

مستندسازان ایرانی برنده مهمترین جوایز جشنواره فیلم مستند آمستردام شدند
مستندسازان ایرانی شب گذشته دو جایزه از مهمترین جوایز جشنواره فیلمهای مستند آمستردام (ایدفا) را برنده شدند.
مستندسازان ایرانی برنده مهمترین جوایز جشنواره فیلم مستند آمستردام شدند

منبع تصویر، IDFA
مستندسازان ایرانی شب گذشته دو جایزه از مهمترین جوایز جشنواره فیلمهای مستند آمستردام (ایدفا) را برنده شدند.
در این جشنواره که بزرگترین و مهمترین جشنواره فیلمهای مستند و غیرداستانی جهان محسوب میشود، مهرداد اسکویی، با فیلم «روباه و ماهی صورتی» برنده جایزه بهترین فیلم در بخش مسابقه بینالمللی شد. فیلم «گذشته آینده استمراری» ساخته فیروزه خسروانی و مرتضی احمدوند هم جایزه بهترین فیلم در بخش مسابقه اینویژن را دریافت کرد.
به هر دو فیلم جایزهای نقدی به ارزش ۱۵ هزار یورو هم اهدا شده است.
فیلم «روباه و ماهی صورتی» داستان ثریا، نوجوان افغان ۱۶ ساله ساکن ایران و تلاش پنج ساله این دختر هنرمند نقاش و مجسمهساز برای مهاجرت به اروپا را با تکنیک فیلمبرداری از خود با تلفن همراه و ترکیبی از مستند و انیمیشن به تصویر میکشد.
هیئت داوران جشنواره در بیانیه خود برای اهدای جایزه بهترین فیلم مسابقه بینالمللی به فیلم «روباه و ماه صورتی» گفت: «این فیلم، در دوران سختی که در آن زندگی میکنیم، دریچهای به سوی قدرت هنر و امید میگشاید.»

منبع تصویر، IDFA
هیئت داوران در بیانیه خود با ستایش از فیلمبرداری فیلم که در شرایط خطرناک انجام شده، همکاری بین کارگردان شناخته شده ایرانی و هنرمند نوجوان افغان برای خلق این فیلم را میستاید و مینویسد: «انرژی درخشان شخصیت اصلی، او را قادر میسازد تا در میان تبعید و خشونت خانگی، هویت خود را بازیابد، با وجود سرکوب شکوفا شود و از طریق خلق آثارش آرامش پیدا کند. خودنگارهای که شاهد رشد یک هنرمند افغان است که آثارش همچنان طنینانداز خواهد بود.»
مهرداد اسکویی که به همراه شخصیت اصلی مستندش در جشنواره حضور داشت، از شناخته شدهترین مستندسازان ایرانی است و پیش از این برنده شماری از معتبرترین جوایز بینالمللی شده است.

منبع تصویر، IDFA
فیلم مستند «گذشته آینده استمراری» ساخته فیروزه خسروانی و مرتضی احمدوند هم شب گذشته در بخش مسابقه اینویژن جشنواره ایدفا برنده جایزه بهترین فیلم شد.
این فیلم هم به نوعی به موضوع مهاجرت میپردازد.
مستند «گذشته آینده استمراری» بر شخصیت مریم تمرکز دارد، زنی که «دههها پیش از ایران گریخت و در ایالات متحده ساکن شد. والدینش در تهران ماندند. اکنون که آنها پیرتر میشوند و ناآرامیهای سیاسی شدت میگیرد، او نگران است و آنها را متقاعد میکند که در هر اتاق خانه دوربینهای مداربسته امنیتی نصب کنند تا بتواند از راه دور با آنها در تماس مستقیم باشد.»
این فیلم عمدتاً از آن تصاویر دوربینهای مداربسته تشکیل شده که با فیلمهای خانگی از دوران کودکی مریم در هم آمیخته شده است.
فیروزه خسروانی که به همراه مرتضی احمدوند کارگردانی این فیلم را بر عهده داشته، پیش از این در سال ۲۰۲۰ هم به خاطر فیلم «رادیوگرافی یک خانواده» از جشنواره ایدفا جایزه بهترین فیلم مستند بلند را دریافت کرده است.

منبع تصویر، "Past Future Continuous" / IDFA









