همشهری آنلاین - فتانه احدی: سیل استان هرمزگان یک قهرمان کوچک داشت. نوجوان ۱۵سالهای که با استفاده از قایق صیادی توانست حدود ۶۰ نفر از اهالی یک روستا را از سیل نجات دهد و فیلم صحبتهایش در روزهای گذشته، در شبکههای پربازدید شده است. الهیار بارانی در گفتوگو با همشهری از جزئیات روز حادثه میگوید و اینکه چطور توانست جان تعداد زیادی از اهالی روستا را نجات دهد.
ساعت ۸ صبح، روز جمعه وقتی بسیاری از اهالی روستای مهرگی از توابع شهرستان سیریک استان هرمزگان در خانههای خود بودند بارش شدید باران شروع شد. در چشم بر هم زدنی سیلاب در کوچهها به راه افتاد و وارد خانهها میشد. با گذشت زمان به ارتفاع آب هم افزوده میشد و همین مردم روستا را به وحشت انداخته بود. وقتی ارتفاع آب به بلندای دیوارها رسید بسیاری از مردم به روی پشتبام خانه رفتند. بسیاری نیز خانهها را رها کردند تا با ماشینهای خود از آنجا فرار کنند. اما سیل راهشان را بست و آنها مجبور شدند از دیوار خانهها بالا بروند تا جان خود را نجات دهند. در این بین یک پسربچه ۳ ساله به نام میعاد، به داخل آب افتاد و غرق شد و این اتفاق مردم را بیشتر ترساند. سیل صحنههای هولناکی به وجود آورده بود و مردمی که به روی دیوارها پناه برده و در محاصره سیل گرفتار شده بودند از ترس فریاد میزدند تا اینکه ناگهان سر و کله یک قایق صیادی پیدا شد.
تصمیم بزرگ الهیار
الهیار بارانی پسر ۱۵ ساله که به همراه خانوادهاش برای فرار از سیل به پشت بام خانه رفته بودند، با دیدن این صحنه، تصمیم بزرگی گرفت. او در گفت و گو با همشهری میگوید: آن روز من هم با خانواده در خانه بودم که سیل آمد و آب وارد خانهها شد. ما به سرعت خود را به پشت بام رساندیم. اما آب همین طور بالا میآمد. بعضی از مردم روستا را دیدم که روی دیوارهایی بودند که هر لحظه امکان داشت بریزد و مردم غرق شوند. همه آنها مثل خواهر و برادرهایم بودند. نمیتوانستم بی تفاوت باشم. بنابراین شروع کردم به دویدن روی پشت بامها، در مناطقی هم که آب خیلی بالا آمده بود با شنا کردن، پیش میرفتم.
مقصد الهیار محلی بود که قایق صیادی عمویش در آنجا نگهداری میشد.
او میگوید: هر طوری بودم خود را به قایق صیادی عمویم که ۵۰۰ متر با ما فاصله داشت، رساندم. از آنجا که قایقرانی بلد نبودم. طنابی از قایق برداشتم و یک سرش را به قایق و سمت دیگرش را به کمرم بستم. همه قدرتم را جمع کردم تا قایق را به جلو بکشم.
او میگوید: جاهایی شنا کنان قایق را دنبال خود میکشیدم و جاهایی هم وقتی روی پشتبام خانهها بودم. راه میرفتم و قایق را به جلو هدایت میکردم. بالاخره بعد از مدتی قایق را به نزدیکی مردم رساندم. اهالی روستا وقتی قایق را دیدند جان تازه گرفتن و چند نفر از مردان روستا قایق را به دیوارها و تیر برق بستند تا جابهجا نشود. مردمی که روی دیوارها و پشت بامها بودند وارد قایق شدند و حدود ۶۰- ۷۰ نفر از اهالی روستا وارد قایق شدند یا از آن آویزان شدند که غرق نشوند. حدود ۵ ساعت به این شکل ماندیم تا وقتی سطح آب پایین رفت و مردم توانستند از قایق پیاده شوند.
الهیار میگوید که وقتی سیل فروکش کرد، مردم همه خوشحال بودند و از او تشکر میکردند. او اما نمیدانست که به زودی فیلم صحبتهایش در شبکههای اجتماعی دست به دست شده و او تبدیل به قهرمان کوچک سیل هرمزگان خواهد شد.
