حضرت زهرا‌ الگوی خدمت هلال‌احمر

سم‌الله الرحمن الرحیم

خلاصه خبر

حضرت زهرا‌ الگوی خدمت هلال‌احمر

حضرت زهرا‌(س) الگوی خدمت و انسان‌دوستی؛ الهام‌بخش مأموریت هلال‌احمربسم‌الله الرحمن الرحیموَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى فاطِمَةَ الزَّهْراء، سَیِّدَةِ نِساءِ العالَمین.امروز؛ سخن از الگویی است که نه‌تنها یک انسان والا، بلکه چراغی برای تمام تاریخ بشریت است؛ بانویی که نامش با ایثار، مهر، عدالت، پاکدامنی و خدمت به خلق در هم آمیخته؛ بانویی که همه‌ی بشریت او را به عنوان تجلی رحمت و انسانیت می‌شناسند.حضرت فاطمه زهرا‌(سلام‌الله‌علیها). بانویی که عمر زمینی‌اش کوتاه اما گستره تأثیرش بی‌نهایت؛ هر لحظه از زندگی نورانی‌اش، مدرسه‌ای برای عشق، خدمت، ایمان و مقاومت بود. او تنها یک زن نبود، بلکه یک مکتب بود؛ مکتبی که در اوج مظلومیت، درس سربلندی داد و در نهایت محرومیت، درس بخشندگی. مکتبی که فرزندانی چون امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) را پرورش داد که معیار حق و عدالت شدند، و همسری همچون امیرالمؤمنین(ع) را همراهی کرد که ستون استقامت تاریخ است. امروز، برای ما در جمعیت هلال‌احمر، یاد و نام حضرت زهرا(س) تنها یک خاطره‌ی معنوی نیست؛ او نقشه‌ی راه ماست، روح مأموریت ماست، الهام‌بخشِ هر اقدام انسان‌دوستانه‌ی ماست. وقتی امدادگر ما بی‌هیچ چشمداشتی به زخم‌خورده‌ای در دل حادثه می‌رسد؛ وقتی داوطلب ما دستانش را برای یاری نیازمند می‌گشاید؛ وقتی خیر ما بی‌ادعا، لقمه‌ای نان و جرعه‌ای امید می‌بخشد؛ وقتی پزشک ما در میان دود و خاکستر، بر بالین زخمی می‌نشیند؛این‌ها همه ادامه همان سیره نورانی زهرای مرضیه(س) است.
حضرت زهرا(س) به ما آموخت که خدمت به انسان‌ها عبادت است. مرهم گذاشتن بر درد مردم، یک رسالت است و در سخت‌ترین لحظات، باید چراغ امید را روشن نگاه داشت. امروز اگر هلال‌احمر در کوه و دشت، در مرز و ساحل، در دل بحران‌ها و میان آوار، به کمک انسان‌ها می‌شتابد، این حرکت در حقیقت تداوم مشعل مهربانی فاطمی است؛ مشعلی که قرن‌هاست خاموش نشده و با تلاش کارکنان، امدادگران، داوطلبان، جوانان و خیران و ... روشن‌تر از همیشه می‌درخشد.همکاران عزیز؛ شما، فرزندان امروز حضرت فاطمه(س) هستید. شما در لحظه‌های تاریک زندگی مردم، نور می‌بخشید. شما یادآور آن بانویی هستید که حتی در تنگدستی، عطر سخاوتش عالم را پر کرده بود. داوطلبان و خیرین بزرگوار، شما آیینه‌ی سخاوت حضرت فاطمه‌اید. شما ثابت کردید مهربانی، مرز ندارد، نژاد نمی‌شناسد، و از دل‌های پاک سرچشمه می‌گیرد و ما امروز می‌گوییم: راه ما راه فاطمه است؛ و مأموریت ما، تجلی مهربانی او در جهان امروز. هلال‌احمر راهی را می‌رود که از خانه حضرت فاطمه(س) آغاز شد. راه دستگیری از محرومان، راه سیراب‌کردن مناطق تشنه و بی‌آب؛راه توانبخشی و حرکت‌بخشی به معلولان و آسیب‌دیدگان؛ راه حمایت از بیماران و نیازمندانِ دل‌نگران؛ راه کاروان‌های سلامت که امید را به دورترین روستاها می‌برند؛راه کمک‌های مؤمنانه که اشک شوق را بر چشمان خانواده‌های آبرومند می‌نشاند. هر جا زخم انسانی هست، هلال‌احمر همانجاست و هر جا هلال‌احمر است، عطر انسان‌دوستی فاطمی جاری است.
