طبق پژوهشی جدید، نوشیدن یک لیوان آب‌پرتقال در روز ممکن است فراتر از رساندن ویتامین ث به بدن عمل کند و می‌تواند فعالیت ژن‌ها را هم به شکلی تحت‌تاثیر قرار دهد که سلامتی قلب را تقویت کنند.
به گزارش فاکس‌نیوز، پژوهشگران دانشگاه سائوپائولو در برزیل، دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و دانشگاه کالیفرنیا دیویس در یک مطالعه کوچک اما دقیق، تغییرات بیش از هزار و ۷۰۰ ژن را در سلول‌های ایمنی ۲۰ فرد بزرگسال سالم که به مدت دو ماه هر روز حدود دو فنجان آب‌پرتقال ۱۰۰ درصد طبیعی مصرف کردند، دنبال کردند و در فعالیت این ژن‌ها، تغییراتی گسترده را شناسایی کردند که با فشار خون، سوخت‌وساز چربی و التهاب‌ــ عواملی کلیدی در سلامتی قلب و عروق‌ــ مرتبط بود.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که فلاونوئیدهای موجود در مرکبات، یعنی همان ترکیبات گیاهی موجود در توت‌ها، چای و کاکائو که خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی دارند، ممکن است در سطح مولکولی هم بر بدن تاثیر بگذارند.
متخصصان توصیه می‌کنند مصرف روزانه آب‌پرتقال در حد کم تا متوسط باشد. در این صورت میزان قند طبیعی موجود در آب‌پرتقال سایر فواید آن را خنثی نمی‌کند.
پژوهش‌های قبلی هم نشان داده‌اند بزرگسالانی که پیش از اولین وعده غذایی، آب‌پرتقال ۱۰۰ درصد طبیعی می‌نوشیدند، در طول روز کالری کمتری مصرف می‌کردند و سطح قند خونشان هم پایین‌تر از کسانی که «نوشیدنی پرتقالی» شیرین‌شده با شکر نوشیدند. پژوهشگران دانشگاه متروپولیتن تورنتو دریافتند دلیل این تفاوت احتمالا فلاونوئیدهای طبیعی آب‌پرتقال است که ممکن است جذب قند را کندتر کند و نشان می‌دهد که بدن می‌تواند بین قند طبیعی و قند افزوده تمایز قائل شود.
بر اساس نتایج این تحقیق که در مجله «تحقیقات تغذیه و مواد غذایی مولکولی» (Molecular Nutrition & Food Research) منتشر شد، بیشتر تغییرات مشاهده‌شده در شرکت‌کنندگان به کاهش التهاب و بهبود عملکرد رگ‌های خونی اشاره داشت، اما پاسخ‌ها بسته به وزن بدن، متفاوت بود. به طوری که در افراد با وزن طبیعی، تغییرات در ژن‌های مرتبط با التهاب مشاهده شد، در حالی که افراد دارای اضافه‌وزن، تغییرات با سوخت‌وساز چربی و مصرف انرژی مرتبط بود.
به نوشته پژوهشگران، این یافته‌ها ظرفیت درمانی بالقوه آب‌پرتقال را تقویت می‌کند و درباره سازوکارهای مولکولی آثار آن بینش‌هایی بی‌سابقه ارائه می‌دهد. البته تاکید کردند که آب‌پرتقال نوشدارو نیست، بلکه نمونه‌ای است که به‌طور گسترده‌تر روی آن مطالعه شده است. از طرفی این مطالعه کوچک بود و نوشیدنی کنترل (گروه مقایسه) نداشت، بنابراین تنها ارتباط‌ها را نشان می‌دهد نه رابطه علت و معلولی را و برای تعیین اینکه آیا این تغییرات مولکولی به فواید بالینی واقعی منجر می‌شود، پژوهش‌های بیشتری لازم است.
این نتایج نشان می‌دهد که وزن بدن می‌تواند بر واکنش مولکولی به ترکیبات زیست‌فعال موجود در آب‌پرتقال اثر بگذارد؛ موضوعی که برای ارائه توصیه‌های تغذیه‌ای شخصی‌سازی‌شده درباره مصرف خوراکی‌های غنی از فلاونوئید، کمک‌کننده خواهد بود.
نیکولت پیس، متخصص تغذیه در نیویورک که در این پژوهش مشارکت نداشت، هم می‌گوید این مطالعه نقش ترکیبات گیاهی بر افزایش طول عمر و کاهش خطر بیماری‌های آینده را تایید می‌کند، با این حال باید توجه داشت که هرچند تغییرات در بیان ژن‌ها و تغییرات سلامتی با هم مرتبط‌ند، یکسان نیستند
