به گزارش ایسنا، هزاران فلسطینی ساکن در مجاورت خط زرد که نوار غزه را به ۲ بخش تقسیم کرده، هر لحظه با خطر مرگ مواجه هستند، آنها هر روز در معرض شلیک‌های بی‌هدف خودروهای زرهی اشغالگران قرار دارند که از زمان امضای توافق آتش‌بس در حدود ۲ ماه قبل خاموش نشده‌اند و به همین دلیل روزهای خود را در ترس مداوم به سر می‌برند.
۲ روز قبل نیز ارتش رژیم صهیونیستی حملات هوایی گسترده‌ای را علیه بخش‌های مختلف نوار غزه آغاز کرد که به شهادت ۲۲ فلسطینی منجر شد، صبح روز بعد ساکنان خط زرد متوجه شدند که اشغالگران بلوک‌های خط زرد را حدود ۳۰۰ متر جلو برده و آنها را زیر آتش حملات دوباره مجبور به کوچ کردند.
با وجود این شرایط خطرناک به ویژه برای کسانی که در نزدیکی پایگاه‌های جدید التاسیس ارتش اشغالگر سکونت دارند و تکرار حملات آنها به مناطق اطراف خط زرد اما به نظر می‌رسد که ساکنان این مناطق چاره دیگری نداشته و گزینه کوچ به دلیل هزینه بالای آن و نبود محل اسکانی در شهر غزه امکان‌پذیر نیست.
حملات رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی واقع در خط زرد از زمان برقراری آتش‌بس متوقف نشده و تقریباً هر روز نقض‌هایی صورت می‌گیرد که شامل حمله به فلسطینی‌ها و حملات هوایی و توپخانه‌ای به خیابان‌ها و محله‌های این منطقه است.
«محسن حسونه» که همراه خانواده خود در مغازه‌ای در شرق شهر غزه سکونت دارد که در واقع آخرین منطقه مسکونی مجاور بلوک‌های سیمانی خط زرد است که تنها ۱۵۰ متر با بلوک‌ها فاصله دارد، در گفت‌وگو با وبگاه «العربی الجدید» اظهار کرد: ما قبلا ۵۰۰ متر با بلوک‌ها فاصله داشتیم اما الآن با توسعه خط زرد فاصله ما با آن به ۱۵۰ متر کاهش یافته است، الآن در مغازه‌ای که پیش از این در آن کار می‌کردم، سکونت داریم.
حسونه با اشاره به پرواز مداوم جنگنده‌ها و کوادکوپترهای اشغالگران و شنیده شدن صدای انفجار ساختمان‌ها در کنار تیراندازی با هدف پاکسازی مناطق محله الشجاعیه که بیشتر خانواده‌های ساکن آن با توسعه خط زرد مجبور به کوچ شدند، گفت: از چهار روز قبل که یکی از خانواده‌های مجاور ما در حمله بی‌هدف اشغالگران به شهادت رسیدند، در ترس و نگرانی مداوم هستیم و هر شب انتظار نداریم صبح از خواب بیدار شویم. تهیه غذا نیز بسیار سخت است، مجبور هستم هر ۲ روز برای دریافت غذا به خیریه‌ای در این اطراف بروم، آب هم جیره‌بندی است.
همسر این فلسطینی نیز گفت که چند روز قبل زمانی که در حال آشپزی روی آتش هیزم بوده، یک فروند کوادکوپتر اشغالگران پایین آمده و روی اجاق او آب ریخته است.
او گفت: اول متوجه نشدم پهپاد چه ریخت آیا آب بود یا چیز دیگر اما بعد متوجه شدم از ما می‌خواهد منطقه را ترک کنیم، این کوادکوپترها بارها نیز بچه‌ها را ترسانده‌اند و گاهی هم بروشورهایی را پخش می‌کنند که در آن از ما خواسته شده محل را ترک کنیم.
حدود ۵۰ متر عقب‌تر نزدیک به ۱۰۰ خانواده در اردوگاهی در نزدیک‌ترین نقطه به خط زرد سکونت دارند، این اردوگاه کاملا در معرض دید یک پایگاه نظامی اسرائیلی بر روی کوه المنطار قرار داشته و ساکنان اردوگاه به وضوح جرثقیل‌هایی را که هر حرکتی در داخل اردوگاه را زیر نظر دارند، مشاهده می‌کنند، در کنار اردوگاه نیز یک پایگاه تازه تاسیس وجود دارد که ساکنان منطقه بر این باور هستند که متعلق به شبه‌نظامیان تحت حمایت رژیم صهیونیستی است.
«احمد الرملاوی» یکی از ساکنان این اردوگاه است که چند روز قبل همراه با همسرش در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به چهار فلسطینی در تقاطع الشجاعیه و در فاصله چند ۱۰ متری با چادرشان زخمی شد.
الرملاوی به العربی الجدید گفت: ما به اینجا آمدیم تا از محدوده خط زرد و درگیری با ارتش اشغالگر دور شویم اما اشغالگران سعی دارند با حملات مکرر ما را از اینجا بیرون کنند.
او افزود: خطرات در اینجا تنها به ارتش اشغالگر محدود نیست، شبه‌نظامیان محلی تحت حمایت رژیم اشغالگر و نیروهای تک‌تیرانداز نیز هستند، علاوه بر این یک پایگاه بر بالای ارتفاعات است که از آنجا تیراندازی می‌شود و همینطور آنها کوادکوپتر دارند.
«محمد الجرجاوی» از ساکنان اردوگاه دیگری واقع در مقابل پایگاه نظامی رژیم صهیونیستی در ارتفاعات المنطار به العربی الجدید گفت: حملات متوقف نمی‌شوند گویا آتش‌بسی در کار نیست، چند روز قبل بمبی در کنار ما منفجر شد و قبل از آن نیز یک پهپاد راکتی را شلیک کرد، همان شب پنج خمپاره هم به سمت شرق اردوگاه شلیک شد، شدت انفجارها به حدی بالا بود که ما گمان کردیم اردوگاه هدف قرار گرفته است.
الجرجاوی افزود: صدای خودروهای اشغالگران را در نزدیکی خود می‌شنویم و نور و دود آنها را می‌بینیم اما نمی‌توانیم منطقه ترک کنیم، ما منتظر آغاز مرحله دوم توافق هستیم تا با عقب‌نشینی اشغالگران بتوانیم به خانه‌های خود بازگردیم.
ساکنان این اردوگاه از باران و سرمای شدید در امان نیستند، با کاهش دمای هوا و شروع بارندگی‌ها، آب وارد بیشتر چادرهای آوارگان شده است و با توسعه خط زرد، ترک این منطقه ضروری است اما آوارگان فلسطینی جایی برای رفتن ندارند و هیچ جای خالی در غرب شهر غزه وجود ندارد.
انتهای پیام
