آشفتگی مدیریت؛ بحران پارکینگ تهران
آشفتگی مدیریت، توصیف تازهای است از وضعیت اداره شهر تهران. در کنار مدیریت گزارشی و نمایشی، عملکرد شهرداری در سالهای اخیر تصویری از مدیریت آشفته ارائه میدهد. روز گذشته مهدی عباسی، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران، با ارائه آمار درآمدها، هزینهها و مصوبات سنواتی مرتبط با تأمین پارکینگ، نسبت به انحراف منابع، آشفتگی مدیریتی و پیامدهای جبرانناپذیر شهرسازی به دلیل کوتاهی شهرداری در ایفای تکالیف قانونی هشدار داد و تأکید کرد که این قصور، باری سنگین و بلندمدت بر دوش شهر و مدیریتهای آینده خواهد گذاشت.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
شرق: آشفتگی مدیریت، توصیف تازهای است از وضعیت اداره شهر تهران. در کنار مدیریت گزارشی و نمایشی، عملکرد شهرداری در سالهای اخیر تصویری از مدیریت آشفته ارائه میدهد. روز گذشته مهدی عباسی، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران، با ارائه آمار درآمدها، هزینهها و مصوبات سنواتی مرتبط با تأمین پارکینگ، نسبت به انحراف منابع، آشفتگی مدیریتی و پیامدهای جبرانناپذیر شهرسازی به دلیل کوتاهی شهرداری در ایفای تکالیف قانونی هشدار داد و تأکید کرد که این قصور، باری سنگین و بلندمدت بر دوش شهر و مدیریتهای آینده خواهد گذاشت.
عباسی، عملکرد شهرداری در حوزه تأمین، احداث و تملک پارکینگ را بررسی و به دو نگاه متضاد درباره عملکرد شهرداری اشاره کرد: برخی معتقدند شهرداری هیچ اقدام مؤثری در این حوزه انجام نداده و برخی دیگر با استناد به ارقام بالای هزینهکرد، عملکرد آن را موفق ارزیابی میکنند. عباسی با تأکید بر اینکه هر دو نگاه نادرست است، گفت روایت واقعی در دادهها و نمودارهای مالی نهفته است.
رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورا با تشریح نمودارهای درآمد و هزینه توضیح داد: شهرداری تهران از محل فروش و اخذ بهای خدمات مرتبط با پارکینگ حدود ۱۶ هزار میلیارد تومان درآمد داشته، در حالی که هزینههای اعلامی در این بخش تا ۲۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان گزارش شده است. به گفته عباسی، مشکل اصلی نه صرفا میزان درآمد یا هزینه، بلکه نحوه تخصیص منابع و میزان تحقق تکلیف قانونی شهرداری است.
او با یادآوری مصوبات سنواتی شورا گفت: شورا بهصورت مستمر شهرداری را مکلف کرده است که ۱۰۰ درصد درآمدهای حاصل از حذف یا عدم تأمین پارکینگ در ساختمانها، صرف احداث پارکینگ عمومی شود. فلسفه این حکم روشن است؛ زمانی که پارکینگی که باید در ملک تأمین میشده حذف شده و هزینه آن از شهروند دریافت میشود، این منابع حق ندارد صرف هزینههای جاری شود و باید دقیقا برای جبران همان نقیصه، یعنی ساخت پارکینگ، هزینه شود.
عباسی با انتقاد از عملکرد اجرایی افزود: بر اساس دادهها، مجموعا معادل هزینه حدود ۳۲ هزار واحد پارکینگ از مردم اخذ شده، اما در عمل تعداد بسیار محدودی پارکینگ احداث شده است. او با ارائه محاسبات شهرسازی توضیح داد که برای جبران بار ترافیکی و فضایی ناشی از این ۳۲ هزار پارکینگ تأمیننشده، تهران نیازمند احداث حدود ۱۹۲ کیلومتر معبر جدید است؛ عددی که حتی در صورت صرفنظر از سایر نیازهای شهر، عملا غیرقابل تحقق است.
رئیس کمیسیون شورا پرسید: آیا در دورههای مدیریت شهری اخیر چنین حجم عظیمی از معبرسازی صرفا برای جبران کمبود پارکینگ انجام شده است؟ پاسخ روشن است و همین موضوع عمق بحران و انتقال بار آن به آینده شهر را نشان میدهد.
عباسی همچنین به آشفتگی مدیریتی در ساختار متولی احداث پارکینگ اشاره کرد و گفت: در همین دوره، سازمان مسئول این حوزه پنج مدیرعامل داشته و با احتساب تغییرات اخیر، این عدد به شش مدیر رسیده است؛ وضعیتی که بهروشنی بیثباتی مدیریتی و چرایی عملکرد ضعیف در این حوزه را نشان میدهد. او با اشاره به مصوبه شورا مبنی بر الزام هزینهکرد کامل درآمدهای پارکینگ، به بودجه سال ۱۴۰۳ پرداخت و توضیح داد: درآمد حاصل از بهای خدمات بهرهبرداری از معابر، از ۴۵۰ میلیارد تومان در لایحه اولیه، با توجه به عملکرد واقعی، در متمم بودجه تا هشت هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان افزایش یافته بود. با این حال، در اصلاحیه بودجه، نهتنها این افزایش لحاظ نشد، بلکه رقم پیشبینیشده به ۳۳۰ میلیارد تومان کاهش یافت؛ اقدامی که به گفته عباسی، مغایر با واقعیتهای درآمدی و تکالیف قانونی بوده است. رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورا با تأکید بر اینکه پیامدهای این تصمیمات به آینده شهر منتقل میشود، تصریح کرد: مدیریتهای بعدی ناچار خواهند بود برای جبران کوتاهیهای امروز، حدود ۱۹۰ کیلومتر معبر جدید ایجاد کنند؛ باری سنگین با هزینههای مالی، اجتماعی و زیستمحیطی قابل توجه.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
