روزنامه جروزالم پست مینویسد که بر خلاف برنامه هستهای ایران که حدود دو سال به عقب رانده شده و پیشرفت قابلتوجهی در کوتاهکردن این بازه زمانی مشاهده نشده است، اما ایران تلاشهای خود را برای بازسازی و افزایش ظرفیت موشکی بالستیک خود بهطور چشمگیری تشدید کرده است؛ روندی که به گفته این گزارش، با حمایت فنی چین صورت میگیرد. حمایتی که با وجود هشدارهای دستگاه اطلاعاتی اسرائیل (موساد) درباره پیامدهای چنین همکاریهایی ادامه داشته است.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در همین راستا، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، قرار است در اواخر دسامبر این موضوع را با دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، در میان بگذارد. به گفته این تحلیل، هدف اسرائیل آن است که واشنگتن از تعیین یک «خط قرمز» مشخص حمایت کند؛ خط قرمزی که بر اساس آن، اسرائیل بتواند در صورت لزوم و حتی بدون مشارکت مستقیم آمریکا، بار دیگر به برنامه موشکی ایران حمله کند.
به گفته نویسنده، منطق این رویکرد مشابه حمله ژوئن است یعنی جلوگیری از رسیدن ایران به حجمی از موشکهای بالستیک که بتواند سامانههای پدافندی اسرائیل را از کار بیندازد.
لیندزی گراهام، سناتور آمریکایی در گفتوگو با روزنامه «جروزالمپست» تصریح کرد که موشکهای بالستیک ایران تهدیدی جدی برای اسرائیل بوده و میتوانند «گنبد آهنین» اسرائیل را از کار بیندازند. وی مشکهای ایران را تهدیدی بزرگ خواند که میتواند آمریکا را نیز با تهدید مواجه کند.
بزرگنمایی تهدید میتواند به اعتبار اسرائیل آسیب بزند
بر اساس دادههای ارائهشده، در جریان درگیری اخیر، سامانههای دفاع هوایی «پیکان ۲ و ۳» ارتش اسرائیل حدود ۸۶ درصد از موشکهای بالستیک ایران را رهگیری کردند. از مجموع حدود ۵۵۰ موشک شلیکشده، تنها ۳۶ موشک از سامانههای دفاعی عبور کرد که به کشتهشدن ۲۸ نفر، زخمیشدن هزاران نفر و آسیبدیدن حدود ۱۳ هزار واحد مسکونی انجامید.
در این تحلیل، این پرسش مطرح میشود که اگر ایران بهجای ۵۵۰ موشک، ۵ هزار و ۵۰۰ موشک شلیک کند و ۳۶۰ موشک به اهداف برسد، پیامدهای انسانی و زیرساختی آن تا چه اندازه میتواند گستردهتر باشد.
نویسنده تأکید میکند که این محاسبات «هشداردهی اغراقآمیز نیست، بلکه محاسبهای عددی است»، اما در عین حال هشدار میدهد که بزرگنمایی تهدید میتواند به اعتبار اسرائیل آسیب بزند.
توان تولید موشکی ایران پس از جنگ کاهش یافته
در همین زمینه، گزارش شبکه انبیسی در شامگاه شنبه مبنی بر اینکه ایران ممکن است در آینده توان تولید «۳ هزار موشک بالستیک در ماه» را داشته باشد، مورد انتقاد قرار گرفته است. به نوشته جروزالم پست، این رقم «بهطور آشکار نادرست» است و احتمالاً ناشی از اشتباه در عدد یا بازه زمانی بوده است.
به گفته این روزنامه، برآوردهای پیشین همواره حاکی از توان بالقوه تولید حداکثر ۳۰۰ موشک در ماه بوده، نه ۳ هزار موشک. جروزالم پست مینویسد که این اشتباه بهسرعت برای کارشناسان آشکار شد، زیرا این رسانه در جریان گزارشهای محرمانه درباره برنامههای نظامی ایران قرار داشته است.
طبق برآوردهای پیش از جنگ، اسرائیل نگران آن بود که ایران تا اواسط سال ۲۰۲۸ بتواند شمار موشکهای خود را به حدود ۸ هزار و ۸۰۰ فروند برساند، در حالی که این عدد در آن زمان حدود ۲ هزار و ۵۰۰ فروند برآورد میشد. پس از جنگ، این توان موشکی به حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ فروند کاهش یافته است.
به گفته این تحلیل، اگر ایران ماهانه ۳۰۰ موشک تولید کند، ظرف چند ماه میتواند به سطح پیشین خود بازگردد، اما رسیدن به حجمی که سامانههای دفاعی اسرائیل را بهطور جدی تهدید کند، به یک تا دو سال زمان نیاز دارد.
افزایش تولید موشکهای پدافندی پیکان توسط اسرائیل
در همین حال، ارتش اسرائیل پس از درگیری اخیر، تولید موشکهای پدافندی «پیکان» را افزایش داده است. به گفته منابع دفاعی اسرائیل، توافق با آلمان امکان تولید تعداد بیشتری از این موشکها را نهتنها برای برلین، بلکه برای تقویت دفاع هوایی اسرائیل فراهم کرده است.
جروزالم پست تأکید میکند که انتشار رقم نادرست توسط ان بیسی و بازنشر آن بدون تردید از سوی برخی رسانههای اسرائیلی، میتواند به تضعیف اعتماد عمومی و سیاسی به ارزیابیهای اطلاعاتی اسرائیل منجر شود.
در این تحلیل آمده است: «اگر مقامهای آمریکایی، نهادهای اطلاعاتی و افکار عمومی اسرائیل را بهعنوان طرفی هشداردهنده و اغراقگو ببینند، دستیابی به هرگونه حمایت سیاسی یا نظامی بسیار دشوار خواهد شد.»
نویسنده در پایان تأکید میکند که نگرانیهای اسرائیل درباره برنامه موشکی ایران «واقعی و جدی» است، اما برای حفظ اعتبار اطلاعاتی، باید از بزرگنمایی پرهیز شود و رسانهها نیز در بازتاب گزارشها دقت بیشتری داشته باشند و در عوض، اسرائیل باید به اعداد واقعی پایبند باشد، که به خودی خود و به اندازه کافی ترسناک هستند. این همچنین ممکن است به این معنی باشد که تلآویو نمیتواند در ماههای آینده یا حتی قبل از انتخابات پیش رو، دلیلی برای حمله به ایران ارائه دهد. شاید تاریخ خط قرمز واقعی ۱۲ یا ۱۸ ماه دیگر باشد.
