به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ناصرالدینشاه قاجار در خاطرات روز شنبه ۲۳ رمضان ۱۲۸۷ (۲۶ آذر ۱۲۴۹) نوشت: امروز صبح که برخاستم دندانم – پیشرو – بهشدت درد میکرد. امروز الی شب خیلی اذیت کرد و زیاد از این جهت کسل بودم. نمیدانم از چه چیز است. ناهار و غیره نمیتوانستم بخورم.
خلاصه حرم امروز کلا به حُر و خیمهگاه رفتهاند که از آنجا برگشته، به زیارت حضرت بروند. من ناهاری با دنداندرد خوردم، بعد سوار کالسکه شده رفتم زیارت شد. در توی ضریح، بالاسر حضرت نمازی کردم. بعد بیرون آمده، باز در بالاسر نماز ظهر و عصر را کردم. قدری ایستادم، آخوند ملاحسین اردکانی را خواسته بودم برای پول فقرا که داده بودم برساند، قدری صحبت علمی هم شد. بعد رفتم زیارت حبیب ابن مظاهر. به قتلگاه هم رفتم. درحقیقت وداع بود. بعد رفتم در صحن گردشی کردم. چسبیده به رواق، رو به جنوب، مقبره شاهزادههای هند است. آینهکاری کرده، جای کوچکی بود، یک متولی هندی هم داشت؛ قدری صحبت شد. از آنجا دورچرخ زده، از دم مقبره شیخ عبدالحسین گذشتم. ،حجره بود رو به مغرب آینهکاری خوب، گفتند قبر آقا محمدصالح کرمانشاهانی است. بعد از آن حجره بود، گفتند قبر اعتمادالدوله عیسیخان مرحوم است؛ درش بسته بود. از دم قبر میرزا موسی و غیره گذشته، رفتیم به حضرت عباس زیارت کرده، برگشتم منزل.
دم سراپرده، شیخ عبد المحسن ابن هزّال شیخ رُنیزه که سنّی است و شیخ چَلّوب که شیعه است، هر دو خیلی معتبر هستند - به منزل محقق چند شب بود آمده بودند - به حضور رسیدند. حاجی محمدصادق تاجر کسمایی که از تبریز به زیارت آمده بود، به حضور آمد. میرزا حسینعلی یوغورت در طهران مرده است. محمدتقیبیک نایب کالسکهخانه که در قصر فیروزه، هنگام آمدن عتبات اسب لگد زد به رویش، او هم مرده است.
دنداندرد زیاد اذیت میکند. انشاءالله سیدالشهداء حکم به معالجه بفرمایند، بد دردی است. الحمدلله تعالی خوب شد دندانم، الحمدلله الحمدلله.
از حرم حضرت عباس که میروی، از راه دیگری است نزدیکتر از راه اولی که به حضرت سیدالشهداء رفتم. قدری از بازار میروی، بعد میروی از دم تلگرافخانه که در دست راست است میگذرد، دست چپ هم خانه حاکمنشین کربلا است. میانه تلگرافخانه و سرایه حاکم، میدانی است. آقا سیدحسین نامی از اولاد صفوی، در صحن حضرت عباس نماز جماعت میخواند، آدم خوبی بود؛ شباهت صوری و معنوی با نظامالعلمای ما دارد.
منبع: روزنامه خاطرات ناصرالدینشاه قاجار از ربیعالاول ۱۲۸۷ تا شوال ۱۲۸۸ ق به انضمام سفرنامه کربلا و نجف، به کوشش مجید عبدامین، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ اول، زمستان ۱۳۹۸، ص ۲۰۹
۲۵۹
