ابرفرودگاهِ لهستان که سالها برای آن برنامهریزی شده، قرار است در سال ۲۰۳۲ با نام جدید «پورت پولسکا» افتتاح شود.
این قطب حملونقل که بین ورشو و شهر کوچکتر ووج قرار دارد، امیدوار است سالانه از ۴۰ میلیون مسافر پذیرایی کند. این رقم آن را همسطح فرودگاههایی چون هیترو لندن و استانبول قرار میدهد.
این پروژه در سال ۲۰۱۷ تایید شد، اما پیشرفت آن با رسوایی فساد مرتبط با دولت پیشین خدشهدار شد.
نخستوزیر کنونی لهستان، دونالد توسک، که در سال ۲۰۲۳ انتخاب شد، وعده داده به این طرح «شروعی پاک» بدهد.
او پیشتر گفته بود این فرودگاه سفر در سراسر کشور و فراتر از آن را «بهطور کامل متحول میکند».
«بزرگترین قطب حملونقل در منطقه»
پورت پولسکا بهعنوان دروازهای به اروپا و یکی از بزرگترین قطبهای حملونقل در منطقه تعریف شده است.
مقامات ۱۳۱ میلیارد زلوتی لهستان (۳۰ میلیارد یورو) برای ساخت این پروژه کنار گذاشتهاند و ساختوساز از سال ۲۰۲۶ آغاز میشود.
این ابرفرودگاه بهعنوان عاملی تحولساز در سفرهای منطقه تحسین شده است. پروازها به مقاصد بزرگ بینالمللی متصل میشوند و خدمات قطار تندرو گزینه سفر بدون پرواز را برای رسیدن به شهرهای کلیدی مانند کراکوف، گدانسک و وروتسواف فراهم میکند.
انتظار میرود حدود ۴۰ درصد مسافران با قطار به فرودگاه برسند، بهویژه از ورشو که سفر حدود ۲۰ دقیقه زمان میبرد. همچنین شبکهای از بزرگراهها آن را به سایر نقاط کشور وصل میکند.
دونالد توسک هفته گذشته گفت: «هواپیماهایی از سراسر جهان، ۲۴ ساعته؛ بزرگترین قطب حملونقل در منطقه؛ سریعترین شبکه ریلی در اروپا. این همان چیزی است که میسازیم».
او افزود که این پروژه سزاوار «شروعی پاک» است. این فرودگاه که در ابتدا Centralny Port Komunikacyjny (CPK) نام داشت، به اتهامهای فساد گره خورده بود.
گزارشها نشان داد حزب پوپولیست حاکم پیشین ۱۶۰ هکتار زمینِ کلیدی برای ساخت این قطب حملونقل را به یک شرکت خصوصی فروخته است.
قطب حملونقل جدید چه ویژگیهایی خواهد داشت؟
قطعه زمینی پهناور به مساحت ۲٬۵۸۵ هکتار برای احداث تایید شده است. فرودگاه با دو باند موازی به طول حدود ۴ هزار متر افتتاح میشود و انتظار میرود بعدها باند سوم و شاید چهارمی نیز اضافه شود.
در مجاورت باندها، پایانه مسافری و ایستگاه راهآهن قرار میگیرد.
طراحی این قطب حملونقل را استودیو معماری بریتانیایی فاستر + پارتنرز هدایت میکند.
فاستر + پارتنرز برنامه دارد میدان تبادل در بخش زمینی را طراحی کند که «با پوشش سبز انبوه جان گرفته و غرق در نور طبیعی باشد».
این فضا سه شیوه اصلی حملونقل یعنی هوایی، ریلی و جادهای را یکجا گرد میآورد و به مکانی برای گردهمایی مردم پیش از سفر یا هنگام انتظار برای استقبال از مسافران تبدیل میشود.
