شکنجه جنونآمیز پزشکان غزه در «گوانتانامو» اسرائیل
شبکه الجزیره با انتشار گزارشی تحقیقی فاش کرد که چگونه بیش از ۱۵۰۰ نفر از اعضای کادر درمان غزه از جمله دهها پزشک برجسته، زیر شکنجه یا در بازداشتگاههای مخفی اسرائیل جان باختهاند.
خلاصه خبر
گروه بینالملل خبرگزاری فارس؛ در غزه، جنگ تنها با موشک و بمب یا سلاح گرسنه نگه داشتن مردم آن، جریان ندارد؛ بلکه در اتاقهای تاریک بازداشتگاههای اسرائیل، پزشکان و نخبگان درمانی به قربانیان شکنجه بدل شدهاند. شبکع الجزیره با انتشار یک گزارش تحقیقی تازه، پرده از واقعیتی برداشت که نشان میدهد «روپوش سفید» کادر درمان هم به هدف نظامی تبدیل شده است.این گزارش تحقیقی، جزئیات هولناکی از اقدام «اسرائیل» علیه نخبگان پزشکی غزه را فاش میکند: از کشیده شدن آنان از «بیمارستان الشفاء» به زندان «سدی تیمان» تا اعتراف نادر یک پزشک اسرائیلی که میگوید: «من در این جنایت شریک بودم».جراح مشهور فلسطینی، عدنان البرش، نمیدانست هنگامی که با چراغ تلفن همراهش در تاریکی مطلق بیمارستان الشفاء عمل جراحی انجام میداد، سرنوشتش تنها یک گلوله سرگردان نخواهد بود؛ بلکه سفری طولانی از شکنجههای سازمانیافته خواهد بود که در یکی از زندانهای اسرائیل به مرگ زیر شکنجه ختم میشود.ماجرای البرش یک ماجرای استثنا نبود؛ بلکه بخشی از یک زنجیرهای طولانی است که فیلم مستند الجزیره با عنوان «پزشکان غزه زیر آتش» آن را افشا کرد و نشان داد چگونه اسرائیل «روپوش سفید» ــ نماد پزشکان ــ را به هدف نظامی مشروع تبدیل کرده است.
این گزارش تحقیقی، که بر پایه شهادتهای اختصاصی سربازان، شاهدان عینی و حتی افشاگرانی از درون ساختار اسرائیل تهیه شده، پرده از جهنمی برمیدارد که کارکنان بخش درمانی غزه تجربه کردهاند؛ جایی که از آغاز جنگ تاکنون بیش از ۱۵۰۰ نفر از اعضای آن، از جمله بیش از ۵۰ متخصص برجسته با بالاترین سطح مهارت به شهادت رسیدهاند.اظهارات یک پزشک و یک سرباز اسرائیلی«شکی نیست که من، به عنوان یک پزشک اسرائیلی، خود را در شیوه برخوردمان با ساکنان غزه شریک میبینم». این، اعتراف یک پزشک اسرائیلی درباره آنچه در داخل بازداشتگاههای سری که فعالان حقوق بشر آنان را «سایتهای سیاه» مینامند - مانند زندان «سدی تیمان» که به «گوانتاناموی اسرائیل» معروف است - رخ میدهد، بود.این پزشک در شهادت بیسابقه خود، واقعیتهایی را فاش کرد که «مو بر تن راست میکند» و از انجام عملهای جراحی دردناک برای بازداشت شدگان - از جمله کادر پزشکی - بدون هیچ توضیح یا رضایتی و از آن خطرناکتر، «بدون هیچ مُسکنی» سخن گفت.این شاهد گفت: «دیدم بیمار فریاد میکشید و کسی دخالت نمیکرد. این یک تنبیه و روشی برای ایجاد درد بود».بر اساس شهادت این پزشک اسرائیلی، پزشکان فلسطینی از نام و انسانیتشان تهی میشدند و تنها به اعدادی پنج رقمی با چشمان بسته و دستهای بسته تبدیل میشدند، تا بازیچه سربازانی شوند که به آزار آنان مباهات میکردند.در این تحقیق همچنین، شهادت یک سرباز اسرائیلی شد که به دلیل ترس از تهدید، خواست هویتش فاش نشود، نیز ثبت شده است.این سرباز، بخشی از خشونتهایی که فرماندهان و سربازان اسرائیلی علیه پزشکان بیمارستانهای غزه در «سدی تیمان»، مرتکب میشوند را افشا کرد.
