ثروتمندترین کشورها، سالم‌ترین کشورها نیستند

محققان مقایسه کردند که کشورها به چه میزان منابع سلامت را به زندگی طولانی‌تر، پیشگیری قوی‌تر و دسترسی عادلانه به مراقبت تبدیل می‌کنند.

پول همه چیز نیست

علی امروزنژاد -استاد و رئیس بخش تحلیل کسب‌وکار در دانشکده بازرگانی استون انگلستان- گفت: وقتی صحبت از سلامت ملی می‌شود، پول همه چیز نیست.

این تحقیق بر اساس این سوال که «کشورها چقدر کارآمد هزینه‌ها و نیروی انسانی را به نتایج تبدیل می‌کنند»، عملکرد کشورها را ارزیابی کرد. این رویکرد، سیستم‌هایی را ترجیح می‌دهد که اجازه دسترسی به موقع به مردم می‌دهد، مراقبت را عادلانه نگه می‌دارند و از اتلاف جلوگیری می‌کنند.

اعتماد عمومی، سلامت ملی را شکل می‌دهد

اعتماد عمومی به مؤسسات بهداشتی بر نحوه استفاده مردم از خدمات و پیروی از دستورالعمل‌ها تاثیر می‌گذارد. وقتی اعتماد قوی باشد، برنامه‌های پیشگیری به افراد بیشتری می‌رسد و درمان زودتر آغاز می‌شود.  سیستم‌هایی که اعتماد عمومی پایینی دارند، اغلب شاهد تاخیر در مراقبت و سردرگمی در مورد دسترسی هستند. این تاخیرها بعدها هزینه‌ها را افزایش داده و عملکرد ملی را در اقدامات مهم بهداشتی تضعیف می‌کنند.

کشورهای پرخرج هنوز هم می‌توانند در زمانی که دسترسی ناهموار و پیشگیری کم است، عقب بمانند. کشورهایی که دسترسی به مراقبت‌های اولیه آسان دارند، اغلب از مراقبت‌های بیمارستانی پرهزینه بعدی اجتناب می‌کنند.

سایت ارث گزارش کرد، بسیاری از کشورهای برتر، پوشش همگانی را تضمین می‌کنند، همه می‌توانند بدون مشکلات مالی مراقبت‌های مورد نیاز را دریافت کنند. این سیاست، انگیزه‌ها را به سمت تشخیص زودهنگام و مدیریت مداوم بیماری‌های رایج همسو می‌کند.

سیستم‌های کارآمد همچنین داده‌ها را از نزدیک ردیابی و منابع را به سرعت تنظیم می‌کنند. آنها با کوتاه نگه داشتن زمان انتظار و بالا نگه داشتن میزان واکسیناسیون، میزان مرگ‌ومیر قابل اجتناب را کاهش می‌دهند.

الگوهای جهانی پشت کارایی سلامت

امروزنژاد اظهار کرد: سیاست‌گذاران باید پیشگیری، پایداری و دسترسی عادلانه را بر افزایش صرف بودجه‌های بهداشتی اولویت دهند. این راهنما همچنین به معیارسنجی عملی اشاره دارد که نشان می‌دهد چه کسی برای آنچه خرج می‌کند، بیشتر دریافت می‌کند.

نتایج این تحقیق در سالنامه تحقیقات عملیاتی منتشر شده است.

انتهای پیام