به گزارش اطلاعات آنلاین، تیم واترپلوی ایران که پیش از بازیهای تهران تنها در دوره قبل از بازیها در تایلند به مسابقات آسیایی اعزام شده بود، عصر ۱۶ شهریور ۱۳۵۳ در میان ناباوری تمام ایرانیان، برای اولین و آخرین بار مدال طلای بازیهای آسیایی را کسب کرد و شیرینترین دستاورد آن بازیها را رقم زد.
تولد یک تیم رویایی با یک کمونیست فراری
تیم واترپلوی ایران در دور پیش بازیها چهارم شد و در این دوره از بازیها در تهران، انتظار میرفت در بهترین حالت بعد از چین و ژاپن سوم شود. با این حال، بازیکنان این تیم، که تجربه دور پیشین را داشتند، به خودشان اطمینان داشتند و بلافاصله بعد از چهارمی در دور قبل، به مقامات گفته بودند اگر سرمایهگذاری شود، ممکن است روی سکو بروند و چه بسا قهرمان شوند.
آمادهسازی تیم، به گفته حسین توکلی، کاپیتان آن زمان و پیشکوست واترپلو، تیم ایران خیلی خوب بود و چندین اردو در مجارستان و آلمان و رومانی برگزار کرده بود. مربی رومانیایی تیم هم عملکرد خوبی داشت تا که پیش از بازیها، به بهانه بازدید از شیراز، به همراه خانواده به آلمان پناهنده شد. رومانی کشوری کمونیستی بود و در آن دوران، مرسوم بود که مردم این کشور از کمونیسم فرار کنند و به کشورهای بلوک غرب پناهنده شوند. بعد از آن، کار به حسین توکلی سپرده شد که ستاره ایران در همین بازیهای آسیایی هم بود. او گفته است مربی قبلی، فارسی هم یاد گرفته بود و تاثیر زیادی در تیم داشت و او تلاش زیادی کرد تا تیم از هم نپاشد. در آستانه بازیها، یک مربی رومانیایی دیگر به ایران آمد که حتی انگلیسی هم نمیدانست اما به همراه توکلی تیم را به هر شکل که بود مدیریت کرد.
معجزه در بهترین استخر دنیا
کاروان ایران در دوره قبل بازیها در تایلند، عملکرد خوبی داشت و همین مقامات ورزش کشور را به این فکر انداخت که میزبان بازیها شوند. اما نبود زیرساخت، امیدهای آنها را کمرنگ میکرد. تا این که کلید ساخت مجموع ورزشی آریامهر (که بعد از انقلاب اسلام آزادی نام گرفت) زده شد. این مجموعه عظیم، در سه سال ساخته شد و یکی از بخشهای آن، استخر مجهز و بینظیر آن بود. این استخر چنان معرکه بود که نماینده رومانیایی فدراسیون جهانی شنا در بازدید از آن گفته بود در حال حاضر، این استخر بهترین استخر دنیاست. تا پیش از آن از مجموعه استخرهای مونیخ که میزبان المپیک بود به عنوان بهترین استخر دنیا نام برده میشد.
این بازیها با حضور تیمهای ایران، چین، ژاپن، سنگاپور، کویت، هند و کره به صورت دورهای برگزار شد. از همان ابتدا معلوم بود که حریفان اصلی ایران، ژاپن و چین هستند. ستارههای ایران از جمله توکلی و حسین نسیم که به کوسه جنوب معروف بود، درخشش زیادی در این بازیها داشتند و ایران با پیروزهای پرگل، هند (۱۸ بر ۶) و کویت (۲۲ بر ۱) شکست دادند. کره هم با نتیجه ۹ بر ۵ مغلوب ایران شد. اوج درخشش ایران، دو تساوی با چین و ژاپن بود. ایران با ژاپن ۶-۶ مساوی شد و برابر چین، با وجود این که ابتدا عقب افتاد، ۵ بر ۴ جلو افتاد تا این که گل آخر را چینیها زدند. با توجه به شرایط جدول و تساوی چین و ژاپن در دیگر بازی مهم، ایران با یک بازی کمتر، با تفاضل مساوی با چین باید با سنگاپور بازی میکرد. حتی یک برد ۱ بر صفر هم ایران را قهرمان میکرد اما تیم ایران، با نتیجه درخشان ۹ بر ۱ سنگاپور را شکست داد و بالاتر از چین قهرمان شد.
قهرمانی غیرمنتظره
این پیروزی، چنان غیرمنتظره و شگفتانگیز بود که یک نسل از ایرانیها را متوجه این ورزش نوظهور کرد. روزنامه اطلاعات در گزارش مفصل خود از قهرمانی واترپلوی ایران در این بازیها نوشت: «خورشید در دل آسمان میدرخشید ولی خورشید افتخار اینبار از غرب طلوع کرد و افسانههای برتری سرزمین آفتاب را بفراموشی سپرد، گل امیدها روی امواج آرام و نیلگون استخر زیبای مجموعه آریامهر در اوج شکوه شکفت و فریادهای افتخار اوج گرفت، این شکوهی بود که ما هرگز تصور نمیکردیم بدان دست یابیم چرا که در طول دوران حیات افتخار ورزش ایران ضمن حکومت در رشتههایی چون کشتی، وزنهبرداری و در شرایطی فوتبال، حتی تصور برتری در آبهای آسیا را نیز نمیکرد ولی درخشش شکوه بیپایان مردان استثنایی سرانجام سبب شد معجره بوقوع بپیوندد.»
توکلی، گفته است که این قهرمانی، حتی از قهرمانی تیم فوتبال، که آن هم مدالی تاریخی بود و برای اولین بار در بازیهای آسیایی دشت میشد، بیشتر مورد توجه مردم قرار گرفت. ۴ هزار نفری هم که در استخر بودند، چنان سراپا شوق بودند که استخر ورزشگاه آزادی، دیگر هرگز مانند آن را ندیده است. بلافاصله بعد از سوت پایان بازی، مهندس شاهمیر رئیس فدراسیون شنا و آنچلسکو مربی رومانیایی و چند تن دیگر با آب به دروان استخر پریدند و با بازیکنان شادی کردند.
تیم ایران، در سالهای اخیر به مدالهای برنز و نقره بازیهای آسیایی رسیده است و دستاورد ستارههای ایران در انتهای تابستان ۵۳، همچنان بیتکرار مانده است.
