به گزارش ایسنا، لوگانایر که در سال ۱۹۶۲ تاسیس شده و در فرودگاه گلاسکو مستقر است، در خط مقدم تلاشهای جهانی برای توسعه هواپیماهای عاری از انتشار گازهای گلخانهای قرار دارد. این شرکت با «هارت ایرواسپیس» که در حال نهایی کردن طراحی هواپیمایی با ترکیب موتور ملخی و باتری است و «زیروآویا» که به تامین انرژی هواپیماها از طریق سلولهای سوختی هیدروژنی پرداخته است، همکاری میکند.
لوک فرجالله، مدیر اجرایی لوگانایر گفت: هرچند ممکن است این شرکت، رهبری در فناوریهای نوین به نظر نرسد، اما به عنوان شرکت هواپیمایی منطقهای با اندازه متوسط، به خوبی برای این چالش آماده است. موتورهای در حال توسعه «هارت» و «زیروآویا» در ابتدا نیروی کافی برای بلند کردن هواپیماهای بزرگ را تولید نمیکنند، اما ممکن است برای ناوگان هواپیماهای ملخی لوگانایر مناسب باشند.
این شرکت به ارائه پروازهای کوتاهمدت از جمله کوتاهترین پرواز جهان با مدت زمان ۶۰ ثانیه بین دو جزیره در اورکنی معروف است.
فرجالله تاکید کرد که شبکه منحصر به فرد لوگانایر با میانگین پروازهای ۳۵ دقیقهای، ورود به حوزه نیروی محرکه الکتریکی را به تصمیم تجاری منطقی تبدیل میکند. وی افزود: اگر بتوانیم هزینهها را کاهش دهیم و همچنین ردپای کربن را کم کنیم، این پیشنهاد جذابی است.
فرجالله همچنین نگرانیهایی درباره سرعت گذار اسکاتلند و بریتانیا از صنعت نفت و گاز ابراز و اظهار کرد که این صنعت برای کسبوکار لوگانایر و اسکاتلند حیاتی است. وی نسبت به تسلط سوخت پایدار هوانوردی (SAF) بر بحث کربنزدایی انتقاد کرد و هشدار داد که هزینه بالای سوخت پایدار هوانوردی میتواند بار مالی سنگینی بر دوش شرکتهای هواپیمایی منطقهای بگذارد.
طبق گزارش تلگراف، فرجالله تاکید کرد: باید با احتیاط به سمت استفاده از سوخت پایدار هوانوردی حرکت کرد و این راهحل را برای پروازهای منطقهای مناسب نمیداند. وی معتقد است که صنعت هوانوردی باید به دنبال راهکارهای اقتصادی و پایدار باشد که به رشد و توسعه آن کمک کند.
انتهای پیام
