به گزارش ایسنا، به نقل از یورو نیوز، بخش قابلتوجهی از این دانشجویان از طریق شرکت واسطه هندی UpGrad وارد IU شدهاند. مدل تحصیلی ارائهشده به آنها شامل گذراندن بخشی از دوره بهصورت آنلاین در هند و سپس ادامه تحصیل حضوری در آلمان بوده است. اما از اوایل سال ۲۰۲۵، اداره مهاجرت برلین (LEA) تحصیل در IU را آموزش حضوری به رسمیت نشناخته و آن را قابل انجام از راه دور دانسته است؛ مسئلهای که مبنای صدور اخطاریههای ترک کشور برای دانشجویان قرار گرفته است.
بر اساس روایت دانشجویان، از ماه مارس تاکنون صدها نفر – به گفته برخی منابع حدود ۳۰۰ دانشجو – با دستور ترک آلمان مواجه شدهاند. این در حالی است که بسیاری از آنها با ویزای معتبر دانشجویی وارد کشور شده و همچنان در حال تحصیل بودهاند.
پیامد این تصمیمها، خروج اجباری دانشجویان، انصراف از تحصیل، یا بازگشت به کشور مبدا بدون دریافت مدرک و با بدهیهای سنگین بوده است. برخی از دانشجویان حدود ۲۰ هزار یورو یا بیشتر برای تحصیل خود هزینه کردهاند؛ مبالغی که اغلب از طریق وامهای بانکی تامین شده و چشمانداز بازگشت آنها نامشخص است.
دانشگاه IU با بیش از ۱۳۰ هزار دانشجو یکی از بزرگترین دانشگاههای آلمان محسوب میشود و حدود ۴۵۰۰ دانشجوی هندی دارد که بیش از یکپنجم دانشجویان بینالمللی آن را تشکیل میدهند. با این حال، دانشجویان و برخی احکام قضایی به کمبود زیرساخت آموزشی، تعداد ناکافی استادان و ماهیت شبهاداری پردیس برلین اشاره کردهاند؛ پردیسی که در فضای بازسازیشده یک هتل و در مجاورت یک مرکز خرید قرار دارد.
مدیریت دانشگاه IU اعلام کرده که از وضعیت پیشآمده متاسف است و تغییر رویکرد اداره مهاجرت نسبت به دورههای ترکیبی را ناگهانی و بدون اطلاع قبلی دانسته است. دانشگاه همچنین گفته مقررات جدید آموزشی که از سال ۲۰۲۶ اجرایی میشوند، برای انطباق کامل دورههای حضوری با الزامات ویزا طراحی شدهاند. با این حال، این توضیحات نتوانسته از شدت بحران فعلی بکاهد.
پیامدهای انسانی این بحران قابلتوجه است. شماری از دانشجویان از فشار روانی شدید، اضطراب، افسردگی، بیخوابی و احساس تحقیر سخن میگویند. برخی خود را «شکستخورده» میدانند و گزارشهایی از کابوسهای شبانه و فروپاشی روانی مطرح شده است. در عین حال، حمایت نهادی از سوی دانشگاه به گفته دانشجویان محدود بوده و فرآیندهای اداری پیچیده و فرسایشی توصیف میشود.
پرونده دانشگاه IU نمونهای روشن از تنش میان مدلهای نوین آموزش فراملی، سیاستهای مهاجرتی سختگیرانه و آسیبپذیری دانشجویان بینالمللی است؛ تنشی که در غیاب شفافیت و هماهنگی نهادی، بیشترین هزینه آن بر دوش دانشجویان گذاشته شده است.
انتهای پیام
