یک مطالعه جدید نشان می‌دهد هوش مصنوعی اکنون می‌تواند با نگاه به اسکن‌های معمول پزشکی تشخیص دهد آیا کسی ممکن است دچار استرس مزمن باشد.
دانشمندان با استفاده از یک مدل هوش مصنوعی مبتنی بر یادگیری عمیق برای تحلیل سی‌تی‌اسکن‌های معمول قفسه سینه، اکنون می‌توانند یک نشانگر زیستی بی‌سابقه از استرس مزمن را شناسایی کنند.
استرس مزمن می‌تواند به بروز بیماری‌های مهمی مانند بیماری قلبی، افسردگی و چاقی کمک کند اما تاکنون متخصصان پزشکی روشی عینی و مقیاس‌پذیر برای سنجش اثرات آن در اختیار نداشتند.
این پژوهش که قرار است هفته آینده در نشست انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه شود، داده‌های نزدیک به سه‌هزار بیمار را گردآوری کرد که شامل سی‌تی‌اسکن غده‌های فوق‌کلیه، پرسشنامه‌های استرس، سطوح کورتیزول و دیگر داده‌های سلامت بود که می‌تواند نشان‌دهنده استرس بلندمدت باشد.
پژوهشگران سپس از مدل یادگیری عمیق خود استفاده کردند که می‌تواند حجم غده‌های فوق‌کلیه را در اسکن‌ها اندازه‌گیری کند. این داده‌ها با دیگر سنجه‌های استرس بیماران مانند شاخص توده بدنی (BMI)، فشار خون و ضربان قلب مقایسه شد.
غده‌های فوق‌کلیه مسئول تولید و تنظیم هورمون‌هایی هستند که متابولیسم، سیستم ایمنی، فشار خون و پاسخ‌های استرسی را کنترل می‌کنند. پژوهشگران آنها را «فشارسنج زیستی» برای اندازه‌گیری استرس در بدن می‌دانند.
بیمارانی که پیش از مطالعه اعلام کرده بودند دچار استرس هستند حجم فوق‌کلیه بیشتری داشتند و همچنین سطوح بالاتر کورتیزول و خطر بیشتر نارسایی قلبی.
شادپور دمهری، استاد رادیولوژی و نویسنده همکار گزارش، در بیانیه‌ای گفت: «برای نخستین‌بار می‌توانیم با استفاده از اسکنی که بیماران هر روز در بیمارستان‌های سراسر کشور انجام می‌دهند، بار بلندمدت استرس را درون بدن «ببینیم»».
دمهری افزود: «به‌جز پرسشنامه‌های بیماران یا نشانگرهایی مانند التهاب مزمن یا افزایش ناگهانی کورتیزول، راهی برای اندازه‌گیری و کمی‌سازی اثرات تجمعی استرس مزمن وجود نداشته که به‌دست آوردن‌شان بسیار دشوار است».
پژوهشگران گفتند مدل هوش مصنوعی آنها می‌تواند برای شناسایی «طیفی از بیماری‌ها» که در سالمندان با استرس مرتبط‌اند به‌کار رود.
این پژوهش هنوز در نشریه داوری‌شده منتشر نشده است.
