محرومیت ۳ زندانی سیاسی از درمان و وخامت حال ناظم بریهی در هفتمین روز اعتصاب غذا

سایت حقوق‌بشری هرانا، پنج‌شنبه ۲۷ آذر گزارش داد مسئولان زندان قرچک ورامین دو روز پیش به اکبری‌منفرد اطلاع دادند که برای ادامه درمان به یکی از «مراکز درمانی دولتی» مراجعه کند.

اکبری‌منفرد با اشاره به ماهیت تخصصی درمان موردنظر، از پذیرش این پیشنهاد خودداری کرده و اعلام کرده که امکان دریافت خدمات کایروپراکتیک در مراکز دولتی محدود است. او از مسئولان خواسته که مرکزی مناسب را یافته و با تقبل هزینه‌ها، شرایط درمان را فراهم کنند.

این در حالی است که پزشکی قانونی و قاضی ناظر پرونده پیش‌تر با اعزام اکبری‌منفرد به مراکز درمانی تخصصی موافقت کرده بودند و پزشک معالج او نیز نسبت به وخامت وضعیت جسمانی و پیامد توقف درمان هشدار داده و اعلام کرده است در صورت تداوم این روند، زانوی او ممکن است به جراحی نیاز پیدا کند.

اکبری‌منفرد پس از گذراندن ۱۵ سال محکومیت در تبعید، اول آبان ۱۴۰۳ از زندان سمنان به زندان قرچک ورامین منتقل شد تا حکم دو سال حبس جدیدش به اجرا درآید.

یک منبع مطلع از وضعیت خندان و براتی‌نیا به هرانا گفت قرار بود آن‌ها ۲۶ آذر برای دریافت خدمات دندان‌پزشکی به مراکز درمانی خارج از زندان اعزام شوند، اما در پی امتناع این دو زندانی سیاسی از پوشیدن لباس زندان، مسئولان زندان اوین از اعزام‌شان جلوگیری کردند.

در سال‌های گذشته شماری از زندانیان در ایران جان باخته‌اند و جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال این مرگ‌ها که به‌دلیل فشار، شکنجه یا عدم ارائه خدمات پزشکی رخ داده، نپذیرفته است.

بر اساس گزارش سالانه هرانا، محروم‌ماندن زندانیان سیاسی و عقیدتی از درمان مناسب در پنج‌سال گذشته نسبت به دوره پنج‌ساله پیش از آن هشت‌ برابر شده و تنها در سال ۲۰۲۴، دست‌کم در ۴۱۲ مورد مقام‌های زندان از ارائهٔ خدمات پزشکی مناسب به زندانیان خودداری کرده‌اند.

این گزارش‌ها در حالی منتشر می‌شود که هم‌زمان، وضعیت سلامت برخی دیگر از زندانیان سیاسی در زندان‌های مختلف ایران نیز رو به وخامت گذاشته است.

سازمان حقوق بشر کارون، ۲۷ آذر گزارش داد که بریهی در هفتمین روز اعتصاب غذای خود در زندان شیبان اهواز با وخامت شدید جسمانی روبه‌رو شده است.

در این گزارش به‌نقل از منابع آگاه وضعیت سلامت این زندانی سیاسی عرب محکوم به حبس ابد، «بحرانی» توصیف شده و آمده است: «او به دلیل افت شدید فشار خون و ضعف عمومی، چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است. با این حال، رسیدگی موثر پزشکی به وضعیت او صورت نگرفته است.»

طبق این گزارش، مقام‌های امنیتی ۲۶ آذر با اعمال فشار تلاش کردند بریهی را به پایان دادن به اعتصاب غذا وادار کنند، اما این تلاش‌ها بی‌نتیجه مانده و او در واکنش، خواستار گفت‌وگو با مسئولان امنیتی پرونده خود شده است.

این سازمان در ادامه نوشت بریهی در حال حاضر در سلول انفرادی و در شرایطی که از بیماری‌های مزمن از جمله مشکلات کلیوی، التهاب مفاصل و دردهای مستمر رنج می‌برد، به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد.

بسیاری از زندانیان در ایران به‌ناچار از اعتصاب غذا به‌‌عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند و جان خود را به خطر می‌اندازند.

آن‌ها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان به‌عنوان زندانی، دست به اعتصاب می‌زنند.

از میان چهار زندانی سیاسی نام‌برده در این گزارش، خندان از آذر ۱۴۰۳، براتی‌نیا از مرداد ۱۴۰۲، اکبری‌منفرد از دی ۱۳۸۸ و بریهی از مهر ۱۳۸۴ با اتهامات سیاسی در زندان به‌سر می‌برند.