به گزارش ایسنا، محمدمهدی ایزدپناه کارشناس و پیشکسوت بسکتبال ایران در مورد عملکرد چهار ساله جواد داوری در فدراسیون بسکتبال به مواردی از قبیل، توجه بیش از حد به موضوع استعدادیابی، دور شدن خانواده بسکتبال از یکدیگر، توجه کمتر به پرورش مربیان و عقب افتادگی بسکتبال ایران در آسیا اشاره کرد که مصاحبه او با ایسنا را در ادامه میخوانید.
بزرگترین ایراد داوری این بود که خیلی درگیر استعدادیابی و تیمهای پایه شد
وی گفت: بزرگترین ایرادی که این فدراسیون داشت این بود که خیلی خود را درگیر استعدادیابی و تیمهای پایه کرد. من معتقدم باید این کار در استانها تقویت شود و استعدادیابی در سطح کشور انجام شود تا در نهایت چکیده آن در قالب تیمهای ملی فعالیت کنند. اینکه فدراسیون خودش این کار را کند کار درستی نیست. ما در گذشته تیمهای خیلی خوبی در استانهایی مثل خراسان، کردستان، کرمانشاه و .. داشتیم اما اکنون فعالیت جدی در این استانها نداریم. تا این اتفاق نیفتد و تعداد تیمهای پایه سراسر کشور زیاد نشود به اعتقاد من همین نتایج ضعیفی که بدست آمد، ادامه خواهد داشت.
او افزود: باید روی استانها و شهرستانها برنامهریزی شود و با حضور مربیان خوب ایرانی یا خارجی تیمهای پایه فعال شوند و به جای ۲۰ تیم، ۱۰۰ تیم پایه داشته باشیم. این باعث پیشرفت بسکتبال ما خواهد شد وگرنه، اینکه فدراسیون بخواهد کار باشگاهها را انجام دهد نمیتواند نتایج خوبی بگیرد و همین اتفاق هم افتاده است. ما تیم نوجوانان خیلی خوبی داشتیم که بازیکنان شاخص خوبی داشت. آن تیم یک سال با یک مربی کار کرد و ۲۰ روز مانده به مسابقات کادر فنی را تغییر دادند و تیمی که میتوانست سهمیه جهانی بگیرد، هفتم آسیا شد. یک نسل به این شکل از بین رفت.
خودی و غیرخودی کردن خانواده بسکتبال درست نبود
ایزدپناه در ادامه گفت: من معتقدم که داوری باید خانواده بسکتبال را بیشتر کنار هم جمع میکرد و خودی و غیرخودی نمیکرد. اکنون بسکتبال نیاز به انسجام دارد و باید در آن از همه پتانسیلها استفاده شود اما متاسفانه در این فدراسیون شاهد این مسائل نبودیم. خیلی از افرادی که خاک این رشته را خوردند و تجارب ملی و بینالمللی کسب کردند بعد از حضور داوری کنار گذاشته شدند یا شرایطی ایجاد شد که همه رفتند. انسجام به وجود نیامد و بسکتبال لطمه خورد.
در دوره داوری شاهد حضور بازیکنان جدیدی نبودیم
کارشناس بسکتبال افزود: از قبل بازیکنان جوانی در فدراسیونهای دیگر ساخته شده بودند و مشخص بود که بازیکنانی مثل امینی، آقاجانپور، واحدی و ... به تیم ملی راه پیدا میکنند. در دوره داوری شاهد حضور بازیکنان جدیدی نبودیم. آن چیزی که مشخص است بسکتبال ظرفیت بالایی دارد و اگر روی آن برنامهریزی شود یکی از سکوهای آسیایی را بدست میآوریم چون ظرفیت لازم در ایران وجود دارد. امیدواریم که چه داوری یا هر کسی دیگری که میآید از تمامی ظرفیتها استفاده کند. امروز ضرورت این است و اگر غیر از این باشد شاهد ناکامیهای زیادی خواهیم بود.
در بسکتبال شاهد ناکامیهای زیادی بودیم
ایزد پناه گفت: دربسکتبال شاهد ناکامیهای زیادی بودیم. البته همه آنها به فدراسیون داوری برنمیگردد و فدراسیونهای قبلی هم در این زمینه اشتباهاتی داشتند. این روند ادامه پیدا کرد و بدتر شد و در نهایت دیدید در اکثر عرصههای مسابقات ناکام بودیم و نتیجهای که شایسته بسکتبال ایران است، بدست نیامد.
