خبرگزاری مهر - گروه استانها: در عصر حاضر که نبض زندگی مدرن، اقتصاد خانوادهها و حتی آموزش با اینترنت و ارتباطات پایدار میتپد، بخش قابلتوجهی از شهروندان در محلات مختلف کلانشهر کرمانشاه با بحرانی فرساینده و چندلایه دستوپنج نرم میکنند. موضوعی که از یک سو ریشه در ناهنجاریهای اجتماعی نظیر سرقت دارد و از سوی دیگر، به ضعف مدیریت و عدم توسعه زیرساختهای فنی بازمیگردد. گزارش پیشرو به بررسی وضعیت بغرنج قطع مکرر تلفنهای ثابت ناشی از سرقت گسترده کابلهای مسی و تأثیر ویرانگر آن بر دسترسی شهروندان کرمانشاهی به شبکه جهانی اینترنت میپردازد.
پدیده شوم سرقت تجهیزات و کابلهای مخابراتی در کرمانشاه، به سریالی تکراری و تلخ تبدیل شده است. سارقان با برش دادن رشتههای حیات ارتباطی، عملاً هزاران مشترک را در سکوت خبری فرو میبرند. اما عمق فاجعه زمانی نمایان میشود که بدانیم در بسیاری از این محلات هدف سرقت، پوششدهی و آن تندهی اپراتورهای تلفن همراه (همراه اول و ایرانسل) با ضعف شدید و نقاط کور فراوان روبروست. در چنین شرایطی که دیتای موبایل عملاً کارایی لازم را ندارد، خط تلفن ثابت و اینترنت مبتنی بر آن (ADSL/VDSL)، تنها شریان حیاتی برای اتصال به دنیای خارج، انجام امور بانکی، تحصیلی و کسبوکارهای خانگی محسوب میشود. قطع کابل مسی در این مناطق، نه فقط به معنای قطع یک تماس صوتی، بلکه به معنای ایزوله شدن کامل دیجیتالی خانوارهاست.
راهکار جایگزین و مدرنی که همواره از سوی کارشناسان توصیه میشود، گذر از سیمهای مسی و پیوستن به شبکه پرسرعت فیبر نوری است. تکنولوژیای که به دلیل عدم وجود مس، جذابیت سرقت ندارد و پایداری بالایی را تضمین میکند. اما مشاهدات میدانی و گلایههای متعدد شهروندان کرمانشاهی پرده از چالشی جدید برمیدارد: تکنولوژی هست، اما دسترسی نیست. اگرچه در برخی از همین محلات آسیبدیده، حفاریها انجام شده و زیرساخت فیبر نوری تا پای منازل آمده است، اما متقاضیان پس از مراجعه به مراکز مخابرات استان کرمانشاه با درهای بسته مواجه میشوند. پاسخ متصدیان اغلب یک جمله کوتاه و ناامیدکننده است: "ظرفیت پورتها تکمیل شده است.
این گزارش نشان میدهد که مشترکین کرمانشاهی در یک چرخه معیوب گرفتار شدهاند؛ از یک سو کابلهای مسیشان به سرقت میرود و جایگزین نمیشود، و از سوی دیگر برای دریافت سرویس فیبر نوری با پاسخ منفی مبنی بر تکمیل ظرفیت و نبودِ تجهیزات مواجه میشوند. دردناکتر آنکه طبق اذعان مراجعین، مسئولین مخابرات صراحتاً اعلام کردهاند که فعلاً هیچ برنامه مدون یا بودجهای برای افزایش ظرفیت در این محلات ندارند. این وضعیت، شهروندان را در برزخی از بیارتباطی رها کرده است که نیازمند توجه فوری و اقدامی فراتر از وعدههای معمول است.
روایت میدانی از یکی از محلات شهر کرمانشاه؛ تضییع حقوق مشترکین در سایه ناامنی زیرساختها
در بررسیهای میدانی صورتگرفته از وضعیت ارتباطی یکی از محلات شهر کرمانشاه، شهروندان ضمن گلایه از عدم پوششدهی مناسب شبکه تلفن همراه و وجود نقاط کور متعدد، از چالشهای فرساینده در استفاده از بستر تلفن ثابت روایت میکنند.
یکی از شهروندان ساکن این منطقه با اشاره به اجبار ساکنان به استفاده از اینترنت خانگی (ADSL) به دلیل ضعف شدید دیتای موبایل، اظهار داشت: به دلیل نیاز مبرم به اینترنت پایدار، اقدام به خرید اشتراک یکساله از شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنتی نمودیم. متأسفانه خطوط تلفن این محله مکرراً هدف سارقان قرار میگیرد. نکته تأملبرانگیز اینجاست که پس از طی کردن پروسههای اداری و پیگیریهای چندهفتهای برای ترمیم کابلها، درست زمانی که خط وصل میشود، در کمتر از ۴۸ ساعت مجدداً تجهیزات به سرقت میرود. در عمل، با وجود پرداخت هزینه کامل سرویس یکساله، مجموع استفاده ما از اینترنت در طول سال به یک ماه هم نمیرسد و عملاً هزینه پرداختی مشترک سوخت میشود.