امدادگر ما وقتی دستان سرد فردی آسیب‌دیده را در دل حادثه می‌گیرد، داوطلب ما وقتی بسته‌ای از امید را بر دوش می‌گذارد، و خیر ما وقتی بی‌هیچ چشمداشتی دستِ یاری به سوی نیازمند دراز می‌کند. همه و همه، ادامه‌دهندگان راه حضرت زهرا (س) هستند. ایثار او تنها واژه‌ای بر زبان نبود؛ بلکه حقیقتی جاری در زندگی‌اش، تصمیم‌هایش، سکوت‌هایش و حتی اشک‌هایش بود. او بانویی نبود که در برابر رنج مردم، تنها دعا کند؛ بلکه خود، دوشادوش آنان می‌ایستاد، می‌جنگید، می‌بخشید و می‌ساخت. در سخت‌ترین روزهای مدینه، آن روزهای آکنده از تهدید، آوارگی و گرسنگی حضرت فاطمه(س) بزرگ‌ترین تکیه‌گاه محرومان بود.چراغی که در شب‌های پرهیاهوی بحران، روشنی می‌بخشید و امروز، هزار و چهارصد سال بعد،امدادگران هلال‌احمر وارثان همان روح فاطمی‌اند.امروز هر امدادگر، هر داوطلب و هر نجاتگر، وقتی قدم در میدان سختی می‌گذارد، بیش از یک مأموریت را انجام می‌دهد؛ او یک میراث آسمانی را ادامه می‌دهد. وقتی در سرمای استخوان‌سوز زمستان، به قله‌های یخ‌زده صعود می‌کند تا جان انسانی را نجات دهد؛ وقتی با دستانی لرزان اما دلی استوار، در دل آتش و آوار فرو می‌رود؛ وقتی در میان گلوله و دود، در مناطق جنگ‌زده، برای کمک به کودکی زخمی می‌دود؛ وقتی برای نجات بیمار، شب‌های بی‌پایان را بین جاده و آسمان تقسیم می‌کند؛ آن لحظه، او تنها یک امدادگر نیست…او ادامه‌دهنده راه فاطمی است.
اگر بخواهیم خدمت بی‌نام و نشان را معنا کنیم، اگر بخواهیم مهربانی پنهان، کمک بی‌ادعا و عشق بی‌انتظار را در یک چهره خلاصه کنیم، بی‌شک نگاه‌مان به سوی حضرت فاطمه زهرا‌ (سلام‌الله‌علیها) خواهد رفت. او بانویی بود که خدمت را نه برای دیده‌شدن، که برای رفع درد و‌ رنج مردم انجام می‌داد. شب‌هایی بود که مدینه در سکوت فرو می‌رفت،و در همان تاریکی، قدم‌های آرام حضرت فاطمه(س) صدای امید نیازمندان می‌شد. به خانه یتیمان سر می‌زد. دست پینه‌بسته مسکینان را می‌گرفت، نان و غذا می‌برد، اما نه با نام، نه با نشانی؛ فقط با عشق، فقط با رضای خدا.این اوج انسانیت است؛ خدمتی که از دل برمی‌آید و تا دل می‌رود. امروز، همین روح الهی در وجود داوطلبان شریف هلال‌احمر زنده و جاری است. داوطلبانی که بی‌هیچ چشمداشتی، بی‌آن‌که منتظر تقدیر باشند،با همان خلوص فاطمی، در کنار مردم می‌ایستند.داوطلب ما وقتی با یک لبخند دل ناتوانی را گرم می‌کند؛با یک بسته غذایی سفره خانواده‌ای را برکت می‌بخشد؛با یک کانون جوانان شور زندگی و امید را زنده می‌کند؛با یک کلاس آموزشی جان‌های بسیاری را از خطر نجات می‌دهد. امدادگران با حضورشان، صدای نفس مردم را به آرامی‌ برمی‌گردانند؛ مدیریت امدادرسانی، سایه ترس و آشفتگی را کمتر می‌کند؛خیمه‌های سفیدِ امید،جای ویرانی را پر می‌کند.و مهربانیِ بی‌وقفه آنان، اجازه نمی‌دهد جامعه دچار فروپاشی روحی گردد.اللهم اجعلنا من خدام فاطمة الزهراء(س).والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته.
20:11 - 2 آذر 1404
نظرات کاربران
ارسال به صورت ناشناس
اخبار داغ