«شفرونی» در چرخه تکرار رئالیتی‌شوهای سلبریتی‌محور

با نگاهی دقیق‌تر به رئالیتی‌شو «شفرونی» که مدتی پیش به پایان رسید، می‌توان دریافت که اثر تازه نمایش خانگی با محوریت سرگرمی و مسابقه، راهی را رفته است که پیش از این سایر تولیدات با یک الگوی تکراری، یعنی بهره‌مندی از سلبریتی در پیش گرفته بودند.

این خبر حاوی محتوای صوتی یا تصویری است. برای جزییات بیشتر به منبع خبر مراجعه کنید
خلاصه خبر
خبرگزاری فارس-گروه رادیو و تلویزیون: «شفرونی»، جدیدترین رئالیتی‌شو نمایش خانگی چندی پیش در قسمت دوازدهم پایان یافت و مشخص نیست که آیا قرار است همچون سایر تولیدات پلتفرمی به فصل‌های بعدی کشانده شود یا خیر.
فی الحال با پایان یافتن آن می‌توان نگاه دقیق‌تری به محصول تازه فیلیمو انداخت که تهیده کنندگی آن با حسین ربانی غریبی بوده است؛ تهیه کننده‌ای که پیش از این برنامه گفتگومحور «سپنج» را به نمایش خانگی رساند و اکنون با فضایی کاملا متفاوت از «سپنج»، «شفرونی» را با حضور چهره‌های معروف هدایت کرد.
«شفرونی» با درونمایه سرگرمی و ایده مسابقه آشپزی پا به میدان گذاشت و در تلاش بود تا در طول هر قسمت با زمینه و تم‌های مختلف همچون شب ایتالیایی، هندی، چینی و ... شرکت کنندگان را به چالش بکشد.
هرچند که در تعاریف اینگونه تولیدات از لفظ متفاوت‌ترین و هیجان استفاده می‌شود، اما «شفرونی» با تبعیت از یک الگوی تکراری در شبکه نمایش خانگی، ابتدا تا انتها مسیر را طی کرد؛ الگوی بهره‌مندی از سلبریتی. مسیر این روزهای پلتفرم‌ها که از کنار چهره‌های مطرح می‌گذرد، گریبانگیر «شفرونی» نیز شد و آن را در دام الگوی تکراری حضور سلبریتی‌ها برای جذب مخاطب انداخت.
درست همین ‌جا، برنامه با یک چالش جدی روبه‌رو شد؛ تکرار. بسیاری از چهره‌هایی که در «شفرونی» حضور دارند، پیش‌ از این در سایر برنامه‌های دیگر پلتفرم‌ها یا حتی تلویزیون، بارها دیده شده‌اند. گاهی با همان لحن، همان شوخی‌ها و همان الگوی رفتاری. در نتیجه، به‌ جای خلق یک تجربه‌ تازه، برنامه ناخواسته وارد چرخه‌ مصرف دوباره‌ سلبریتی‌ها می‌شود. چرخه‌ای که مخاطب حرفه‌ای را خیلی زود به احساس پیش‌بینی ‌پذیری می‌رساند. مسئله این نیست که حضور سلبریتی نقطه ‌ضعف است؛ مشکل آن ‌جاست که برنامه نقش فعالی در بازتعریف این چهره‌ها ندارد و اینگونه «شفرونی» بیشتر به ستاره‌ها تکیه می‌کند تا به ایده.
نکته بعدی که در ضعف «شفرونی» لحاظ می‌شود، فاصله گرفتن از تعریف حقیقی رئالیتی‌شو است. معمولا چه در نمونه‌های موفق خارجی و چه داخلی، حضور مردم عادی به عنوان شرکت کننده اصلی کلیدی برای رسیدن به هدف و جذب مخاطب بوده است.
شرکت ‌کنندگانی که نه بازیگر هستند و نه مسلط به کنترل تصویر خود در قاب تلویزیون؛ مانند رئالیتی‌شوهای اولیه تلویزیون همچون مستند مسابقه «فرمانده»، «خانه ما» و ... که با اتکا به مردم عادی جذابیت را در ساختار به وجود آوردند. جذابیت فرم رئالیتی‌شو دقیقاً از این نقطه بر می‌خیزد؛ ثبت واکنش‌های لحظه‌ای و پیش‌بینی‌ ناپذیر انسان‌هایی که هنوز به منطق اجرا برای دوربین عادت نکرده‌اند.
«شفرونی» آگاهانه از این روند فاصله می‌گیرد. این برنامه به‌ جای مردم عادی، بر حضور چهره‌های شناخته‌ شده بنا شده؛ افرادی که تجربه‌ سال‌ها اجرا و مواجهه با دوربین را در کارنامه دارند. نتیجه این انتخاب، تغییر ماهیت رئالیتی‌شو از یک ثبت واقعیت به نوعی بازنمایی کنترل‌ شده‌ واقعیت است. واکنش‌ها دیگر الزاما لحظه ای نیستند، شوخی‌ها تمرین‌ نشده به نظر نمی‌رسند و موقعیت‌ها کمتر به نقطه‌ای می‌رسند که مخاطب احساس کند اتفاقی خارج از سناریوی نانوشته در حال رخ دادن است.
اگر بخواهیم از دریچه‌ای دیگر به «شفرونی» نگاه کنیم، باید گفت که برنامه در سطح فرم بی‌تلاش نبوده است. دکور و طراحی صحنه، یکی از نقاط قوت آن به شمار می‌آید. فضایی رنگی و پرجزئیات که سعی دارد حال‌وهوای آشپزی را از یک رقابت خشک بیرون بکشد. چیدمان صحنه و نورپردازی نشان می‌دهد سازندگان به اهمیت تصویر و جذابیت بصری برای مخاطب آگاه بوده‌اند.
در عین حال این برنامه بیش از آن‌ که بر دکور و صحنه متکی باشد، بر ایده و تجربه‌ زیسته‌ مقابل دوربین استوار است و در همین نقطه، «شفرونی» دچار محدودیت می‌شود. برنامه با وجود چهره‌های شناخته ‌شده نتوانسته به خلاقیتی برسد که آن را از نمونه‌های مشابه متمایز کند. ترکیب سلبریتی‌های تکراری، واکنش‌های تا حد زیاد قابل پیش‌بینی و فاصله گرفتن از منطق کلاسیک رئالیتی‌شو، باعث شده تجربه‌ نهایی بیش از آن ‌که کشف‌ برانگیز باشد، آشنا و تکراری به نظر برسد.
مشکل اصلی شاید بیش از هر چیز در نبود یک هویت منحصربه‌فرد است. ایده‌ای که «شفرونی» را فقط به عنوان یک برنامه‌ سرگرم‌کننده‌ مقطعی تعریف نکند، بلکه آن را به تجربه‌ای ماندگار در ذهن مخاطب تبدیل کند. چیزی که از آن عبور کند و «شفرونی» را به ‌یادماندنی سازد، در طول برنامه شکل نگرفت. در نهایت «شفرونی» نمونه‌ای از تولیدات قابل تامل اما تکراری است؛ برنامه‌ای که دیده می‌شود اما سخت به خاطر می‌ماند.#شفرونی#آشپزی#مسابقه#رئالیتی_شو#سرگرمی#پلتفرم#نمایش_خانگی#مخاطباخبار هنری را می‌توانید از طر‎یق صفحه ‌هنر و رسانه فارس دنبال کنید.
13:11 - 29 آذر 1404
نظرات کاربران
ارسال به صورت ناشناس
اخبار داغ