دریافت هزینه نگهداری برای خدماتی که وجود ندارد
در بخش دیگری از این گفتگوها، یکی دیگر از مشترکین به تناقض موجود در قبوض تلفن اشاره کرد و گفت: مسئله تنها هدر رفتن هزینه بستههای اینترنتی نیست؛ شرکت مخابرات در پایان هر دوره، در قبوض صادره مبالغی را تحت عنوان هزینه ثابت نگهداری خط تلفن و آبونمان از مشترکین کسر میکند. سوال اساسی اینجاست که وقتی شبکه برای ماههای متوالی قطع است و زیرساختی وجود ندارد، این هزینه دقیقاً بابت نگهداری از چه چیزی دریافت میشود؟ آیا دریافت وجه در ازای خدماتی که ارائه نمیشود، توجیه قانونی دارد؟
محرومیت تحصیلی دانشآموزان در بستر آموزش مجازی
همچنین یکی از والدین دانشآموزان در این محله، با ابراز نگرانی عمیق از پیامدهای آموزشی این معضل تصریح کرد: در شرایط فعلی که مدارس به دلایل مختلفی همچون آلودگی هوا یا برودت هوا تعطیل شده و آموزش به بستر مجازی و شبکه شاد منتقل میشود، اینترنت دیگر یک کالای لوکس نیست، بلکه یک ضرورت آموزشی است. با قطع مکرر کابلهای مخابراتی و نبود جایگزین مناسب، فرزندان ما عملاً از چرخه آموزش خارج شده و دچار افت تحصیلی میشوند. ناکارآمدی در تأمین امنیت شبکه، نباید به قیمت محرومیت دانشآموزان از تحصیل تمام شود.
وعده فیبر نوری؛ تناقض میان بیلبوردها و باجههای مخابرات
در ادامه این گزارش میدانی، یکی دیگر از ساکنان این محله با انتقاد شدید از شکاف عمیق میان تبلیغات رسانهای و عملکرد اجرایی مخابرات، به موضوع بنبست در دریافت سرویس فیبر نوری اشاره کرد و گفت: در سطح شهر و رسانهها شاهد تبلیغات گسترده و اصطلاحاً شوآفهای مدیریتی هستیم که با افتخار اعلام میکنند محلات یکی پس از دیگری به شبکه فیبر نوری متصل شده است و این موضوع را به عنوان دستاورد خود فاکتور میکنند. اما این ادعا تنها روی کاغذ حقیقت دارد. هنگامی که ما برای رهایی از معضل سرقت کابل مسی و دریافت اشتراک فیبر نوری به مراکز مخابرات مراجعه میکنیم، با پاسخ منفی مواجه میشویم. متصدیان صراحتاً اعلام میکنند که ظرفیت پورتهای فیبر (FAT) در این محله تکمیل شده است. دردناکتر آنکه وقتی تقاضای توسعه شبکه را داریم، آب پاکی را روی دستمان میریزند و میگویند فعلاً هیچ برنامه یا بودجهای برای افزایش ظرفیت در این منطقه تعریف نشده است. سوال ما این است: اگر ظرفیت ندارید، چرا در بوق و کرنا میکنید که این محله مجهز به فیبر نوری شده است؟
سکوت مخابرات در برابر ابهامات؛ تضاد آشکار با شعار پاسخگویی در استان
علیرغم پیگیریهای مکرر خبرنگار خبرگزاری مهر برای دریافت توضیحات شفاف از روابطعمومی و مدیریت مخابرات منطقه کرمانشاه، این تلاشها تاکنون با درهای بسته مواجه شده و بینتیجه مانده است. به نظر میرسد سیاست «سکوت» و بیتوجهی به حقوق مشترکینی که حتی در ایام قطعی سرویس نیز ملزم به پرداخت هزینه ماهانه نگهداری خطوط هستند، همچنان اولویت و دستور کار اصلی این دستگاه خدماترسان است؛ رویکردی غیرشفاف که با منویات و شعارهای مدیریت ارشد استان مبنی بر لزوم پاسخگویی صریح مدیران و تکریم اربابرجوع، در تضاد آشکار قرار دارد.
در نهایت، آنچه امروز در محلههایی از شهر کرمانشاه میگذرد، نمایی تمامعیار از یک «بنبست مدیریتی» است؛ جایی که شهروندان میان سارقان سیمهای مسی و مدیرانی که ظرفیتسازی برای تکنولوژیهای نوین را به دست فراموشی سپردهاند، گرفتار شدهاند. تداوم این وضعیت که منجر به هدررفت منابع مالی خانوادهها، تضییع آشکار حقوق عامه و اختلال در معیشت و آموزش شهروندان شده است، اکنون نیازمند ورود جدی دستگاه قضائی و نهادهای نظارتی استان است تا شرکت مخابرات را ملزم به ارائه راهکاری عملی خواه تأمین امنیت شبکه و خواه توسعه واقعی و نه تبلیغاتی ظرفیت فیبر نوری نمایند.