در بسکتبال شاهد حضور مربیان خیلی شاخص نبودیم
کارشناس بسکتبال افزود: همیشه گفتم اگر مربی خارجیای را استخدام میکنیم باید مربی طراز اول باشد. اگر بناست مربی درجه دو یا سه استخدام کنیم بهتر است از مربی ایرانی استفاده کنیم. در والیبال اگر تحولی ایجاد شد بعد از آمدن ولاسکو که مربی طراز اول دنیا بود ایجاد شد و او سطح والیبال ما را تغییر داد، اما در بسکتبال شاهد آمدن مربیان خیلی شاخص نبودیم. در کنار آنها هم از تمامی ظرفیت مربیان داخلی استفاده نکردیم. این موضوع خوبی نیست. همانطور که باید بازیکن را پرورش داد مربیان را هم باید ساخت.
باید مربیان همانند بازیکنان پرورش یابند
وی گفت: فدراسیون باید همانطور که به پرورش بازیکنان میپردازد کلاسهای دانشافزایی در داخل یا خارج از ایران برای مربیان هم در نظر بگیرد. در تیمهای ملی ما میبینیم که تنها از دو مربی استفاده میشود که خوب نیست. ما ظرفیتهای زیادی داریم که امیدوارم به این مورد هم توجه شود. برای ساختن بازیکن به ابزار متعددی نیاز داریم که یکی از آن استفاده از مربی است. باید مربی خوب باشد که بتواند بازیکن را ساخته و پرداخته کند. بعد از اینکه یک نسل از مربیان بازنشسته شدند، نسل بعد جوانتر بود و باید ببینیم برای ارتقای آنها کاری انجام شده است؟ ما که ندیدیم دورههای دانشافزایی با سطح بالا برگزار شود و در حد ضعیف برگزار شده است.
در بسکتبال آسیا عقب ماندهایم/ ۵ یا ۶ تیم جلوتر از ایران هستند
او افزود: متاسفانه بسکتبال درجا زد و باید برنامه ریزی خوبی برای تیم ملی شود. ما تیم ملی خوب و جوانی داریم و این ظرفیت را دارد که مدال آسیایی بگیرد. ما ناکامی درتیمهای پایه و بزرگسالان داشتیم و باید به این درک برسیم که در بسکتبال آسیا عقب ماندهایم. حساب استرالیا از سایر تیمها جدا است. آن تیم را که کنار بگذاریم قبلا تیمهایی مثل نیوزلند، چین، لبنان، کره و ژاپن را میتوانستیم شکست دهیم. همه آنها از ما ضعیفتر بودند و در سنوات قبل به راحتی آنها را میبردیم و حریف محسوب نمیشدند اما امروز ژاپن دو یا سه بازیکن در NBA دارد. ۵ یا ۶ تیم هستند که از ما جلوتر هستند و سخت است که ما به مدال آسیایی فکر کنیم. با برنامهریزی مناسب و با ظرفیتی که بازیکنان در تیم ملی دارند. نباید از تیمهای لبنان، کره، ژاپن یا حتی چین عقب بمانیم. به یاد دارم در مسابقات آسیایی امیدها که در تهران برگزار شد در سال ۱۳۸۲ در فینال با ۴۰ اختلاف چین را شکست دادیم اما حالا در بازیهای نوجوانان که تیم خوبی هم داشتیم به هند باختیم.
بسکتبال ما سرخورده شده است
او گفت: نمیخواهم با برد و باخت چیزی را بسنجم اما در تیمی که ظرفیت حضور در جهانی را دارد اما هفتم میشود قطعا ایراداتی وجود دارد و باید موشکافی شود که چرا این تیم با این ظرفیت هفتم شد. متاسفانه بعد از هر باخت آسیب شناسی نکردیم و این باختها ادامه داشت و فکر میکنم بسکتبال ما سرخورده شده است. امیدوارم رییس فدراسیونی که انتخاب میشود چه داوری و یا هر کس دیگر باشد روی این مسائل وقت بگذارد و خانواده بسکتبال را دور هم جمع کند و روی این موارد تمرکز کند.
انتهای پیام
