او در گفتگو با ایسنا از چالشهایی سخن گفت که به عنوان یک کارگردان با آن رو به رو شده و اظهار امیدواری کرد که تئاتر شهر به زودی دوباره وجهه قبلی خود را به دست آورد.
رستمی در آغاز درباره مضمون نمایش خود توضیح داد: نمایش «قصاب» روایتی روانکاوانه و پرتنش از مواجهه انسان با گذشتهای سرکوبشده است؛ گذشتهای که تصور میشود دفن شده، اما در یک موقعیت ظاهراً عادی دوباره سر باز میکند.
این کارگردان درباره توجه این نمایش به موضوع «مهاجرت» گفت: در «قصاب»، مهاجرت تلاشی است برای فرار از حافظه و مسئولیت، اما نمایش نشان میدهد که گذشته، مرز نمیشناسد و جغرافیا نمیتواند جایگزین مواجهه اخلاقی با آن شود.
رستمی کل پروسه ساخت و اجرای این نمایش را پر از چالش دانست و در این باره توضیح داد: واقعیت این است که من سرنوشتم، با این اتفاق گره خورده که هرآنچه برای دیگران به آسانی به دست میآید، برای من با سختی و دشواری اتفاق میافتد. مثلا بعد از ۲۳ سال تئاتر کارکردن هیچ سالنی به من و کارم اعتماد نمیکرد که بعدا به طور مفصل درباره این موضوع صحبت میکنم.
او با اشاره به علاقهمندیاش برای اجرای نمایش در مجموعه تئاتر شهر افزود: من روز اول تئاترشهر را میخواستم و بعد از یک سال و نیم پیگیری و با عوض شدن ۴ دوره ریاست تئاترشهر بالاخره امکانپذیر شد.
رستمی درباره تاثیر شرایط اقتصادی و مسائلی مانند آلودگی هوا بر میزان استقبال تماشاگران تئاتر اضافه کرد: اقتصاد و بحث کارهایی که به شعور مخاطب احترام نمیگذارند، بیشترین تاثیر را دارد. ما عامل اصلی ارتباط با تماشاگر را فراموش کردیم؛ عامل بزرگی به اسم سرگرمی، حالا در هر ژانر و دستهای جای بگیرد، فرقی ندارد. مهم این است که تماشاگر سرگرم باشد و کار خوب ببیند، کار خوب نه از نظر گروه اجرایی، بلکه از نظر تماشاگر و صاحبنظر این رشته.
او با ارایه توضیحاتی درباره پیشینه خودش در تئاتر افزود: از روزی که با تئاتر آشنا شدم، بازیگر بودم و تا امروز هم بازیگری را ادامه دادهام اما اولین کاری که کارگردانی کردم فهمیدم، کارگردانی را بیشتر دوست دارم، از آن روز ۱۵ سال میگذرد، تلاش میکنم هم بازیگری و هم کارگردانی را به موازات بیش ببرم ولی تا جایی که بتوانم هیچوقت در کار خودم بازی نمیکنم.
رستمی با تاکید بر ضرورت بازنگری در شرایط بعضی از محموعههای تئاتری توضیح داد: امیدوارم رویهای که تئاترشهر در انتخاب آثار و تکاجرایی شدن سالنها پیش گرفته، زودتر محقق شود. دلم میخواست ما هم تکاجرایی بودیم چون با دو اجرایی بودن سالنها، سالن به ناچار بر کارگردانها فشار میآورد که طی آن مقولهای به نام طراحی صحنه به تدریج از تئاتر ما حذف میشود مگر اینکه کاری خیلی بزرگ باشد و در سالنی بزرگ به صحنه برود.
او با اشاره به تجربه خودش در اجرای این نمایش افزود: یکی از چالشهایی که الان داریم این بود که اصلا نتوانستم به طراحی صحنه مورد نظرم نزدیک بشوم. میخواستم اتاقی درست کنم که سقف داشته باشد و واقعی باشد اما کمبود امکانات و دو اجرایی بودن سالنها و ... این امکان را از ما گرفت. همان گونه که گفتم، بعدا درباره ماجرای سالن به طور مفصل صحبت خواهم کرد؛ اینکه یک سال و نیم به دنبال سالن بودم و چه رفتارهایی با ما شد.
شاهو رستمی در پایان گفت: به هر حال امیدوارم شرایط به گونهای رقم بخورد که همه بتوانند کار خوب روی صحنه ببرند نه اینکه صرفا تئاتر کار کنند، سالنداران دست به دست هم بدهند و این اتفاق را رقم بزنند. مطمئنم در تئاتر شهر به زودی این اتفاق میافتد و شاهد کارهای خیلی بهتری خواهیم شد و با آمدن آقای کورش سلیمانی و دیگر همکاران این مجموعه که همیشه به هنرمندان لطف دارند، تئاتر شهر به زودی دوباره وجهه خود را به دست میآورد.
نمایش «قصاب» نوشته نیکلاس بیبون است که با ترجمه مسعود قلایی و کارگردانی شاهو رستمی و تهیهکنندگی سجاد افشاریان از ۲۸ آذرماه ۱۴۰۴ اجرای خود را در سالن سایه مجموعه تئاترشهر آغاز کرده است.
دراماتورژی این اثر برعهده حامد مهراندیش و مدیر تولید آن کهرام تاراج است.
در خلاصهای از این نمایش آمده است: «نمیدونم چرا وقتی فرار میکنن دلشون میخواد بیان کانادا...»
این نمایش با بازی (به ترتیب ورود به صحنه) محمد اشکان فر، پویا باقری، ساناز آقایی، بیتا طایی هر شب ساعت ۲۰:۱۵ و به مدت ۷۵ دقیقه روی صحنه میرود.
انتهای پیام
