به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، برای کسانی که قادرند کاکیستوکراسی (حکومتی که توسط بدترین افراد اداره میشود) «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا را به وضوح بینند، ۲۰۲۵ سال وحشتناکی بوده است. او با جسارت تازهای به قدرت بازگشت، در حالی که توسط بزرگان فناوری چاپلوس احاطه شده بود، کسانی که ظاهراً نه تنها کشور، بلکه روح زمانه را نیز در کنترل خود داشتند.
بنابر روایت ایسنا، از آن زمان، این سال، مجموعهای از کابوسها بوده است: مردان مسلح با صورتهای کاملا پوشیده در خیابانها، مهاجرانی که به زندان شکنجه در السالوادور فرستاده شدهاند، فساد در مقیاسی که حتی پر زرق و برقترین دیکتاتورهای جهان سومی هم خوابش را نمیدیدند و تسلیم تکاندهنده بسیاری از رهبران در تجارت، حقوق، رسانه و دانشگاه.
با این حال، همچنان که سال ۲۰۲۵ به پایان خود نزدیک میشود، دلایلی برای امیدواری وجود دارد.
به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، و این به خاطر میلیونها نفر در سراسر ایالات متحده است که از تسلیم شدن در برابر قلدری این دولت خودداری کردهاند. وقتی ترامپ دوره دوم ریاست جمهوری خود را آغاز کرد، عقل سلیم حکم میکرد که مقاومت رو به زوال است. اگر این موضوع زمانی درست بوده باشد، مطمئناً دیگر نیست.
این به خاطر میلیونها نفر در سراسر کشور است که از تسلیم شدن در برابر قلدری این دولت خودداری کردهاند. وقتی ترامپ دوره دوم ریاست جمهوری خود را آغاز کرد، عقل سلیم حکم میکرد که مقاومت رو به زوال باشد. اگر این موضوع زمانی درست بوده باشد، مطمئناً دیگر نیست.
سال ۲۰۲۵ شاهد برخی از بزرگترین اعتراضات خیابانی در تاریخ آمریکا بوده است. «آماندا لیتمن» بنیانگذار Run for Something، گروهی که جوانان مترقی را برای دستیابی به مناصب محلی آموزش میدهد، گفت که از انتخابات ۲۰۲۴، شاهد ثبت نامهای بیشتری نسبت به تمام چهار سال اول ریاست جمهوری ترامپ بوده است.
در ماه جاری (میلادی) مجلس قانونگذاری تحت سلطه جمهوریخواهان در ایندیانا به اصرار رأیدهندگان، علیه تلاشهای جنبش MAGA (آمریکا را دوباره بزرگ کنیم) برای ارعاب آنها شورش کرد و از ترسیم مجدد نقشههای کنگره خود برای حذف حوزههای انتخاباتی متمایل به دموکراتها خودداری کرد.
«لیا گرینبرگ» بنیانگذار گروه مقاومت Indivisible گفت: «در حالی که ترامپ توانسته است آسیبهای فوقالعادهای وارد کند که اثرات نسلی خواهد داشت، اما نتوانسته با موفقیت قدرت خود را تثبیت کند. این [روند] به تعویق افتاده است، و راستش را بخواهید، نه به دلیل تلاشهای افراد در نهادهای نخبه یا رهبری سیاسی، بلکه به دلیل تلاشهای مردم عادی که از همراهی با فاشیسم سر باز میزنند.»
رسانه آمریکایی در ادامه با ارائه مواردی که در آن مردم آمریکا با خواستههای پنهان و آشکار دولت همراهی نکردهاند، نوشت: در ماه ژوئن نیز رژه نظامی ترامپ که قرار بود نمایش سلطه باشد، شکست خورد و اعتراضات همزمان با عنوان «بدون پادشاهان» در سراسر آمریکا عظیم و پرانرژی بود. چند ماه بعد، «چارلی کرک» فعال سیاسی محافظه کار ترور شد، فاجعهای که دولت به دنبال بهرهبرداری از آن برای ساکت کردن مخالفان خود بود. و وقتی «جیمی کیمل» مجری برجسته و مشهور آمریکایی نظر ناخوشایندی درباره شبکه ایبیسی داد که به نظر میرسید جناح راست را مسئول قتل کرک میداند، دیزنی، شرکت مادر این شبکه، تسلیم فشارها شد تا کیمل را از برنامهاش حذف کند.
این، لحظهای خطرناک برای آزادی بیان بود؛ ناگهان آمریکا در حال تبدیل شدن به کشوری بود در آن منتقدان رژیم از تلویزیون اخراج میشوند اما سپس موجی از تحریم دیزنی پلاس و سرویس «هولو» متعلق به دیزنی و همچنین تحریم سلبریتیها از راه رسید و دیزنی برنامه کیمل را پس داد.
ترامپ وزارت دادگستری را نیز کاملاً فاسد کرده است اما پیگردهای گزینشی دشمنانش توسط قضات و به طرز شگفتآورتری، توسط هیئت منصفه عالی خنثی شده است. به عنان مثال، دو هیئت منصفه عالی از اعلام جرم علیه «لتیتیا جیمز» دادستان کل نیویورک، که دولت او را بدون هیچ مدرک معتبری به کلاهبرداری وام مسکن متهم کرده است، خودداری کردند.
به نوشته نیویورک تایمز، ترامپ سال ۲۰۲۵ را ضعیف و نامحبوب به پایان میرساند، ائتلاف او دلسرد و دچار اختلافات داخلی شده است. دموکراتها در انتخابات نوامبر تسلط داشتند. در دوران دولت «جو بایدن» (رئیس جمهور پیشین آمریکا) پیروزیهای راست افراطی در رقابتهای هیئت مدیره مدارس، نشانه اولیه واکنش فرهنگی بود که ترامپ را به قدرت میرساند اما اکنون، دموکراتها در سراسر کشور در حال تغییر کرسیهای هیئت مدیره مدارس هستند.
روزنامه آمریکایی با تاکید بر اینکه «بخش عمدهای از اعتبار احیای مقاومت متعلق به خود ترامپ است» خاطر نشان کرد: اگر او کارزار اخراج خود را بر مجرمان متمرکز میکرد یا از آسیب رساندن به اقتصاد با تعرفههای نامنظم و در عین حال تمسخر نگرانیها در مورد استطاعت مالی خودداری میکرد، احتمالاً چهرهای قدرتمندتر باقی میماند. او هنوز هم یک فرد فوقالعاده خطرناک است، به خصوص که احساس میکند به طور فزایندهای در گوشهای قرار گرفته و آزرده خاطر شده است. از این گذشته، همزمان با این مقاله، آمریکا میتوانست با ونزوئلا در جنگ باشد، اگرچه هیچ کس در دولت زحمت بیان یک منطق قابل قبول برای تشدید درگیری را به خود نداده است.
ما در طول سال گذشته، تصور لحظهای که سرانجام ابهت او از بین میرود، آسانتر شده است، زیرا دیگر کمتر کسی میخواهد از او دفاع کند. این، بدان دلیل خواهد بود که بخش قابل توجهی از آمریکاییها از ترسیدن از او یا همدستی با او خودداری کردند.
۲۱۹
