اخیرا استاندار تهران به‌عنوان عضو تازه هیات‌دولت، اجازه پیدا کرد مثل شهردار تهران که مدتی است در جلسات هفتگی کابینه شرکت می‌کند، در عالی‌ترین نشست‌های تصمیم‌گیری برای کشور حضور پیدا کند. نشست‌های هیات‌دولت فرصتی را برای استانداری تهران ایجاد می‌کند تا بتواند «چندپارگی مدیریت بر مجموعه شهری تهران» را از طریق اجماع‌سازی بین اعضای کابینه، تا حد امکان برطرف کند یا کاهش دهد. یکی از ابرمعضلات پایتخت، «جمعیت شناور تهران» است که از شهرهای حومه نشات می‌گیرد. خلأ شبکه یکپارچه حمل‌ونقل عمومی در مجموعه شهری تهران، نبود امکانات شغلی و سطح پایین توسعه‌یافتگی در شهرهای اقماری استان تهران و در عین‌حال تداوم رشد فیزیکی این شهرهای حومه‌ای، عامل «تشدید چالش‌های شهر تهران» شناخته شده‌اند. در عین‌حال، غیبت استاندار به‌رغم حضور شهردار تهران در هیات‌دولت طی سال‌های گذشته، مانع «هماهنگی سیاست‌های توسعه شهر تهران با سیاست‌های کلان مصوب در دولت» شده‌بود.

شهرداری تهران به دلیل آنکه برای تامین هزینه‌های شهر، به‌شدت‌ وابسته به درآمدهای حاصل از گسترش شهر و بارگذاری‌های جمعیتی است، معمولا در اداره پایتخت تمایلی به «هماهنگی سیاست‌های شهری با مصوبات بالادست دولتی» نداشته‌است. همین مدل توسعه شهری در پایتخت، مدتی است به شهرهای حومه‌ای پایتخت هم سرایت کرده‌است. پیش‌بینی می‌شود، پایان «عدم‌حضور» استاندار تهران در جلسات هیات‌دولت، بتواند تعادل معناداری بین سیاست‌های توسعه پایتخت با برنامه‌های دولت ایجاد کند و در عین‌حال، ظرفیت‌های این حضور به‌نفع «تامین مالی پروژه‌های ضروری برای تهران» از جمله «شبکه ضعیف و ناقص مترو و سایر شبکه‌های حمل‌ونقل عمومی» تمام شود.