مجسمهای که شهرداری تهران آن را «نماد ایستادگی و عظمت ملت ایران» معرفی کرده بود، نه تنها به ورودی فرودگاه مهرآباد نرسید، بلکه بهدلیل ناتوانی شهرداری در اخذ مجوزهای قانونی و بیتوجهی به قوانین، سر از پارکینگ موتوری شهرداری منطقه ۹ درآورد. این رخداد حاکی از آن است که مدیریت شهری در پایتخت حتی در حوزه هنر هم نمایشی، شتابزده و بدون رعایت حداقل استانداردهای قانونی است تا علمی و حرفهای.
روز ۱۷ آبانماه امسال، شهرداری تهران با برگزاری مراسمی پرزرقوبرق شامل نورافشانی، اجرای زنده ارکستر سمفونیک تهران، حضور خوانندگان مطرح و اجراهای نمایشی، مجسمه شاپور را در میدان انقلاب نصب کرد. هدف اعلامشده از سوی شهرداری این بود: «دیپلماتها و مقامات بینالمللی با نخستین قدم در ایران با «تاریخ و عظمت ملت ایران» آشنا شوند.»
این اقدام شهرداری با انتقاد و اعتراض انجمن مجسمهسازان روبرو شد و محسن رافعی، مجسمهساز شناختهشده کشور، با تأکید بر اینکه آثار شهری بخشی از حافظه جمعی مردم هستند، هشدار داد: «حذف نهادهای تخصصی از فرایند تصمیمگیری و نبود نظارت کیفی، به افت سطح هنری شهر انجامیده است. انتخاب سوژههایی مانند «والرین» که نماد شکست است، برای میدانی مهم همچون میدان انقلاب، انتخابی بحثبرانگیز و ناسازگار با هویت فرهنگی جامعه است.»
اما شهرداری تهران به هشدارها بیاعتنا ماند. شامگاه ۲۴ آذر، مجسمه پیش از دریافت مجوزهای قانونی، از میدان انقلاب جمعآوری شد تا به ورودی فرودگاه مهرآباد منتقل شود. شنیدهها اما حاکی است که پیشتر به شهرداری اعلام شده بود؛ «تنها یک مجوز مشخص برای این اثر صادر میشود، اما این هشدار نادیده گرفته شد و تمرکز مدیریت شهری صرفاً بر نمایش مراسم پرزرقوبرق در میدان انقلاب بود.»
اکنون این مجسمه، که قرار بود نماد «ایستادگی ملت ایران» باشد، به پارکینگ موتوری شهرداری منطقه ۹ منتقل شده است. این اتفاق، علاوه بر اتلاف منابع مالی، حاکی از شتابزدگی برای نمایشی است. روندی که نمادهای شهری، هویت فرهنگی و خاطره جمعی شهروندان را قربانی نمایشهای رسانهای و اهداف تبلیغاتی کرده است.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.
