پژوهشها نشان میدهد برخی عادات ساده و روزمره، از کمخوابی گرفته تا بیتحرکی و مصرف غذاهای فراوریشده، میتوانند چربی احشایی را در بدن افزایش دهند.
چربی احشایی با چربی زیرپوستی تفاوت اساسی دارد، چون محل تجمع آن متفاوت است و در بدن هم واکنشهایی متفاوتی ایجاد میکند. این نوع چربی که دور اندامهای داخلی شکم را میپوشاند، نه قابل دیدن است و نه قابل گرفتن با دست و فقط با تصویربرداری قابلمشاهده است. در حالی که چربی زیرپوستی همانطور که از نامش پیدا است، درست زیر پوست قرار دارد و بهراحتی قابل گرفتن یا فشردن است.
داشتن مقداری چربی احشایی در بدن طبیعی و حتی مفید است، اما مقدار زیاد آن میتواند در طولانیمدت، آثاری زیانبار داشته باشد، زیرا با ایجاد مقاومت به انسولین، دیابت نوع ۲، بیماری قلبی، فشار خون بالا، کبد چرب و حتی برخی سرطانها مرتبط است. همچنین از نظر متابولیک فعالتر از چربی زیرپوستی است و سیتوکینهایی آزاد میکند که التهاب و خطر بیماری را افزایش میدهند.
ایتینگول در گزارشی، چهار عادت روزمره را که میتوانند بدن را به ذخیره بیشتر چربی احشایی سوق دهند و راهکارهای کاهش آن را بررسی میکند.
کمتحرکی و نداشتن فعالیت روزانه
نشستنهای طولانیمدت و نداشتن تحرک کافی یکی از مهمترین عوامل افزایش چربی احشاییاند. وقتی بدن بهطور منظم تحرک ندارد، مصرف انرژی کاهش مییابد و حساسیت به انسولین پایین میآید. وقتی عضلات فعال نباشند، بدن تمایل دارد چربی را بیشتر بهصورت احشایی ذخیره کند تا زیرپوستی.
مصرف زیاد غذاهای فوقفراوریشده
غذاهای فوقفراوریشده سرشار از کربوهیدراتهای تصفیهشده، شکر افزوده و چربیهای اشباعاند و مصرف مداوم آنها ذخیره چربی احشایی را افزایش میدهد. در واقع الگوی نامتوازن مصرف درشتمغذیها بهویژه مصرف زیاد کربوهیدراتهای تصفیهشده و چربی اشباع همراه با کمبود پروتئین و فیبر، به مرور زمان باعث ذخیره بیشتر کالری به شکل چربی احشایی میشود.
خواب ناکافی یا بیکیفیت
کمبود خواب فقط باعث خستگی نمیشود. سوختوساز بدن را نیز مختل میکند. خواب ناکافی هورمونهای گرسنگی (لپتین و گرلین) را تغییر و کورتیزول را افزایش میدهد و باعث افزایش اشتها و ذخیره چربی شکمی میشود.
تحقیقات نشان میدهد حتی اندکی کمبود خواب هم میتواند تعادل هورمونهای تنظیمکننده اشتها، حساسیت به انسولین و محل ذخیره انرژی در بدن را مختل کند و حتی بدون تغییر محسوس در وزن، به ذخیره بیشتر چربی احشایی منجر شود.
استرس مزمن
استرس دائمی فقط حالوهوای شما را خراب نمیکند، بلکه نحوه ذخیره چربی در بدنتان را هم تغییر میدهد. استرس مزمن باعث ترشح کورتیزول میشود که میتواند به تجمع چربی احشایی منجر شود، زیرا وقتی کورتیزول مدت طولانی بالا بماند، اشتها را افزایش میدهد و سیگنالهای طبیعی گرسنگی را مختل میکند و این نحوه سوختوساز و ذخیره انرژی را تغییر میدهد.
علاوه بر این، سلولهای چربی احشایی گیرندههای بیشتری دارند که به کورتیزول حساسترند، در حالی که چربی سطحی و زیر پوستی چنین حساسیتی ندارد. بنابراین استرس طولانیمدت میتواند چربیها را در عمق شکم جمع کند که خطرناک است.
نحوه کاهش چربی احشایی
تغذیه متعادل، ورزش منظم، پرهیز از نشستن طولانیمدت و خواب باکیفیت از موثرترین راهکارها برای کاهش چربی احشاییاند. کنترل استرس نیز نقش کلیدی دارد. این تغییرات ساده اما پایدار میتوانند به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن و حفظ سلامتی در بلندمدت کمک کنند.
