ابوالقاسم قاسمزاده - روزنامه اطلاعات: دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در صحنه روابط بینالمللی، تنها رئیس دولتی است که به صورت علنی و رسمی مدام خواهان سرنگونی دولت مستقر «نیکلاس مادورو» در ونزوئلا است و بر اجرای آن اصرار دارد.
تا اینجا وی سه کشتی بزرگ نفتی دولت ونزوئلا در آبهای عبوری این کشور را متوقف کرده، محمولههایش را به محاصره ارتش آمریکا در آورده و مصادره کرده است. او به خبرنگاران درباره توقف این دو کشتی با حجم بزرگ نفت گفت:«ممکن است محمولههای این دو نفتکش را بفروشد و یا آن را برای خود مصادره کند!» با حمایت سیاسی دو دولت چین و روسیه از دولت «مادورو» در ونزوئلا، دیروز بار دیگر ترامپ در پاسخ به پرسش خبرنگار یک شبکه آمریکایی گفت:«مادورو باید از قدرت کنار برود تا انتخاب رئیس جمهور و دولت جدید امکانپذیر گردد!»
او همزمان با اعلام این اطلاع به خبرنگاران در کاخ سفید اطلاع داد: «گارد ساحلی آمریکا در حال تعقیب سومین نفتکش بزرگ ونزوئلا است تا آن را متوقف و محمولهاش را مصادره کند!» رسانههای آمریکا از این اطلاعرسانی ترامپ آن هم در دفتر ریاست جمهوری آمریکا در واشنگتن با ترسیم عکس او به صورت «یک دزد دریایی» نمایشی از قدرت رئیس جمهور آمریکا را نشان دادند!
صحنه آرایی تصویری از ادامه مصادره محمولههای نفتی دولت ونزوئلا از سوی رئیس جمهور آمریکا، گزارش تصویری از ماجرای دزدیهایی است که در آبهای آزاد از سوی آمریکاییها انجام میگرفت. اکنون نیز مقایسه مصادره کشتیهای نفتی دولت کنونی ونزوئلا، یادآور سابقه تاریخی دزدان دریایی است که در اذهان عمومی مردم آمریکا خاطره داستانی دارد! رئیس جمهور کنونی آمریکا ترامپ در شاکله خاطره تاریخی یک دزد دریایی آن هم در کاخ سفید نشان تصاویر «کاریکاتور» را گرفته است که در مطبوعات آمریکا نشان داده میشود!
با نگاهی گذرا میتوان دریافت دولتهایی که از زمان «کندی» رئیس جمهور وقت آمریکا تا امروز در واشنگتن مستقر شدهاند، به حاکمیت ونزوئلا، به ویژه به لحاظ وسعت منابع نفت و گاز آن، چشم داشتهاند و این کشور را به صورت اهرمی تعیین کننده در معادلات قدرت اقتصادی و تا حدودی سیاسی ـ امنیتی در منطقه میشمارند.
«مادورو» در سابقه زندگی فردی و اجتماعی خود گذرها و تجربههایی از زندگی شخصی خود دارد که مشاغل گوناگون را نشان میدهد.
واقعیت کنونی در کشور و جامعه ونزوئلا در حالی که خود را در محاصره نظامیگری ترامپ میبینند، ظهور و بروز حرکت عمومی در سراسر کشور ونزوئلا و جامعه آن است. به ویژه که نمایش ترامپ برای مردم ونزوئلا قلدری ترامپ شده است، اگر چه نقدهایی بر شیوه اداره و مدیریت کشور خود و دولت مادورو داشته باشند. مادورو نیز شعار بسیج و «دفاع ملی» را داده است که تا اینجا در شاکله ظهور و بروز «دفاع ملی» در برابر امپریالیسم آمریکایی ترامپ، از سوی توده مردم ونزوئلا مقبول شده است.
هنوز بحران آرایش جنگی ترامپ در برابر «مادورو» رئیس دولت مستقر در ونزوئلا به مرحله جنگ یا تهاجم همه جانبه نظامی نرسیده است. اگر چه گفته میشود برخی از دولتهای منطقه در پی انجام یک توافق مسالمت آمیز، میان ترامپ و مادورو هستند، اما هنوز نشانهای از «مصالحه» به جای تهاجم نظامی برای سرنگونی رئیس جمهور ونزوئلا از سوی ترامپ دیده نمیشود.
از زمان «کندی» رئیس جمهور وقت آمریکا تا امروز که ترامپ در کاخ سفید مستقر شده است، همواره کنشها و واکنشهای اختلافی در روابط دو دولت «ونزوئلا» و آمریکا سابقه طولانی دارد.
از سوی دیگر برخی از اصحاب مطبوعات در روزنامههای آمریکایی بر روال روحیه ناآرام و ستیزهجوی ترامپ تأکید دارند که از آغاز دوره کنونی ریاست جمهوریش، در کشور و در برابر دولت کانادا تا «پاناما» تجربه آن را شاهد بودهاند.
«ترامپ» بعد از گذشت بیش از یکسال از دوره جدید ریاست جمهوریش، همانگونه که در دور اول ریاست جمهوریش نشان داد، همواره ستیزهجو و به قول معروف سیاسی «هژمونی طلب» بوده و هست. از پنجره این تجربه و سابقه ترامپ، آرایش نظامی و محاصره ونزوئلا و شخص «مادورو» همچون مقدمه یورش جنگی همه جانبه ارتش آمریکا به ونزوئلا تا «سرنگونی» مادورو دیده میشود. جنگی که اکنون در ونزوئلا بازتاب مقاومت مردمی و ملی گرفته است.
