همشهری آنلاین: انتشار فهرستی از ۴۰ فیلم در حال تولید سینمای ایران به حدس و گمانهایی درباره فیلمهایی که در جشنواره فیلم فجر چهل و چهارم حضور خواهند داشت دامن زده است. چند سالی است که عمده فیلمهای حاضر در جشنواره فیلم فجر را فیلماولیها و کارگردانان تازهکار و جوان تشکیل میدهند و جشنواره آن وزن سابق خود را ندارد. ۴۰ فیلم در حال تولیدی که نامشان منتشر شده، این امید را به وجود میآورد که امسال جشنواره با نامهایی بزرگتر و فیلمهایی باکیفیتتر برگزار شود، البته بهشرط اینکه بعضی از این فیلمها بتوانند از موانع عبور کنند و به جشنواره راه یابند.
فیلمهای جنگ ۱۲ روزه
جنگ ۱۲ روزه یکی از بخشهای ثابت جشنوارههای سینمایی امسال از فیلم کودک و نوجوان تا فیلم کوتاه تا سینماحقیقت بوده است. در فجر پیش رو هم حتما چند فیلم با این موضوع اکران میشود. «نیمشب» محمدحسین مهدیان، «مهمان ناخوانده» ابراهیم امینی، «کافه سلطان» مصطفی رزاقکریمی، «قمارباز» محسن بهاری، «گلوریا» بابک برجسته و «دکه» سالار طهرانی. چهارشنبه هفته پیش، سوم دی ۱۴۰۴، گزارشی در این صفحه نوشتیم و به این فیلمها پرداختیم و اینجا از تکرار پرهیز میکنیم.
فیلمهای اجتماعی
درامهای اجتماعی همیشه از پرسروصداترین فیلمهای جشنواره بودهاند، اما الزاما نه از بهترینها. امسال هم جشنواره بدون درام اجتماعی نخواهد بود. «غذای نیمروز» مجید مجیدی، «برمودا» محمد کارت، «قایقسواری در تهران» رسول صدرعاملی، «خیابان جمهوری» منوچهر هادی، «زنده شور» کاظم دانشی، «مراقب» محسن قرایی، «سمفونی باران» علیرضا امینی، «روزه» امید شمس، «فیل» رضا گوران و «بیهوا» حسین دوماری از درامهای اجتماعیای هستند که به شرط آماده شدن و البته تمایل سازندگانشان، میتوانند تنور این رویداد را گرم کنند. همچنین، کاوه دهقانپور «حراج پایان فصل» را با مضمونی اجتماعی به فجر میآورد که دومین ساخته اوست. «باد سرد شمالی» نخستین ساخته هومن بهمنش، فیلمبردار شناختهشده سینما، به تهیهکنندگی احسان علیخانی هم میتواند یکی از درامهای اجتماعی احتمالی حاضر در جشنواره باشد. فیلم جدید ابراهیم ابراهیمیان با نام «دانههای انگور» هم رضا عطاران و نوید محمدزاده را در درامی اجتماعی کنار هم دارد. «اسکورت» ساخته یوسف پسر ابراهیم حاتمیکیا هم درباره شوتیهاست و در دسته درامهای اجتماعی قرار میگیرد.
فیلمهای دفاع و مقاومت
فیلمهای دفاع و مقاومت را سازمانها و نهادهایی تولید میکنند که ماموریتی در این حوزه دارند. امسال هم چند فیلم با این مضامین در دست تولیدند که با توجه به موضوعشان میتوان گفت از همین حالا جایشان در بخش مسابقه رزرو شده است. «جانشین» درباره شهید حسین املاکی به کارگردانی مهدی شاهمحمدی، «پل» که در بازه زمانی عملیات خیبر میگذرد ساخته محمد عسگری، «خانم یامامورا» که تنها مادر شهید ژاپنی دفاع مقدس است به کارگردانی لیلی عاج و احتمالا «دکتر فون گویر» بهروز افخمی که به گفته خودش تحت تاثیر «دکتر استرنج لاو» است و با توجه به مواضع سیاسی افخمی میتوان حدس زد که در دسته فیلمهای مقاومت جای میگیرد.
فیلمهای هنری
جشنواره فجر اساسا رابطه خوبی با فیلمهای هنری ندارد و روی خوش به این فیلمها خصوصا در سالهای اخیر نشان نداده است. با اینکه حتی کمدیهای معمولی و گاه سطح پایین هم در جشنواره نشان داده میشود، اما فجر همیشه به دیده تردید به فیلمهایی مینگرد که از نظر سبک و رویکرد در دسته فیلمهای هنری قرار میگیرند. مهمترین فیلم هنری در دست تولید که اگر سازندگانش مایل به حضورش در جشنواره باشند، «خاکستر خیال» محمدرضا اصلانی است که «شطرنج باد» و «آتش سبز» را در کارنامه دارد. علیرضا معتمدی، منتقد سابق و کارگردان فعلی، هم با اینکه هنریساز محسوب نمیشود، اما جنس فیلمهایش با کمدیها و درامهای اجتماعی رایج سینمای ایران فرق دارد و همین تفاوت میتواند «دختر پریخانوم» او را نامزد حضور در دسته فیلمهای هنری جشنواره امسال کند. علی بهراد، کارگردان جوان، فیلمهایش شخصی است و «بنسای» او اگر به مشکل نخورد شاید به جشنواره بیاید. پیمان معادی در این فیلم گریم جالبی دارد. «آه چه روزهای خوشی بود» ساخته همایون غنیزاده هم با ساختاری شبیه «آشغلهای دوستداشتنی» شاید کاری غافلگیرکننده باشد.
فیلمهای کمدی
«شاخ» ساخته کاظم راستگفتار و «استخر» سروش صحت نامزدهای کمدیهای جشنواره هستند. برای جوری جنس هم که شده چند کمدی به جشنواره میآید، هرچند اغلب کمدیها ترجیح میدهند، به جای جشنواره یکراست راهی اکران شوند و بفروشند و در این وضع اقتصادی گیشه را بترکانند.
