جنجالی‌ترین حرکت ستاره جدید فوتبال ایران!

به گزارش "ورزش سه"، در سال‌های اخیر، باشگاه فولاد خوزستان همواره یکی از پایگاه‌های اصلی معرفی استعدادهای جوان به فوتبال ایران بوده است. در میان این نفرات، اما قصه محمد عسکری تفاوت‌های قابل‌توجهی با دیگران دارد. بازیکنی که تنها در ۱۷ سالگی نخستین بازی خود در لیگ برتر فوتبال ایران را مقابل استقلال تهران انجام داد؛ دیداری که هدایت فولاد بر عهده ایگناسیو مارتینز، سرمربی اسپانیایی وقت این تیم بود.آن فصل برای عسکری فصل مهمی بود. او در مجموع ۲۰ بار با پیراهن فولاد به میدان رفت و به‌تدریج جای خود را در تیم پیدا کرد. حتی موفق شد دروازه تیم‌های مطرحی مانند ملوان و سپاهان را نیز باز کند تا نشان دهد فقط یک بازیکن جوان نیست، بلکه می‌تواند در لحظات مهم نیز تأثیرگذار باشد.

با این حال، شرایط در فصل بعد تغییر کرد. با حضور یحیی گل‌محمدی روی نیمکت فولاد، دقایق بازی محمد عسکری به شکل محسوسی کاهش یافت. در حالی که او در دوره مارتینز حدود ۱۲۰۰ دقیقه برای فولاد بازی کرده بود، این عدد در فصل بعد و زیر نظر گل‌محمدی به ۷۵۳ دقیقه رسید. عسکری در اغلب مسابقات به‌عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین می‌شد؛ هرچند در برخی دیدارها همچنان توانست مؤثر ظاهر شود. یکی از شاخص‌ترین نمونه‌ها، دیدار مقابل نساجی بود که عسکری در دقیقه ۸۴ به زمین آمد و گل پیروزی‌بخش فولاد را به ثمر رساند. با وجود این لحظات مثبت، آینده عسکری در فولاد با ابهام همراه شد. هنوز مشخص نیست چرا در میانه‌های فصل قبل، قرارداد این بازیکن جوان تمدید نشد. در همان هفته‌های پایانی، زمزمه‌هایی درباره علاقه چند باشگاه، از جمله سپاهان، به جذب عسکری به گوش می‌رسید. خبرنگاران خوزستانی به‌خوبی به یاد دارند که در پچ‌پچ‌های جایگاه خبرنگاران صحبت از این بود که سپاهان ممکن است این بازیکن جوان فولاد را به‌صورت رایگان جذب کند؛ اتفاقی که در نهایت نیز رخ داد.

گفته می‌شود رقم درخواستی محمد عسکری برای تمدید قرارداد، مورد موافقت مدیران وقت فولاد قرار نگرفت. شاید تصور مدیریت این بود که با توجه به جایگاه محدود عسکری در تفکرات یحیی گل‌محمدی و عدم استفاده مستمر از او به‌عنوان بازیکن اصلی، پرداخت چنین رقمی برای یک بازیکن ۱۹ ساله منطقی نیست. همین مجموعه عوامل باعث شد عسکری بدون پرداخت مبلغی، فولاد را ترک کند و راهی سپاهان شود؛ انتقالی که بعدها بیش از پیش مورد بحث قرار گرفت. در سپاهان، شرایط برای عسکری نیز فراز و نشیب داشت. مصدومیت بازیکنانی مانند مهدی لیموچی فرصتی را در اختیار او قرار داد تا در هفته‌های ابتدایی فصل برای سپاهان به میدان برود. با این حال، در چند مسابقه نخست، عسکری نتوانست انتظارات کادر فنی را به‌طور کامل برآورده کند و محرم نویدکیا تصمیم گرفت برای شش مسابقه متوالی او را روی نیمکت بنشاند. برخی منابع از مسائل انضباطی و حاشیه‌ای به‌عنوان یکی از دلایل این تصمیم یاد می‌کنند، هرچند این موضوع هرگز به‌صورت رسمی تأیید نشد.

