویم و نباید هرگز عقب برویم.»

این اختلاف بر سر ملحقات و ضمائم در ارتباط با جنسیت، آن‌قدر حساس است که ریاست برزیلی کنفرانس این موضوع را از سطح مذاکرات فنی به سطح بالاتر سیاسی منتقل کرده است، جایی که وزیران اکنون در تلاش برای یافتن راهی برای مصالحه هستند.

به‌طور مشخص، بحث بر سر "برنامه اقدام جنسیتی" است که قرار است اقدامات اقلیمی در سال‌های آینده را تعیین کند. بنا بر اعلام سازمان ملل متحد، دلیل این برنامه آن است که دختران و زنان به‌طور نامتناسبی از آثار تغییرات اقلیمی آسیب می‌بینند. نخستین برنامه در این زمینه در سال ۲۰۱۷ تصویب و در سال ۲۰۱۹ بازنگری شد. قرار است در کنفرانس اقلیمی اخیر نسخه‌ای تازه و جاه‌طلبانه‌تر تصویب شود.

مذاکره‌کنندگان می‌گویند نیازی به بازتعریف مفهوم جنسیت نیست، زیرا کشورهای عضو در هر حال می‌توانند تصمیمات کنفرانس اقلیمی را بر اساس شرایط ملی خود تفسیر کنند.

بیشتر بخوانید:اقلیت‌های جنسی؛ از طردشدگی تا پذیرش

بریجت بِرنز، مدیر سازمان محیط و توسعه زنان، این نگاه را مورد انتقاد قرار داد. او به خبرگزاری فرانسه گفت: «این‌که به کشورها اجازه دهیم تعابیر توافق‌شده را به شیوه خود تفسیر کنند، نه تنها از حاکمیت ملی محافظت نمی‌کند، بلکه سبب تضعیف چندجانبه‌گرایی می‌شود. اگر قرار باشد هر طرف برای مفاهیم کلیدی مانند تأمین مالی، سطح بلندپروازی یا عدالت ضمیمه‌ای بگذارد، دیگر چیزی از مذاکره باقی نخواهد ماند.»

یکی از راه‌های ممکن برای کاهش تنش این است که ابتدا درباره برنامه اقدام جنسیتی رای‌گیری شود و سپس مخالفان تعریف جنسیتی موجود، موضع خود را در بیانیه‌هایی جداگانه توضیح دهند تا به‌طور رسمی ثبت شود.