وی تصریح کرد که فرماندهانش در ارتش اسرائیل مستقیماً از او خواستهاند پزشکان بازداشتشده از بیمارستانهای غزه را شکنجه کند و این را با این توجیه که «پزشکان غزه محل نگهداری اسرای اسرائیلی که توسط حماس برده شدهاند را میدانند» توجیه کردهاند.او این وضعیت را تراژیک توصیف کرد، چرا که سربازان مشتاق ارتکاب خشونت فیزیکی علیه بازداشتشدگان بودند و به آنچه انجام میدادند مباهات میکردند.اظهارات یکی از پزشکان نجات یافتهدر شهادتی تکاندهنده، دکتر خالد حموده جراح فلسطینی که در بیمارستانهای اندونزی و کمال عدوان فعالیت داشت، از فاجعه شخصی خود سخن گفت؛ فاجعهای که با بمباران خانهاش در جبالیا آغاز شد و به کشته شدن ۱۲ نفر از اعضای خانوادهاش انجامید، از جمله همسرش و دخترش «ریم» که تنها از روی لباسهایش توانست پیکرش را شناسایی کند.به جای آنکه اجازه دفن خانوادهاش را داشته باشد، ارتش اسرائیل او را از داخل بیمارستان کمال عدوان بازداشت کرد.حموده درباره جزئیات بازداشتش گفت: «به محض اینکه سرباز اسرائیلی فهمید من پزشک بیمارستان اندونزی هستم، همکارش را صدا زد و شروع به کتک زدن من کرد».او ادامه داد و از «سفر ترسناک» خود چنین روایت کرد: «به شکلی غیرانسانی دستبند زده شدم و با خشونت به داخل کامیون پرتاب شدم. ما را مجبور کردند در وضعیتهای طاقتفرسا بنشینیم و حتی یک بار مجبور شدم سیم خاردار را در دست بگیرم».
شهادت دکتر خالد حموده، جراح فلسطینی، با سرنوشت تلخ همکارش دکتر عدنان البرش ــ رئیس بخش ارتوپدی بیمارستان الشفاء و نماد پایداری پزشکی در غزه ــ گره میخورد. حموده میگوید: «البرش آثار شکنجه آشکاری بر بدن داشت. چون رئیس بخش بود، رفتار با او بسیار خشنتر از دیگران بود. حتی برای رفتن به سرویس بهداشتی مجبور بودم کمکش کنم، زیرا از شدت ضربات توان حرکت نداشت».در میانه آوریل ۲۰۲۴، البرش به زندان «عوفر» منتقل شد و همان روز جان باخت. حموده با اندوه تأکید میکند: «من دوست ندارم بگویم او مرد؛ بلکه زیر شکنجه کشته شد». با گذشت بیش از یک سال، رژیم صهیونیستی همچنان پیکر او را تحویل نداده است.جنگ علیه کادر درمان نه فقط ساختمانهااین فاجعه تنها انتقام لحظهای نیست، بلکه بخشی از سیاستی سازمانیافته برای نابودی آینده نظام سلامت در غزه است. دکتر لیث الحنبلی پژوهشگر فلسطینی، توضیح میدهد که هدف قرار دادن متخصصان پزشکی «خسارت جانبی» نیست، بلکه انتخابی عمدی است.او تأکید میکند: «از دست دادن هر پزشک متخصص، خسارتی جبرانناپذیر است؛ چرا که تربیت چنین نیرویی سالها زمان میبرد، در حالی که ساختمانها را میتوان دوباره ساخت».دکتر محمد عبید، همکار نزدیک برش که در چهار بیمارستان تحت محاصره دوام آورد، در اکتبر ۲۰۲۴ بازداشت شد و سرنوشتش نامعلوم است.دکتر حسام ابوصفیه، مدیر بیمارستان کمال عدوان، در مارس ۲۰۲۵ به عنوان «یک جنگجوی غیرقانونی» معرفی شد و از محاکمه عادلانه محروم گردید.
این گزارش تکاندهنده نشان میدهد آنچه در غزه جریان دارد، صرفاً بمباران بیمارستانها نیست؛ بلکه کشتار جمعی نظاممند بخش درمانی است. جنگی که با موشک جنگنده آغاز میشود و در اتاقهای تاریک شکنجه با تیغ جراح اسرائیلی پایان مییابد.
17:01 - 29 آذر 1404
نظرات کاربران