نقطه عطف بازگشت عسکری، دیدار مقابل آخال ترکمنستان بود. او در این مسابقه به‌عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و با گل تساوی‌بخش خود مانع از شکست سپاهان شد. این گل، ورق را برای عسکری برگرداند. پس از آن، چه به‌عنوان بازیکن ثابت و چه ذخیره، فرصت‌های بیشتری به دست آورد و عملکردش به شکل چشمگیری بهبود یافت. آمار او در هفت مسابقه اخیر، شش گل زده بود؛ آماری فوق‌العاده برای بازیکنی جوان که توانسته تأثیر مستقیم خود را بر نتایج تیمش نشان دهد. آخرین گل عسکری، شب گذشته مقابل فولاد به ثمر رسید؛ همان باشگاهی که او را به فوتبال ایران معرفی کرده بود. در مراسم پیش از بازی، او با دسته گل به سراغ یحیی و نیمکت فولاد رفت و انتظار می‌رفت این دیدار برای عسکری شبی آرام باشد، اما اتفاقات مسیر دیگری را طی کرد. او در دقیقه ۸ خیلی زود دروازه فولاد را باز کرد و شادی گلش، بسیار پرهیجان و غیرمنتظره بود. عسکری از شدت خوشحالی کنترل خود را از دست داده بود؛ تا جایی که حتی قصد داشت پیراهنش را از تن خارج کند، اما برای جلوگیری از دریافت کارت زرد منصرف شد. او به سمت جایگاه هواداران سپاهان رفت و لوگوی پیراهن تیمش را نشان داد؛ شادی‌ای که خیلی زود توجه همه را به خود جلب کرد.

این میزان خوشحالی مقابل تیم سابق، سؤال‌های زیادی را در ذهن حاضران ایجاد کرد؛ به‌ویژه اینکه عسکری در گل‌های قبلی‌اش برای سپاهان چنین واکنش‌هایی نشان نداده بود. همین شادی، خشم هواداران فولاد را برانگیخت. پس از آن و در چند صحنه درگیری فیزیکی با علی نعمتی، شعارهای شدید و یکدستی علیه عسکری از سکوهای فولاد آرنا شنیده شد؛ شعارهایی که با الفاظ تند همراه بود و فضای ورزشگاه را متشنج کرد. با نزدیک شدن به زمان تعویض، شرایط پیچیده‌تر شد. در حالی که کاوه رضایی کنار زمین آماده ورود بود، عسکری یک‌بار خود را روی زمین انداخت تا زمان بیشتری تلف شود؛ حرکتی که واکنش دوباره سکوها را به همراه داشت و فحاشی گسترده‌ای به عسکری جوان صورت گرفت. عسکری بدشانس بود که در آن صحنه توپ برای دقایقی از زمین خارج نشد و او مجبور شد از جایش بلند شود، اما پس از حدود سه دقیقه، عسکری بار دیگر در نزدیکی جایگاه هواداران فولاد روی زمین افتاد. این صحنه باعث اعتراض بازیکنان فولاد شد و چند نفر از آنها از عسکری خواستند هرچه سریع‌تر زمین را ترک کند.

وحید کاظمی، داور مسابقه، برای جلوگیری از تنش‌های بیشتر وارد عمل شد و به عسکری اعلام کرد باید از نزدیک‌ترین نقطه زمین بازی را ترک کند؛ مسیری که دقیقاً مقابل جایگاه هواداران تیفوسی فولاد قرار داشت. این تصمیم باعث شد شعارها و پرتاب بطری‌های آب معدنی و اشیای مختلف به سمت عسکری شدت بگیرد. بازیکنی که تصور می‌شد شاید مورد تشویق قرار بگیرد، حالا با موجی از خشم سکوها مواجه شده بود. در این میان، واکنش‌های خود عسکری نیز به التهاب فضا دامن زد. او چند بار با علامت هیس از هواداران خواست سکوت کنند و در ادامه با بوسیدن لوگوی سپاهان، عصبانیت فولادی‌ها را دوچندان کرد. خوش‌شانسی عسکری این بود که سکوهای پشت دروازه سپاهان خالی بود و مسیر رسیدن او به نیمکت از آن بخش عبور می‌کرد؛ در غیر این صورت، شاید حواشی بیشتری رقم می‌خورد.

به این ترتیب، شبی که می‌توانست صرفاً یک بازگشت احساسی برای محمد عسکری باشد، به یکی از جنجالی‌ترین لحظات فصل ستاره این روزهای سپاهان تبدیل شد. بازیکنی که این روزها در اوج آمادگی قرار دارد و با گل‌هایش برای سپاهان می‌درخشد، اما باید مراقب باشد حواشی بیرون از زمین، مسیر فوتبالی‌اش را تحت تأثیر قرار ندهد. به نظر می‌رسد در بازگشت‌های بعدی او به اهواز، این تقابل همچنان حساس و پرتنش باقی بماند؛ موضوعی که مدیریت آن برای یک بازیکن جوان، اهمیت دوچندانی دارد.