سروش تا یک قهرمانی دیگر هست!
سروش رفیعی با ثبت سومین گل خود در نیمفصل اول که همه آنها از زمان حضور اوسمار ویرا به ثمر رسیده، تیمش را دوباره به صدر جدول لیگ برتر فرستاد.
به گزارش ورزش سه، اگر بخواهیم سیر تحول پرسپولیس در این فصل را در یک نام خلاصه کنیم، بعد از هفته هشتم و جدایی وحید هاشمیان یک گزینه بیش از همه به چشم میآید: سروش رفیعی. هافبکی که تا قبل از حضور اوسمار ویرا عملکردی کاملا معمولی داشت اما حالا چند هفتهای میشود که دوباره نبض بازی تیمش را در دست گرفته و به مهرهای غیرقابل جایگزین در ترکیب پرسپولیس تبدیل شده است.
دو نیمفصل متفاوت؛ یک بازیکن، دو سرنوشت
سروش در هشت هفته ابتدایی لیگ، تصویری کاملا متفاوت از آنچه امروز میبینیم ارائه میداد. دریافت یک کارت زرد، چهار بار تعویض قبل از دقیقه ۷۰ و نقش کمرنگ در جریان بازی، همه اثر او در روند پرسپولیس تحت هدایت هاشمیان بود. او بیشتر شبیه بازیکنی بود که هنوز جای خودش را در پازل تیم پیدا نکرده بود اما برای سروش، همهچیز از هفته نهم تغییر کرد.
اوسمار و احیای یک رهبر خاموش
با تغییرات فنی، نقش سروش هم دگرگون شد. او از یک هافبک خنثی و یکی از گزینههای همیشگی تعویض، به محور اصلی بازیسازی پرسپولیس تبدیل شد. شماره ۷ پرسپولیس دوباره تبدیل به هافبکی شد که هم بازی تیمش ریتم میدهد، هم فشار حریف را میشکند و هم در لحظههای حساس تصمیم درست میگیرد.
آمار هم دقیقا همین را میگوید: از هفته نهم تا پانزدهم، سه گل، دو کارت زرد و دو بار انتخاب بهعنوان بهترین بازیکن زمین؛ آماری که برای یک هافبک میانی، کاملا تعیینکننده است.
قلب تپنده با بیش از ۸۰ لمس توپ
در اغلب بازیهای پرسپولیس پس از هفته هشتم، سروش رفیعی بالای ۸۰ لمس توپ داشته. عددی که نشان میدهد توپ، بازی و تصمیمها از پای شماره ۷ عبور میکند. نقطه اوج این نمایشها هفته دهم و برد سه گله مقابل استقلال خوزستان بود. جایی که سروش با ۱۰۰ لمس توپ، یک گل، و بیش از ۸۰ درصد پاس موفق، عملا دمغز متفکر تیمش بود.
حالا دیگر باید پذیرفت که شکل بازی پرسپولیس هم با اوجگیری دوباره سروش تغییر کرده. تیمی که در مقاطعی به فوتبال مستقیم و واکنشی متهم میشد، حالا با یک شماره ۷ آماده دوباره صاحب گردش توپ و کنترل میانه میدان شده است.
نمایش استاندارد مقابل مس؛ هافبک همهکاره
در دیدار اخیر مقابل مس رفسنجان، سروش یکی از موثرترین بازیهای فصلش را انجام داد. ۷۸ لمس توپ، دقت پاس ۹۰ درصد، حضور مؤثر در فاز دفاعی و مشارکت مستقیم در حمله؛ آماری که باعث شد او بار دیگر عنوان بهترین بازیکن زمین را به دست بیاورد.
این همان سروش رفیعی است که پرسپولیس به آن نیاز دارد؛ بازیکنی که هم در دفاع حضور موثر دارد، هم در فاز هجومی گرهگشاست و هم میتواند با گلزنیاش تیم را در سختترین لحظات به آرامش برساند.
بهترین نسخه سروش در دو فصل اخیر؟
شاید اغراق نباشد اگر بگوییم سروش رفیعی در حال سپری کردن بهترین روزهای فوتبالیاش در یکی دو فصل اخیر است. نهتنها بهخاطر گل و آمار، بلکه بهدلیل نقشی که در ساختار تیم دارد. او حالا رهبر پنهان پرسپولیس است؛ بازیکنی که بدون فریاد زدن، تیم را هدایت میکند.
شماره ۷؛ دوباره ستون پرسپولیس
پرسپولیسِ اوسمار شاید زیبا بازی نکند اما برای اجرای فوتبال نتیجهگرا، به هافبکی مثل سروش نیاز دارد. کسی که بلد است بازی را بخواباند، سرعت بدهد، و در لحظه مناسب ضربه بزند.
شماره ۷ حالا نهتنها برگشته، بلکه به ستون اصلی تیم تبدیل شده؛ ستارهای که اگر این روند را حفظ کند، میتواند یکی از کلیدیترین عوامل پرسپولیس در مسیر قهرمانی باشد.
