سید هادی امامی تولیدکننده صنعت اسباب بازی در گفتوگو با خبرنگار مهر، به چالشهای نظام صفی اشاره کرد و گفت: چالش اصلی ما در حوزه تولید و توزیع اسباببازی، نبود هماهنگی کافی در نظام صنفی است که بتواند مسائل و مشکلات این عرصه را پیگیری کند. از طرفی، جایگاه اسباببازی در سبد خانوار به شکل پررنگی دیده نمیشود، چرا که بسیاری از خانوادهها به دلیل اولویت تأمین نیازهای اولیه، کمتر به خرید اسباببازی یا محصولات هنری و فرهنگی توجه دارند. در نتیجه، این حوزه به شدت نیازمند حمایت است. به ویژه آن دسته از اسباببازیهایی که جنبه فرهنگی، میراثی یا تقویت ارزشهای تمدنی و فرهنگی ایران را دارند.
وی یادآور شد: با وجود تمام این مشکلات، ما دست از تلاش برنداشتیم. به عنوان نمونه در تلاش بودهایم تا اسباببازیهای تولیدی خود را وارد بازار منطقه کنیم. اما مسئله تحریمها، مشکلات تبادلات مالی و نبود زیرساختهایی نظیر بستری مشابه آمازون، موانع بزرگی بر سر راه این هدف قرار دادهاند.
این تولیدکننده گفت: ما حتی در راستای ایجاد همکاریهای منطقهای اقدام کردهایم، کنسرسیومهایی راهاندازی شده و رفتوآمدهایی با کشورهای منطقه انجام دادهایم، اما این اقدامات به هیچ وجه کافی نیست.
وی افزود: سال گذشته در نمایشگاه اسباببازی بغداد شرکت داشتم و متوجه شدم شرکت در چنین نمایشگاههایی ضروری است. اما مشکلاتی نظیر ارسال کالا و تبادلات مالی همچنان پیش رویمان هستند و به یک معضل بزرگ برای تولیدکنندگان ایرانی تبدیل شدهاند. ما در شرایطی قرار داریم که از یک سو در داخل امید چندانی به رشد و توسعه این صنعت نیست و از سوی دیگر مسیر ورود به بازارهای خارجی نیز پر از موانع و چالش است.
امامی گفت: به نظر من راهحل خروج از این وضعیت، ایجاد بستری مناسب برای تولیدکنندگان اسباببازی است که بتواند ارتباط مؤثری با بازارهای جهانی برقرار کند. متأسفانه سیستمهای فعلی مثل آمازون برای تولیدکنندگان ایرانی کارایی نداند. ما نیاز داریم شبکه یا زیرساختی ایجاد شود، مثلاً در کشورهایی مثل دبی یا ترکیه که به ایران نزدیک هستند و امکان فعالیت برای تولیدکنندههای ایرانی را فراهم کنند.
وی یادآور شد: نظام صنفی یا حتی دولت میتواند نقش مهمی ایفا کند؛ با تضمینهایی که به تولیدکنندگان ارائه میشود، آنها میتوانند با اطمینان بیشتری محصولات خود را در بازارهای بینالمللی توزیع کنند. این تنها راهی است که میتوان به توسعه واقعی صنعت اسباببازی در ایران امیدوار بود.
این تولیدکننده اظهار کرد: موضوعی که میتوان به آن پرداخت، ضرورت ایجاد حمایتهای رسانهای و شبکهای برای تبلیغ و توسعه اسباببازیهای تولید داخل است. در حال حاضر، بسیاری از تولیدکنندگان داخلی، بهویژه افراد و گروههای نوپا که با اشتیاق وارد این حوزه شدهاند، توان مالی کافی برای تبلیغات مؤثر ندارند. پیشنهاد میشود که در شبکههای اجتماعی داخلی، شبکههای تلویزیونی و حتی فضای تبلیغاتی سینماها، امکاناتی فراهم شود تا از این تولیدات بهعنوان بخشی از حمایت فرهنگی پشتیبانی شود.
وی افزود: علاوه بر این، نیاز به شرکتهای دانشبنیان است که بتوانند نهتنها تولیدات اسباببازی بلکه سایر کالاهای فرهنگی ایرانی را به بازارهای منطقهای وارد کنند. در کشورهایی مانند آسیای میانه و حوزه خلیج فارس ظرفیتهای بالایی برای عرضه این محصولات وجود دارد، اما مسیر مشخص و کارآمدی برای تحقق این هدف وجود ندارد. ضروری است نهادی واسطهگر ایجاد شود که علاوه بر سودآوری، نگاه فرهنگی داشته باشد و بتواند حلقه اتصال بین تولیدکنندگان داخلی و بازارهای خارجی باشد.
امامی گفت: صنایع فرهنگی ما به دلیل نداشتن فرصت مناسب برای صادرات و شرایط دشوار اقتصادی داخلی، دچار رکود شدهاند و ادامه فعالیتشان با چالشهای جدی مواجه است. حمایت سازمانیافته و سیاستگذاری مناسب در این زمینه میتواند به رونق دوباره این بخش کمک کند.
