پژوهشگران آمریکایی: روسیه موشک‌های هایپرسونیک هسته‌ای را در بلاروس مستقر می‌کند

این خبر حاوی محتوای صوتی یا تصویری است. برای جزییات بیشتر به منبع خبر مراجعه کنید
خلاصه خبر

خبرگزاری رویترز جمعه پنجم دی در گزارشی به نقل از یک منبع آگاه نوشت این ارزیابی با جمع‌بندی نهادهای اطلاعاتی آمریکا هم‌خوانی دارد، اما اجازه انتشار رسمی جزئیات داده نشده است.

به‌گزارش رویترز، موشک‌ها از نوع «اورشنیک» هستند؛ سامانه‌ای با بردی تا پنج هزار و ۵۰۰ کیلومتر.

ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه، پیش‌تر به‌صراحت از قصد خود برای استقرار این سامانه در بلاروس خبر داده بود.

به گفته کارشناسان، چنین استقراری اتکای فزاینده کرملین به تهدید هسته‌ای را برجسته می‌کند؛ راهبردی برای ممانعت از ارسال تسلیحات دوربرد ناتو به اوکراین.

سفارت روسیه در واشینگتن، کاخ سفید و وزارت دفاع بلاروس به درخواست رویترز برای اظهارنظر پاسخ ندادند، سازمان سیا نیز از اظهارنظر خودداری کرد.

پیامدهای راهبردی

به گفته جفری لوییس از موسسه مطالعات بین‌المللی میدلبری و دکر ایولت از اندیشکده سی‌ان‌ای، در تصاویر شرکت ماهواره‌ای پلنت لب نشانه‌هایی مطابق با یک پایگاه موشکی راهبردی روسیه دیده می‌شود.

این دو پژوهشگر با اطمینان حدود ۹۰ درصد گفتند پرتابگرهای متحرک اورشنیک در پایگاهی قدیمی نزدیک شهر کریچِف، حدود ۳۰۷ کیلومتری شرق مینسک، مستقر خواهند شد.

به گفته آنها، ساخت‌وساز شتاب‌زده از اوایل اوت آغاز شده و شامل یک نقطه انتقال ریلی نظامیِ محصور و یک سکوی بتنی استتارشده در انتهای باند بوده است؛ ویژگی‌هایی که با پایگاه‌های موشکی راهبردی روسیه هم‌خوانی دارد.

روسیه این موشک را که گفته می‌شود سرعتی بیش از ۱۰ ماخ دارد، نخستین‌بار در نوامبر ۲۰۲۴ به‌صورت غیرهسته‌ای علیه هدفی در اوکراین آزمایش کرد.

الکساندر لوکاشنکو، رییس‌جمهوری بلاروس، هفته گذشته بدون ذکر جزییات گفت نخستین موشک‌ها مستقر شده‌اند و تعداد آنها می‌تواند تا ۱۰ فروند برسد.

پژوهشگران آمریکایی ظرفیت این پایگاه را برای سه پرتابگر کافی می‌دانند و احتمال استقرار در مکان‌های دیگر را مطرح کرده‌اند.

این تحولات در آستانه انقضای پیمان نیو استارت رخ می‌دهد. پیمان «نیو استارت» که سال ۲۰۱۰ میان ایالات متحده و روسیه امضا شد، سقف استقرار کلاهک‌های هسته‌ای راهبردی دو کشور را به هزار و ۵۵۰ کلاهک و شمار سامانه‌های پرتاب را به ۷۰۰ واحد محدود می‌کند.

این پیمان آخرین چارچوب رسمیِ باقی‌مانده برای کنترل تسلیحات هسته‌ای میان دو قدرت هسته‌ای بزرگ است و اواخر فوریه ۲۰۲۶ منقضی می‌شود. انقضای آن می‌تواند خطر رقابت تسلیحاتی جدید را افزایش دهد.

هم‌زمان، برنامه آمریکا برای استقرار موشک‌های متعارف جدید در آلمان، از جمله سامانه هایپرسونیک «دارک ایگل»، نیز به‌عنوان یکی از محرک‌های واکنش روسیه ذکر می‌شود.

با این حال، برخی کارشناسان از جمله پاول پودویگ، تحلیلگر نیروهای هسته‌ای روسیه، تردید دارند که استقرار اورشنیک مزیت نظامی تازه‌ای ایجاد کند و آن را بیشتر پیامی سیاسی می‌دانند؛ پیامی درباره گسترش اتکای روسیه به بازدارندگی هسته‌ای خارج از خاک خود برای نخستین‌بار از زمان جنگ سرد.

نظرات کاربران
ارسال به صورت ناشناس
اخبار داغ