کسانی که در یلدا جای خالیشان از شمع پر نورتر است
یلدا، شب با هم بودن و وصل دلها، امسال رنگ دیگری دارد. کنار سفرههای پر از خوراکیهای سنتی، صندلیهایی خالیاند و یاد شهدای جنگ ۱۲ روزه که دیگر در جمع خانواده نیستند، اما حضورشان در خاطرهها و دلها حس میشود.
خلاصه خبر
خبرگزاری فارس - اصفهان؛ شب یلدا در فرهنگ ما قبل از هر چیز، شب «با هم بودن» است؛ شبی برای دور هم جمع شدن، برای صله رحم، برای دیدن چهرههایی که شاید در طول سال کمتر دیده میشوند. یلدا یعنی خانههایی که درشان بیشتر باز است، یعنی سفرههایی که به نیت جمع شدن پهن میشوند، یعنی فاصلههایی که کوتاهتر میشود. اصل این شب، نه انار است و نه هندوانه؛ اصلش حضور است. بودنِ کنار هم.در چنین شبی، نبودنها بیشتر از همیشه به چشم میآیند. وقتی فلسفه یلدا بر جمع شدن استوار است، هر جای خالی معنا پیدا میکند. هر صندلی که صاحبش نیست، هر سلامی که پاسخی ندارد، هر نامی که گفته نمیشود اما در دلها تکرار میشود. امشب، جای شهدای جنگ دوازدهروزه دقیقاً از همین جنس خالیبودن است؛ خلائی که نه با سکوت پر میشود و نه با فراموشی.پارسال، خیلی از آنها بخشی از همین جمعها بودند. کنار خانواده، میان فامیل، در رفتوآمدهای سادهای که اسمش زندگی عادی است. صله رحم فقط دیدار خویشاوندان نیست؛ پیوند دلهاست، پیوند آدمها با هم. آنها هم گرهای از همین پیوند بودند. حالا نبودشان فقط فقدان یک فرد نیست، قطع شدن یک رشته است؛ رشتهای که امشب، در شب وصل، بیشتر حس میشود.جنگ دوازدهروزه، آدمها را فقط از میدانها نگرفت؛ از خانهها گرفت، از دورهمیها، از شبهایی مثل یلدا. وقتی بیش از هزار نفر در مدتزمانی کوتاه از میان جامعه حذف میشوند، اثرش در مناسبتها دیده میشود. یلدا که شب خانواده است، این اثر را عریانتر نشان میدهد. مادرهایی که منتظر یک تماس بودند، پدرهایی که چشمشان به در مانده، کودکانی که معنای «جای خالی» را زودتر از سنشان فهمیدهاند.
صله رحم در یلدا یعنی یاد کردن، یعنی قطع نکردن پیوندها. امشب، یاد شهدا هم بخشی از همین صله رحم است؛ رحمِ گستردهتر، انسانیتر. آنها فقط شهید یک نبرد نبودند، عضو خانوادهای بودند، جزئی از شبکهای از روابط که با نبودشان آسیب دیده است. یادشان، ادامه همان پیوندهاست؛ نگذارد که مرگ، آخرین حرف را بزند.یلدا شب گفتن است؛ گفتن خاطرهها، گفتن نامها، گفتن «یادت هست؟». شاید امشب، گفتن نام شهدای این جنگ، سادهترین و صادقانهترین شکل صله رحم باشد. نه از سر شعار، نه از سر وظیفه، بلکه از سر وفاداری به معنای این شب. وفاداری به اینکه کسی که جزئی از جمع بوده، با رفتنش از جمع حذف نشود.در فرهنگ ما، دورهمی فقط شادی نیست؛ تحمل هم هست. کنار هم بودن یعنی غم همدیگر را دیدن و از کنارش نگذشتن. یلدا اگر شب خنده است، شب سکوت هم هست. سکوتهایی که محترماند، چون از فقدان میآیند. امشب، این سکوتها سهم کسانیست که دیگر در جمع نیستند، اما نبودشان جمع را از هم نپاشیده؛ فقط آن را عمیقتر کرده است.
شاید یلدا امسال مثل قبل نباشد، و نباید هم باشد. جامعهای که چنین زخمی خورده، طبیعی است که آیینهایش رنگ دیگری بگیرد. اما همین که هنوز دور هم مینشینیم، همین که هنوز صله رحم را نگه میداریم، خودش پاسخ روشنی است به خشونتی که میخواست پیوندها را قطع کند. این دور هم بودن، ادامه راه کسانیست که نیستند.جای شهدای جنگ دوازدهروزه امشب خالیست؛ خالی اما فراموشنشده. در شب یلدا، شبی که فلسفهاش پیوند است، یاد آنها تبدیل میشود به بخشی از همین پیوند. شاید دقیقاً همینجا باشد که یلدا معنای کاملتری پیدا میکند: کنار هم ماندن، حتی وقتی بعضیها دیگر کنارمان نیستند.#یلدا #شب_یلدا #شب_چله #ایران #جنگ #جنگ_۱۲_روزه
20:03 - 30 آذر 1404
نظرات کاربران
