شگفتی بزرگ: اردن، عربستان را از عربکاپ بیرون انداخت
شادی هزاران هوادار اردنی با تکان دادن پرچمها به معنای صعود بازیکنان شجاع سفیدپوش اردن به فینال عرب کاپ بود
به گزارش ورزش سه، این دومین موفقیت بزرگ اردنی ها در خاک قطر بعد از صعودشان به فینال جام ملتهای 2024 با پیروزی مقابل کره جنوبی در نیمهنهایی است که آن هم مسابقهای شگفتانگیز بود.
آنها امروز با ارائه یک بازی شجاعانه و کاملا برتر با یک ضربه سر تماشایی عربستان را به سمت در خروجی عرب کاپ هدایت کردند تا در پایان مسابقه در جو درخشان ورزشگاه البیت قطر جشن بزرگی برپا کنند.
در شبی پرتنش در ورزشگاه البیت قطر، اردنیها یا به قول فوتبالیهای عربزبان، «نَشامى» با پیروزی ۱–۰ مقابل عربستان مدعی بلیت دیدار نهایی مقابل مراکش را در جیبشان گذاشتند. این برد درخشان که سزاوارانه به دست آمد بیش از هر چیز، محصول نظم دفاعی، تمرکز تا آخرین ثانیه و استفاده بیرحمانه از لحظهها بود.
نیمه اول شاهد یک بازی فشرده و نه چندان دلچسب بودیم. هر دو تیم تنها احتیاط را در دستور کار قرار داده بودند. عربستان توپ را بیشتر در اختیار داشت و ۶۲ درصد مالکیت گواه این بود. اما این برتری عددی به تهدید واقعی تبدیل نشد. دو تیم با بلوکهای فشرده، فضا را بستند و تا پایان ۴۵ دقیقه اول حتی یک شوت در چارچوب دو تیم ثبت نشد. تنها صحنه بحثبرانگیز نیمه، دقیقه ۳۸ اتفاق افتاد: سعودیها مدعی برخورد توپ با دست مهند ابوطه بودند و درخواست پنالتی داشتند، اما داور پس از مشورت با VAR، بازی را ادامه داد.
اردن نیمه دوم را جسورانهتر آغاز کرد. ضربه زمینى خطرناکی در دقیقه ۴۶ و سپس افزایش فشار از جناحین، نشانهای از تغییر ریتم اردن بود. عربستان همچنان گردش توپ بهتری داشت، اما هر بار که به نزدیکی محوطه جریمه حریف میرسید، به دیوار دفاعی سفیدپوشان میخورد و کاری پیش نمیبرد.
نقطه عطف بازی دقیقه ۶۶ بود. حملههای پیدرپی اردن بالاخره به ثمر نشست و نزار رشدان با ضربه سری محکم و تماشایی، توپ را به تور دروازه نواف العقیدی دوخت تا ورزشگاه قطری از شادی هواداران نشامی منفجر شود.
پس از گل، سناریوی بازی کاملا تغییر کرد. عربستان جلو کشید و اردن عقب نشست؛ اما این عقبنشینی، از جنس آشفتگی و ترس نبود. اردن میدانست که با توجه به آنچه در بازی گذشته بهترین راه برای صعود به فینال برایش مدیریت عاقلانه بازی است. در دقیقه ۷۱، یزید ابولیلی با واکنشی درخشان، ضربه از فاصله نزدیک فراس البریکان را مهار کرد و اردن را در بازی نگه داشت. چند دقیقه بعد، علی علوان و سپس ابوزریق با شوتهایی نهچندان دقیق، میتوانستند حتی گل دوم اردن را به ثمر برسانند اما انگار قرار بود بازی با هیجان کامل ادامه پیدا کند. در این دقایق بازی کردن برای هر دو تیم واقعا مثل راه رفتن روی لبه تیز شمشیر بود. یک شمشیر عربی.
بزرگترین فرصت عربستان در دقیقه ۸۶ از دست رفت. صالح الشهری، بی آنکه کسی مزاحمش بشود و در چند قدمی دروازه، نتوانست ارسال خطرناک یار خودی را به گل تبدیل کند. فشار سعودیها بالا رفت، ارسالها بیشتر شد، اما ضربه آخر هر بار کمدقت بود. در دقیقه ۹۰ عربستانیها باز هم از داور پنالتی میخواستند ولی اعتراض فایدهای نداشت. داور چهار دقیقه وقت اضافه اعلام کرد و مشخص بود که در این دقایق تنشها بیشتر خواهد شد.
در وقتهای تلفشده، VAR بار دیگر وارد صحنه شد. دقیقه ۹۰+۵، کارت زرد ولید الاحمد به قرمز تغییر کرد؛ خطایی که فرصت مسلم گلزنی را از مهاجم اردن گرفت و عملا تیر خلاص را به امیدهای عربستان شلیک کرد. یک دقیقه بعد، سوت پایان به صدا درآمد؛ اردن ۱، عربستان ۰.
آنچه امروز از اردن در این زمین دیدیم بهترین خلاصه ممکن از هویت فوتبالی اردن در این تورنمنت بود: دفاع منسجم، دروازهبانی مطمئن و زدن گلهای کشنده در زمان درست. عربستان مالک توپ بود، اما اردن مالک لحظهها. حالا «نشامى» یک قدم تا جام فاصله دارد؛ فینالی مقابل مراکش. شاید مراکشیها در حال حاضر بهترین تیم عرب باشند، تیمی که حتی به فکر شگفتیسازی دوباره در جام جهانی است. اما اردن هم بیباک است و با نمایش درخشانی که امروز نشان داد این شانس را دارد که در فینال هم مراکش را اسیر بازی خود کرده و قهرمانی را به دست بیاورد.
