حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به شلختگی اقتصادی در کشور اظهار داشت: در فضای اقتصادی ایران سیاه چاله هایی مثل دلار و سکه و بنزین وجود دارند که کارشان افزایش تورم، گرانی قیمت و به عبارت دیگر سوداگری است. در واقع سیاه چاله ها منابع اقتصادی را که باید در چرخه تولید به کار گرفته شوند، با سوداگری در بازار ارز و طلا ذخیره می کنند تا دست بنگاه های اقتصادی از منابع مالی عملا کوتاه شود. سئوال این است، کدام نهاد بیشترین ارز و طلا را وارد بازار می کند، مردم یا دولت؟ قطعا این دولت است که دلارهای نفتی را به ریال تبدیل می کند. در واقع دولت هر چقدر ارز را گران تر بفروشد، میزان درآمدش به همان مقدار بیشتر خواهد شد تا از این طریق بتواند کسری بودجه را به مقدار قابل توجهی جبران کند.
موسس حزب سبز ایران در ادامه گفت: درآمدزایی دولت از ارز موجب تورم و طبیعتا گرانی می شود که تبعات خاص خودش را خواهد داشت. مهمترین و ضربه زننده ترین نتیجه این رویکرد غلط، چیزی جز تنگ تر شدن روز به روز معیشت مردم نیست. با این توضیح که بیشتر شدن فاصله طبقاتی و همچنین شکاف در لایه های جامعه را هم به همراه خواهد داشت. بنابراین دولت سه وظیفه مهم را در این بین عهده دار است. اول اینکه جلوگیری از پول پاشی از طریق فروش ارز و طلا را با دقت لازم انجام بدهد. دولت همچنین باید دست های سوداگران را از بازار کوتاه کند. وظیفه مهم دیگر دولتی ها نظارت دقیق بر ارزهایی است که برای تنظیم برخی از کالاها اختصاص داده می شود تا با جلوگیری از حیف و میل میلیون ها دلار، از هرگونه سوءاستفاده توسط سوءاستفاده گران ممانعت به عمل بیاورد.
او افزود: درباره به هم ریختگی فضای اقتصادی اثر جدی و غیرقابل انکار تحریم را نباید نادیده بگیریم. در واقع وقتی تحریم هستیم و به رفع این پدیده ای که مانع ساز است، امیدی نداریم، باید رفتار اقتصادی مختص موقعیت تحریم را هم در تصمیمگیری و هم در مرحله اجرایی مدنظر قرار بدهیم. به هرحال مدیریت ضرر بیش از صد میلیون دلار در روز کاری دشوار است که مستلزم نگاهی کارشناسانه و برنامهریزی دقیق است. مهمترین کار در چنین شرایطی این است که دولت با دیپلماسی اقتصادی با بازارهایی که خود را مقید به رعایت سیاستهای ایالات متحده نمیدانند، وارد مناسبات تجاری شود تا حتیالمقدور ، بتوانیم در بحث واردات و صادرات نیازها را برطرف کنیم. در این خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس بالطبع میتوانند راهکار گشایش اقتصادی باشند که دستش از بازار جهانی اقتصاد کوتاه است.
وی توضیح داد: عنصر غیر اقتصادی که میتواند ما را در مسیر ترمیم فضای اقتصادی همراه کند، تلاش برای جلب اعتماد عمومی توسط نظام حکمرانی است. به این معنی که اگر بتوانیم اعتماد لایههای مختلف جامعه را جلب کنیم، کشورها برای همکاری اقتصادی و تجاری با ایران بیشتر ترغیب میشوند. بنابراین دولت، مجلس، قوه قضاییه و سایر نهادها و دستگاههای انتخابی و انتصابی باید همه هم و غم خود را برای رضایت عمومی، البته در چارچوب منطق و رعایت اصول به کار بگیرند. چرا که بر اساس قانون نانوشته «جلب رضایت عمومی» مهمترین مولفه کاهش مشکلات و در نتیجه تحقق توسعه و رسیدن به پیشرفت است.
کنعانی مقدم یادآور شد: اینکه چون تحریمیم، دست روی دست بگذاریم و فقط چشم به همکاری با روسیه و چین داشته باشیم، موجب خواهد شد نتوانیم هدف مهم عبور از بحران را محقق کنیم.
