

هشدار دانشمندان درباره عوارض ترامادول؛ مسکنی که در کاهش درد مزمن چندان مؤثر نیست
به گفته محققان، ترامادول تنها باعث تسکین محدود درد میشود و در عین حال خطر بروز عوارض جدی، از جمله بیماریهای قلبی را افزایش میدهد.
نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد ترامادول که یکی از مسکنهای پرمصرف جهان است و برای درمان دردهای مزمن تجویز میشود، بیش از آنکه مفید باشد، میتواند خطراتی را برای بیماران ایجاد کند.
در این تحقیق گفته شده که ترامادول تنها باعث تسکین محدود درد میشود و درهمینحال خطر بروز عوارض جدی، از جمله بیماریهای قلبی را افزایش میدهد. با توجه به این یافتهها، دانشمندان هشدار دادهاند که زیانهای احتمالی مصرف این مسکن میتواند از مزایای آن بیشتر باشد.
نتایج این مطالعه براساس کارآزماییهای بالینی به دست آمده که تأثیر ترامادول و یک دارونما که برای بیماران مبلا به درد مزمن تجویز شده را بررسی کردهاند. در مجموع، 19 مطالعه با مشارکت 6506 بیمار توسط تیمی از محققان در دانمارک بررسی شده که طیف گستردهای از دردها مانند آرتروز و کمردرد مزمن را پوشش میدادند.
خطرات مصرف ترامادول
نتایج بررسی دانشمندان نشان داده که هرچند ترامادول تاحدی شدت درد را کاهش میدهد، اما از نظر بالینی تغییر معناداری ایجاد نمیکند. درمقابل، خطر بروز عوارض جدی، بهویژه عوارض قلبی مانند درد قفسه سینه، بیماری عروق کرونر و نارسایی قلبی، در افراد مصرفکننده آن تقریباً 2 برابر شده است.
همچنین افزایش خطر برخی سرطانها گزارش شده، اما پژوهشگران بهدلیل کوتاه بودن دوره پیگیری این موضوع را بهطور رسمی تأیید نکردهاند. عوارض خفیفتر از جمله تهوع، سرگیجه، یبوست و خوابآلودگی نیز در بین مصرفکنندگان شایع بوده است.
ترامادول یک داروی ژنریک است که برای کنترل دردهای متوسط تا شدید، چه حاد و چه مزمن، استفاده میشود. درحالیکه تحقیق جدید دانشمندان تلاش دارد تا خطرات استفاده از این دارو را برجسته کند، در سالهای اخیر میزان تجویز ترامادول بهطور چشمگیری افزایش یافته و این موضوع نشان میدهد که خطرات آن بهطور عمومی نادیده گرفته میشود.
با توجه به بحران جهانی مصرف مسکنها و آمار بالای مرگومیر ناشی از آن، پژوهشگران تأکید کردهاند که استفاده از ترامادول و سایر داروهای مشابه باید تا حد امکان محدود شود. بهگفته آنها، شواهد موجود نشان میدهد که فواید محدود ترامادول در کاهش درد مزمن، در برابر خطرات بالقوه و واقعی آن، توجیهپذیر نیستند.
نتایج این تحقیق در ژورنال BMJ Evidence-Based Medicine منتشر شده است.








