یک مرور علمی جدید نشان میدهد مصرف قارچ میتواند برخی شاخصهای کلیدی سلامتی مثل تریگلیسیرید و قند خون را بهبود بخشد و هیچ اثر زیانباری نیز برای آن گزارش نشده است؛ یافتهای که میتواند نقش بالقوه قارچها را در تقویت سلامت قلبیمتابولیکی برجسته کند، هرچند پژوهشگران بر نیاز به مطالعات گستردهتر و طولانیمدت تاکید دارند.
قارچها از نظر زیستی در رده جداگانه قرار دارند، با این حال اغلب در گروه سبزیجات طبقهبندی میشوند. آنها همچنین منبع مهمی از مواد مغذی و ترکیبات زیستفعالاند. مطالعات قبلی نشان دادهاند که مصرف قارچ باعث افزایش چندین ریزمغذی در بدن میشود، بدون اینکه کالری، سدیم یا چربی اشباع را بالا ببرد.
به گزارش فاکسنیوز، در این پژوهش، محققان ۲۲ مطالعه روی انسانها را مرور کردند تا اثر قارچها را بر شاخصهای قابلاندازهگیری سلامت مشخص کنند. هدف محققان بررسی نقش احتمالی قارچها در بهبود نشانگرهای قلبیمتابولیکی و ایمنی از جمله سطح چربی خون، قند خون، فشار خون، نشانگرهای التهابی و ایمونوگلوبولین ای (IgA) بود.
این مطالعه یادآورمیشود از آنجا که بیماریهای مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و سکته همچنان از دلایل اصلی مرگومیر در جهاناند، پژوهشگران میخواستند روشن کنند که آیا افزودن قارچ به رژیم غذایی میتواند راهکاری ساده و مبتنی بر غذا برای تقویت سلامت متابولیک باشد یا نه.
در میان یافتههای نسبتا ثابت، کاهش تریگلیسیرید در زمانی مشاهده شد که قارچ بدون تغییر اساسی در سبک زندگی، به رژیم غذایی افراد اضافه شد. تریگلیسیرید نوعی چربی در خون و شکل اصلی ذخیره انرژی در بدن و وجود آن طبیعی است، اما مقدار بالای آن خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش میدهد.
برخی مطالعات هم نشان دادند که اضافه شدن قارچ به رژیمهای غذایی سالمتر، ممکن است باعث بهبود قند خون شود.
در مورد فشار خون، چند تحقیق بهبودهای خفیفی نشان دادند، اما نتایج کلی متفاوت بود.
برای شاخصهایی مانند کلسترول، بیشتر مطالعات اثر قابلتوجهی را نشان ندادند که حاکی از آن است که قارچها احتمالا بهتنهایی بر این نشانگرها تاثیر محسوسی ندارند.
چند مطالعه افزایش ایموگلوبین ای (IgA) در بزاق را گزارش کردند؛ شاخصی که میتواند نشاندهنده تقویت سیستم ایمنی باشد، هرچند پژوهش تاکید میکند برای اثبات این موضوع به مطالعات بیشتری نیاز است.
نکته مهم: هیچ اثر زیانباری گزارش نشد
در متن این پژوهش آمده که «هیچ شواهدی دال بر آثار منفی مصرف قارچ بر از شاخصهای بررسیشده، وجود نداشت». با این حال شواهد هنوز محدودند، زیرا بسیاری از مطالعات بررسیشده کوچک، کوتاهمدت و از نظر مقدار و نوع قارچ مصرفی ناهمگون بودند.
پژوهشگران خواستار مطالعات بزرگتر و طولانیتر با دوز استاندارد و گونههای مشخص قارچ شدند.










