این زشتی را از فوتبال ایران پاک کنید
دیدار تراکتور و پرسپولیس در جام حذفی در درون زمین یکی از هیجانانگیزترین بازیهای چند ماه اخیر فوتبال ایران بود اما اوضاع روی سکوها به این زیبایی نبود.
خلاصه خبر
گروه ورزشی فارس؛ تا از رختکن وارد زمین شد با شعارهای منشوری هواداران روبهرو شد. کریم باقری که این سالها مورداحترام همه اهالی فوتبال بوده، هدف اصلی بود.فحاشی در ورزشگاههای ایران تبدیل به اتفاقی عادی شده اما اتفاقاتی که در بازی تراکتور و پرسپولیس رخ داد، برگی تازه در این دفتر زشت بود. این شعارها و رفتار شبیه به آن را که فارغ از تیمها از تبریز گرفته تا تهران، اصفهان، اهواز و سایر شهرها در حال تکرار است را از چند وجه میتوان بررسی کرد.
فرهنگ رقابتهای ورزشی در ایران گاهی به «دشمنسازی» کشیده میشود، نه «رقابت سالم». موردی که در سالهای اخیر پررنگ شده.بازیکن یا مربی حریف بهمثابه دشمن دیده میشود. در این مورد کریم باقری مربی همشهری است و پیشینه محترمی دارد، اما در لحظه، فقط بهعنوان نماد حریف دیده میشود. دیدار پارسال دو تیم در تهران هم حوادث مشابهی داشت. جایی که هواداران دو تیم کیسۀ ادرار به سمت هم پرتاب کردند.این یعنی تفکیکی مابین رقابت در زمین و احترام در بیرون از زمین بین هواداران شکل نگرفته. کافی است حالا که ۲۴ ساعت از بازی گذشته به بیانیۀ دو باشگاه و استوریهای بازیکنان دو تیم نگاهی بیندازیم. سرشار از تهمت، طعنه و کنایه.
نقش دلار گران!
اوضاع اجتماعی و اقتصادی در جامعه نیز ممکن است ریشۀ برخی از این اتفاقات باشد و ورزشگاه به فضایی برای تخلیۀ هیجانات منفی تبدیل شود. بههرحال دلار ۱۳۰ هزارتومانی احتمالاً آستانه تحمل آدمها را پایینتر میآورد. مضاف بر اینکه ورزشگاه رفتن از دیرباز برای ایرانیها مثل هفتخوان رستم بوده. حضور از ساعتها قبل در ورزشگاه و نداشتن امکانات کافی برای تماشاچیها باعث میشود هوادار سوت شروع زده نشده فحشها را پشتهم ردیف کند.
در این میان نقش رسانهها و شبکههای اجتماعی نیز اهمیت دارد. جایی که گاهی با برجستهکردن درگیریها و فحاشیها، ناخواسته به عادیسازی آن کمک میکنند.بازیکنان اغلب پس از بازیها با یکدیگر رابطۀ دوستی دارند. رابطهای که هواداران آن را یا نمیبینند و یا نادیده میگیرند. فوتبال برای بازیکنان نهایت ۲۴ ساعت پس از مسابقه تمام میشود اما هواداران همیشه به فکر تلافی و بازی برگشت هستند.
فرهنگ تزئینی
عنوان «فرهنگی» قبل از نام تیمهای فوتبال یکی از بیربطترین عناوین فوتبال ایران است. جایی که باشگاهها و فدراسیون روی کاغذ بخشهای فرهنگی و هواداری دارند اما در عمل آنها تلاشی برای بهبود اوضاع نمیکنند. پخش کلیپهایی برای احترام به حریف در شبکههای اجتماعی، واکنش سریع تیم خودی از جمله کاپیتان یا ستارهها پس از شنیدن فحاشی و محکومکردن آنها تأثیر به سزایی در بهبود اوضاع خواهد داشت.
قانون هست اما کم
انگلیس که هولیگانهای معروفی دارد، در چندمتری چمن مینشینند اما تعرضی به بازیکنان حریف ندارند، صرفاً بهخاطر فرهنگ بالای مردم این کشور نیست، بلکه قوانین سفتوسخت باعث شده تا فردی خیال خطا به سرش نزند. در همین فصل جاری در فرانسه فردی بهخاطر شکستن در یک توالت در یک ورزشگاه به ۶ ماه زندان و ۵ سال محرومیت از حضور در ورزشگاهها محکوم شد. در فوتبال ایران عادت کمیتۀ انضباطی و اخلاق جریمۀ مالی ساده و در بهترین حالت محرومیت تعلیقی است. همین باعث شده تا فحاشی از روی سکو به زمین و میکسدزون هم کشیده شود. حالا سروش رفیعی بهصورت واضح به دروازهبان استقلال فحش رکیک میدهد و خداداد عزیزی، سرپرست تراکتور در میکسدزون. نتیجه؟ جریمۀ مالی و محرومیت تعلیقی.نصب دوربینهای نظارتی و نشستن هر فرد روی صندلی خودش باعث میشود تا هوادار حس کند زیر ذرهبین است. کمیتۀ انضباطی حالا وعده داده هزینۀ زشتی در ورزشگاهها را بالا کسر امتیاز بالاتر میبرد.
همه چیز به تنبیه نیز خلاصه نمیشود. اجرای طرحهای تشویقی نظیر هوادار نمونه و رسانهای کردن آن و حضور چهرههای محبوب پیشکسوت تیمها در برنامههای مشترک پیش از بازی این حس را در هوادار ایجاد میکند که علیرغم رقابت در درون زمین قرار نیست هواداران روی سکو در زمان بازی و پس از بازی به چشم دشمن خونین به یکدیگر نگاه کنند.
نقل شده در جریان جنگ جهانی اول در شب کریسمس ۱۹۱۴، سربازان دو طرف، بدون دستور، آتشبس موقت برقرار کردند و از سنگرهای خود بیرون آمدند. آنها ساعاتی با هم آواز خواندند، درخت کریسمس روشن و حتی فوتبال بازی کردند. این لحظه کوتاه نشان داد که حتی در بدترین شرایط، انسانیت و همدلی میتواند بر دشمنی غلبه کند. آن که جنگ جهانی بود. برای ما که تنها ساعتی رقابت در درون یک مستطیل سبز است، نه بیشتر.#فوتبال_ایران
01:55 - 29 آذر 1404
نظرات کاربران
