حمایت مارک بوسنیچ از کورتوای منچستریونایتد
مارک بوسنیچ، گلر استرالیایی سالهای دور منچستریونایتد میگوید سنه لامنس، دروازهبان بلژیکی جدید شیاطین سرخ به مشکل تیم در درون دروازه پایان داده است.
به گزارش ورزش سه، مارک بوسنیچ برای ما ایرانیها صرفا دروازهبان سابق منچستریونایتد نیست. او گلر «حماسه ملبورن» است؛ همان شبی که خداداد عزیزی با آن سوپرگل استثنایی، توپ را از کنار دستانش عبور داد و ایران را به جام جهانی رساند. همانطور که نام خداداد برای همیشه در حافظه فوتبال ما ماند، نام بوسنیچ هم در تاریخ فوتبال ایران ثبت شد؛ دروازهبانی بزرگ در شبی تاریخی. بوسنیچ سالها دروازهبان تیم ملی استرالیا بود ولی در دنیای فوتبال بیشتر به خاطر سالهای حضورش در درون دروازه شیاطین سرخ شناخته میشود.
بوسنیچ سالها بعد از روزهای پر جوش و خروش خود در اولدترافورد، در نقطهای آرام در بندر دارلینگ سیدنی، درباره بازسازی یونایتد، تولد دوباره و امید حرف میزند؛ مفاهیمی که بهگفته خودش، این روزها بیش از هر زمان دیگری منچستریونایتد به آنها نیاز دارد.
بوسنیچ که امروز بهعنوان کارشناس فوتبال در استرالیا فعالیت میکند، از نزدیک شاهد سالهای پرنوسان باشگاه سابقش بوده است. او خوب میداند «بازسازی» چه معنایی دارد. خودش یکی از دشوارترین مأموریتهای تاریخ یونایتد را تجربه کرد؛ جانشینی پیتر اشمایکل، درست پس از فتح سهگانه تاریخی ۱۹۹۹. مأموریتی که خیلیها آن را غیرممکن میدانستند.
اشمایکل رفت و بوسنیچ از استون ویلا آمد تا جای دروازهبانی را بگیرد که هنوز خیلیها او را بهترین گلر تاریخ یونایتد میدانند. بوسنیچ در فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹، ۲۳ بازی لیگ انجام داد؛ فصلی که یونایتد با اختلاف ۱۸ امتیاز قهرمان شد و او درحالیکه کمتر کسی تصور میکرد گلر محبوب سکوها شد. همان سال، بوسنیچ دروازهبان یونایتد در فینال جام بینقارهای هم بود؛ نخستین قهرمانی یک تیم انگلیسی در آن رقابت.
اما مصدومیتها همهچیز را بههم ریخت. سردرگمی درون دروازه آغاز شد و با خرید ماسیمو تایبی به اوج رسید؛ دروازهبانی که نامش با یکی از بدترین اشتباهات تاریخ لیگ برتر گره خورد. بوسنیچ با مهربانی از همتیمی سابقش یاد میکند: «آدم فوقالعادهای بود. اصلا آماده آن شرایط نبود، اما انسان بزرگی بود.»
با ورود فابین بارتز در سال ۲۰۰۰، داستان بوسنیچ در یونایتد به پایان رسید و او ژانویه ۲۰۰۱ راهی چلسی شد. تا سال ۲۰۰۵ و ورود ادوین فندرسار، یونایتد بالاخره به ثبات واقعی درون دروازه رسید.
بوسنیچ میگوید: «بازی برای یونایتد و کار کردن با سر الکس، افتخار بود. میخواستم خودم را با بهترینها بسنجیم. مصدومیتها ضربه زد، اما بخشی از یک تیم بزرگ بودم.»
او معتقد است یونایتد پس از دوران فرگوسن، دوباره همان آشفتگی قدیمی را در پست دروازهبان تجربه کرد. آندره اونانا با امیدهای بزرگ آمد، اما اشتباهها و فشار لیگ برتر، او را از نسخه اینتریاش دور کرد. دین هندرسن و آلتای باییندیر هم نتوانستند خودشان را در حدی نشان بدهند که همه بگویند شایسته پیراهن شماره یک منچستریونایتد هستند.
اما حالا بوسنیچ با اطمینان از یک نام حرف میزند: سنه لامنس. دروازهبان ۲۳ ساله بلژیکی که تابستان گذشته با ۱۸ میلیون پوند از رویال آنتورپ به یونایتد پیوست. از نگاه بوسنیچ، لامنس «همهچیز» دارد؛ ترکیبی از ویژگیهای فندرسار و اشمایکل.
او میگوید: «لیگ برتر برای دروازهبانهای خارجی شوک بزرگی است. سریعترین، فیزیکیترین و سختترین لیگ از نظر نبردهای هوایی است و داورها هم مثل کشورهای دیگر اروپایی آنقدر که باید از گلرها حمایت نمیکنند. اما لامنس از همان ابتدا فوقالعاده بوده.»
بوسنیچ باور دارد همانطور که اشمایکل و فندرسار دورههای سخت داشتند اما با عملکردهای درخشان به منتقدان پاسخ دادند، لامنس هم نشانههای آن سطح از استعداد را بروز داده است. او حتی از شباهتهای لامنس با تیبو کورتوا حرف میزند؛ بهویژه در بازی با پا و سازگاری سریع با فشار مسابقات.
بهگفته او، تفاوت لامنس با اونانا دقیقا همینجاست: «اونانا در اینتر پشت یک خط دفاعی بسیار محافظتشده بازی میکرد. در یونایتد آن محافظت وجود نداشت و سبک جنگی لیگ برتر او را تحت فشار گذاشت. لامنس را اما تا جایی که من میبینم چنین مشکلی ندارد.»
نقطه قوت اصلی لامنس از نگاه بوسنیچ، تسلط او بر محوطه جریمه است؛ ویژگیای که به باور او، اعتمادبهنفس را به کل خط دفاع و حتی سکوها منتقل میکند. «وقتی مدافع بداند گلر به موقع میآید و توپ را جمع میکند، همهچیز سادهتر میشود. دفاع بالا میآید، تماشاگر آرام میشود و تیم نفس میکشد.»
بوسنیچ تأکید میکند در دورانی که ضربات ایستگاهی نقش تعیینکنندهای پیدا کردهاند، داشتن دروازهبانی که از توپهای هوایی نترسد، یک امتیاز حیاتی است؛ امتیازی که میتواند تکه مهمی از پازل بازگشت یونایتد باشد.
در پایان، او از روبن آموریم هم دفاع میکند. بوسنیچ معتقد است حتی گواردیولا هم فصل اول سختی داشت و فرگوسن سالها زیر سایه سر مت بازبی کار کرد. «هیئتمدیره آن زمان پای فرگوسن ایستاد. حالا هم باید پای آموریم بایستند. نشانهها مثبت است. یونایتد در مسیر درست قرار گرفته و لامنس بخش بزرگی از این مسیر است.»
