به گزارش ایسنا، چین از موقعیت خود به عنوان بزرگترین واردکننده نفت برای تعیین کف یا سقف قیمت نفت خام از طریق افزایش یا کاهش میزان ارسال آن به مخازن ذخیرهسازی استفاده میکند.
قیمتها با آغاز کاهش تولید داوطلبانه اوپک پلاس - متشکل از اعضای اوپک و متحدانشان نظیر روسیه - در سال ۲۰۲۲ تثبیت شدند. اما پس از آن که اوپک پلاس در سال ۲۰۲۵، آزادسازی تولید فریز شده را آغاز کردند، دستاورد آنها رو به محو شدن گذاشت. اوپک پلاس که با اشباع قریبالوقوع نفت مواجه بود، تصمیم گرفت تولید را برای سه ماهه اول سال آینده ثابت نگه دارد.
اکنون پاکسازی مازاد عرضه به چین بستگی دارد.
بزرگترین عامل مبهم تاثیرگذار در بازار نفت خام این است که چین در سال ۲۰۲۶ چه خواهد کرد. اقدامات پکن احتمالا بر استراتژیهای کشورهای دیگر تاثیر خواهد گذاشت. چین اطلاعاتی در مورد ذخایر استراتژیک و تجاری خود منتشر نمیکند. این امر ارزیابی جریانهای فیزیکی و همچنین سیاستهای احتمالی اجرا شده را دشوار میکند.
در سال ۲۰۲۵، مشخص بود که چین نفت خام بیشتری نسبت به نیاز خود برای مصرف و صادرات خریداری کرده است. این کشور حجم نفت خام ورودی یا خروجی از ذخایر استراتژیک و تجاری را فاش نمیکند، اما اگر تولید پالایشگاه را از کل مقدار نفت خام موجود از طریق واردات و تولید داخلی کم کرد، میتوان میزان ذخایر را تخمین زد.
چین وقتی قیمت پایین است، بشکه به ذخایر نفت خود اضافه میکند، اما وقتی قیمت بالا میرود، آنها را کاهش میدهد. میتوان استدلال کرد که جریان ذخیرهسازی چین دلیل اصلی این است که قیمت نفت خام در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ در بازه نسبتا محدودی ثابت مانده است. قیمت نفت برنت هر دو طرف ۶۵ دلار را دیده است.
سوالی که برای سال ۲۰۲۶ از همه مهمتر خواهد بود این است که آیا چین میتواند و به خرید نفت خام اضافی در هنگام کاهش قیمتها ادامه خواهد داد و در نتیجه کف قیمتی ایجاد خواهد کرد یا خیر.
تخمینها در مورد میزان نفت خامی که چین در حال حاضر ذخیره کرده است، متفاوت بوده و از یک میلیارد تا ۱.۴ میلیارد بشکه متغیر هستند.
شرکتهای سینوپک، CNOOC و دیگر شرکتهای نفتی دولتی در حال ساخت تاسیسات ذخیرهسازی جدید در چین هستند. آنها حداقل ۱۶۹ میلیون بشکه به ۱۱ محل بین سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۶ اضافه خواهند کرد. اگر جریان ذخیرهسازی را بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار بشکه در روز فرض کنیم، این مقدار حدود ۲۰۰ میلیون بشکه در یک سال خواهد بود.
اگر پکن به افزایش موجودیهای استراتژیک با نرخ فعلی ادامه دهد، احتمالا بخش بزرگی از مازاد عرضه پیشبینی شده برای سال ۲۰۲۶ توسط مخازن چینی استفاده خواهد شد. اگر این اتفاق بیفتد، احتمالا قیمت نفت خام از کف حمایت شده توسط چین برخوردار خواهد شد، اما سقفی نیز خواهد داشت، زیرا اگر قیمت بیش از حد افزایش یابد، چین واردات را کاهش خواهد داد.
اگرهای زیادی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند، اما تاریخ اخیر نشان میدهد که چین به افزایش موجودی تا سال ۲۰۲۶ و احتمالا حتی ۲۰۲۷ ادامه خواهد داد. همچنین آشکار است که چین مایل است از جریان موجودی به عنوان یک مکانیسم قیمت استفاده کند.
بر اساس گزارش رویترز، واردات نفت خام چین از طریق دریا که حدود ۱۰ میلیون بشکه در روز است، حدود یک چهارم کل حجم نفت دریابرد در سطح جهانی را تشکیل میدهد. بنابراین ممکن است که سیاست پکن به عامل اصلی تعیینکننده در بازار نفت تبدیل شده باشد.
انتهای پیام
