همشهری - حوادث: یکی از روزهای مرداد سال ۱۴۰۰به بازپرس جنایی بندرعباس خبر رسید که مردی در جریان یک درگیری دستهجمعی در یکی از مناطق ساحلی به قتل رسیده است. زمانی که مأموران به محل وقوع جنایت رسیدند دقایقی از حادثه میگذشت. مقتول از اتباع افغانستان و بر اثر اصابت اجسام برنده و سخت دچار جراحات زیادی شده بود. هنور به درستی معلوم نبود که عامل یا عاملان جنایت چه کسانی هستند اما آنطور که شواهد نشان میداد او در جریان یک درگیری دستهجمعی به قتل رسیده بود.
از خواستگاری تا جنایت
کارآگاهان در جریان تجسسهای خود پی بردند که این قتل بهدلیل مخالفت مقتول با ازدواج خواهرش اتفاق افتاده است. یکی از متهمان که او هم افغان است قصد داشت با خواهر مقتول ازدواج کند اما او مخالفت کرد. با وجود اصرار و پیگیریها این ازدواج سر نگرفت تا اینکه خواستگار جوان همراه با ۲نفر از هموطنانش و ۲مرد ایرانی روز حادثه با مقتول درگیر شدند و با ضربات چوب، چماق و چاقو به جان او افتادند و وی را به قتل رساندند.
با شناسایی عاملان این جنایت، پلیس موفق شد هر ۵متهم را شناسایی و دستگیر کند. همگی به دست داشتن در این درگیری اعتراف کردند اما هیچکدام قتل را گردن نمیگرفتند. آنها میگفتند ضرباتی به مقتول زدهاند اما این ضربات باعث قتل نشده است. گزارش پزشکی قانونی هم نشان میداد ضربات متعدد چاقو و چوب باعث قتل شده اما به درستی معلوم نبود که کدام ضربات موجب مرگ شده است. در این شرایط پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان هرمزگان فرستاده شد.
قصاص برای ۵قاتل
در جلسه دادگاه متهمان بار دیگر آنچه را که در درگیری اتفاق افتاده بود شرح دادند و گفتند: قصد قتل نداشتهاند و بهدلیل مخالفت مقتول با ازدواج خواهرش فقط میخواستند او را کتک بزنند و انتقام بگیرند. با وجود این ادعاها همه شواهد و مدارک علیه متهمان بود. هیأت قضایی پس از اخذ آخرین دفاع از متهمان، همگی را گناهکار تشخیص داد و آنها را به قصاص محکوم کردند.
بهدنبال صدور این رأی، متهمان به آن اعتراض کردند و پرونده به دیوانعالی کشور فرستاده شد؛ قضات دیوان نیز رأی دادگاه را تأیید کردند تا همهچیز برای اجرای حکم آماده شود.
سازش در نقطه صفر مرزی
با قطعی شدن این رأی، شمارش معکوس برای قصاص ۵قاتل آغاز شده بود. با این حال مسئولان شورای حل اختلاف زندان بندرعباس از یک سو و مسئولان اجرای احکام از سوی دیگر بهدنبال ایجاد صلح و سازش در این پرونده بودند. به همین دلیل تماسها با خانواده مقتول برقرار شد تا شاید آنها راضی به بخشش شوند.
با اینکه آنها ابتدا اعلام کردند حاضر به بخشش نیستند، اما در ادامه اعلام کردند، به خاطر رضای خدا هر ۵نفر را میبخشند. اولیایدم ساکن افغانستان هستند و اعلام کردند که امکان حضور در ایران را ندارند. از سویی برای امضای رضایتنامه لازم بود آنها در ایران حضور پیدا کنند. در این شرایط کاظم شاهرخنیا، از اعضای شورای حل اختلاف زندان بندرعباس راهی منطقه مرزی هیرمند در مرز افغانستان شد و از سوی دیگر اولیای دم نیز به این منطقه آمدند. آنها در یکی از روستاهای مرزی جلسه صلح و سازش را برگزار کردند و پدر مقتول و برادرانش که اولیای دم بودند، بدون هیچ چشمداشتی رضایتنامه را امضا کردند تا ۵محکوم به قصاص ۴سال پس از وقوع قتل بخشیده شوند و از چوبه دار نجات پیدا کنند.
